El Mundo in Almere

Heel matig. Niet alleen de entrecote, ook de service. Maar aan de serveerster lag het niet. Die kwam nog vragen of ik frituurolie kon eten met mijn melkallergie. Ze was in ieder geval grondig. Ze moest het overigens wel grotendeels zélf uitzoeken, want de chef had er geen boodschap aan leek het wel. Evengoed niet toen ik zei dat z'n entrecote taai was. Ja, hij was medium-rare gebakken en uitgeserveerd met een lekker sausje. Maar de kwaliteit van het vlees was ondermaats. Je verwacht van een entrecote waarvoor je een supplement van €6,50 betaald (bovenop de €22,50 voor het 3-gangen basismenu) dat-ie op z'n minst bovengemiddeld zal zijn. Nou, ik kwam er met een mes al met moeite doorheen, dus je kunt je voorstellen hoe het was toen ik me eraan waagde een hap te nemen... Voor de context: Ik ben écht niet onredelijk. Natuurlijk is het geen 5-sterren biefstuk. Dat had ik ook niet verwacht. Maar dit was absoluut ondermaats.

Afijn, ik moest eigenlijk niet zo zeuren, bleek later. Want niemand had verder nog geklaagd die avond. Dat kwam de chef me echter niet zelf vertellen. De communicatie met de mysterieuze man in de keuken liep volledig via de serveerster. En ik had ontzettend met haar te doen. Ze vroeg namelijk wat ik dan zou willen. Ik gaf aan dat ik dan hetzelfde wilde als mijn vriendin; de 'Tokkie op een Stokkie' (Spies van gemarineerde kipfilet), want die was in ieder geval wel mals. Toen ze terug kwam na overleg met de chef, zei ze het volgende: “Ze gaan een nieuwe voor u maken. Het supplement van €6,50 moet ik echter wel op de bon laten staan… maar dan maken ze extra veel kip voor u, hoor!” Huh? Pardon? Zowel mijn vriendin en ik reageerden verontwaardigd. Maar de serveerster kon er niets aan doen. Zo was het besloten in de keuken.

Ik heb haar toen vriendelijk uitgelegd dat ik helemaal niet extra veel kip wilde. Het was een principekwestie; Ik wilde een lekkere entrecote, voor €6,50 extra. Maar aangezien ik die niet kreeg, verwachte ik daar ook niet voor te hoeven betalen. En dat wilde ik best uitleggen aan de chef zelf, voegde ik er zo vriendelijk mogelijk aan toe. Ze voelde zich een beetje ongemakkelijk, zo tussen twee vuren in. Begrijpelijk.

Uiteindelijk hebben we de chef nooit gezien. Wel nog een supplement van €1,50 extra voor een schaaltje fruit (ik kon helaas geen van de dingen eten die op het dessertmenu stonden i.v.m. mijn melkallergie). Wauw.

We hadden verder weinig zin in discussie, dus we hebben maar betaald en zijn er daarna ontevreden vandoor gegaan. De mysterieuze man in de keuken? Die zal voor ons altijd een mysterie blijven, want wij gaan in ieder geval nooit meer terug.