Fyrre in Amsterdam

Het restaurant oogt een beetje als een houten hut, met een beetje fantasie een wild-west saloon.
De dame die ons helpt is aardig en verteld ons een wijnopleiding te volgen. De wijnen die opgesomd worden kunnen mij niet in de stemming brengen, een picpoul de pinet en een droge spaanse witte wijn van onbekend signatuur. Als alternatief stelt zij voor om een volvette chardonnay te serveren hetgeen onze goedkeuring kan wegdragen. Het is een Rully met werkelijk hints van honing, toast en boter, kortom een prima wijn om onze avond mee door te brengen. Ik bestel van de kaart 4 x de duurste oesters. De bijgevoegde citroenschijven hoefde ik niet uit te knijpen over de oesters omdat deze al voorzien waren reeds overdadig voorzien van citroensap, Vreemd, dit zou je toch aan de consument zelf over moeten laten. Als hoofdgerecht had ik spaghetti (zelfgemaakt) beetje dun van structuur en weinig smaak met schelpen, in italiaanse restaurants ook wel genaamd vongole. Het smaakte niet bijzonder zonder dat er veel viel aan te merken op de bereiding. Het geheel had wellicht te weinig vocht. Daarna bestelde ik fish & chips. Dit smaakte prima met defrites met de zelfgemaakte mayo. En de kabeljauw had een fijn krokant beslagje. Dit bijgerecht maakte veel goed.

Mijn tafelgenoot had coquilles 4 stuks vrij klein wel goed van smaak en daarna het hoofdgerecht vis van de dag was goed bereid maar wat saai. Mijn tafelgenoot bestelde nog gepocheerde vis in een japanse bouillon. Vrij smakeloos weinig verfijnd wat je toch zou verwachten van een dergelijk gerecht. Het was bij onze komst leeg om 19:00 uur en na een uur werd waren er nog enkele tafeltjes bezet. De prijs voor deze wijn en spijzen valt enigszins mee. €123.
De prima witte Rully maakt een hoop goed. Alles bij elkaar op de schaal van 0 t/m 10 krijgt dit restaurant een 7.