fruitore

Bij aankomst hartelijk welkom geheten door de eigenaar. Op onze vraag waarom rotterdammer vertelde hij dat de vorige eigenaren uit rotterdam kwamen. De kaart is niet al te uitgebreid wat voor ons een goed teken is. De sfeer was verder goed. We kregen zeer uitgebreide borden op tafel. De frites was heerlijk verse olie dat proef je. Samen met een zaak in het oosten van het land maken ze hier heelijke friet. Mooi opgemaakte borden met een salade. Echt een aanrader.

Via, via werden we opmerkzaam gemaakt dat begin dit jaar een restaurant in Vlaardingen was gestart waar de smaken van "de wereld" bij elkaar kwamen. De naam zei het al; "United Spices". Nieuwsgierig gemaakt startte ik een onderzoek op internet. En wat een enthousiaste reacties van mensen die daar hadden gegeten. Kortom, ik was nieuwsgierig gemaakt en reserveerde telefonisch voor mijn vrouw en mijzelf. Gelijk werd door de eigenaar gevraagd of er nog speciale wensen waren. Wij gaven aan dat dat niet het geval was.

Het restaurant is gelegen in het centrum van Vlaardingen. De Brede havenstraat is een zijstraat van de Westhavenplaats. Aan dit plein zijn talrijke horecagelegenheden gevestigd, waaronder restaurants, eetcafe`s en diverse kroegen. Omdat Vlaardingen een verleden in de visserij heeft, trekt het jaarlijks vele toeristen. Het horeca-aanbod is dan ook groot.

Bij binnenkomst bleek United Spices een niet zo`n groot restaurant. De ruimte tussen de tafeltjes was ruim voldoende. Het interieur was eenvoudig, maar smaakvol ingericht. Zachte kleuren op de wanden. Tafeltjes met placemats bedekt. Aan de wanden mooie grote foto`s die kennelijk bewerkt waren. Later vertelde de eigenaar dat de twee foto`s cadeau waren van zijn schoonfamilie voor de opening van de zaak.

Binnen waren er 9 tafels met 28 stoelen. buiten was er nog een terras. Helaas was het te koud om buiten te gaan zitten.

Het restaurant is voor een ieder toegankelijk. De sfeer is heel erg informeel. De avond dat we daar aten (dinsdagavond) zat het restaurant op 1 tafel na vol.

het restaurant kent geen kaart. Van te voren kan je op hun site maar ook op borden voor de deur van het restaurant zien dat er dagverse produkten worden bereid en dat de gerechten dus elke dag anders kunnen zijn.

Als "binnenkomer" kregen we huisgebakken brood met gedroogde tomaatjes, oregano, 2 schaaltjes olijven en granaatappel in olijfolie. vooral de olie met het brood zorgde al voor een zacht gevoel in de mond. Zeker de granaatappel gaf een bijzonder zuurtje in smaak.
Als voorgerecht kregen we een mix van verse iberico chorizo worstjes, rucalo met kers, een bloemkoolcreme, sumak crumble (een zure bessensoort dat groeit in Antolie) en dressing van yoghurt met ansjovis (gepaneerd in witte maismeel) en pijnboompit in honing. Zout, zuur en zoete smaken door elkaar met een schuine lach naar smaken van diverse landen

Vervolgens kregen we een tussengerecht van maar liefst 6 gerechtjes;

Italiaanse Polpetta`s; gepaneerde gehaktballetjes met italiaanse kruiden in tomatensaus
Japanse komkommer met waterkers en marinade
Turkse Köfte van bulgar, rode linzen en turkse en surinaamse kruiden. Dit met huis ingemaakte rode kool.
Dolma`s met gehakt en knolselderij en auberginekoekjes
In knoflook en tuinkruiden gemarineerde garnalen uit de oven
Ingemaakte akkerchampignons a la United Spices
Ook weer een willekeur aan smaken die bijzonder goed bij elkaar pasten

Hoofdgerecht;
Bulgar met minipomodori en groene pepers. Venkel in witte wijnsaus, met daarbij gegarneerde olijven en kappertjes.
Saltimbocca (kalfslende) met pesto van salie en walnoten. Opgediend met verse kruiden, risotto met noten en zwarte linzen en geroosterde paprika

nagerecht;
Brownie met melkchocolade ganesh. Daarbij een bolletje slagroom met mascarpone en limoenrasp. Daarnaast in een glaasje witte chocolade panacotta met gekristalliseerde vanille en frambozenkoelie

De wijn
Er is geen aparte wijnkaart.
We kozen voor de rode biologische huiswijn. Wijn uit het gebied la Mancha, 130 km ten zuid-westen van Madrid. Een droog en warm gebied, waar het moeilijk is wijn te verbouwen. De gebroeders Javier en Francisco Parra verbouwen hier heerlijke wijnen. De wijnranken hebben diepe wortelen nodig om vocht in de grond te vinden. Hierdoor nemen de wortelen de "smaken" van de onderliggende bodem mee de druiven in. Daardoor heeft de wijn zijn karakter vooral te danken aan de mineralen die diep verstopt zitten in de bodem.

Daarnaast serveren zij nog exclusieve Turkse wijnen. Wijnen van de importeur Yazgan. Wij kregen nog een glas wijn te drinken van het huis. Deze wijn is gemaakt van een duizenden jaren oude druivensoort, genaamd; Bogazkere. Deze druivensoort komt al voor in oude geschriften. De druif komt uit het gebied Diyarbakir (Oost Anatolië)
Turkije heeft een goed klimaat om druiven te verbouwen en wijnbouwgebieden te exploiteren. De terughoudendheid wat betreft alcoholproduktie in Turkije zorgt ervoor dat de wijnen niet zo bekend zijn. De smaak is fruitig met een vleugje vanille.

De bediening
We werden bij binnenkomst vriendelijk ontvangen door de eigenaar Nico van de Veerdonk. Hij liet ons de keuze een plekje te zoeken aan een van de tafeltjes. Nogmaals vroeg hij of er speciale wensen waren. na een drankje geserveerd te hebben, zag hij onze interesse naar een paar foto`s aan de wand die goed bij het interieur pasten. Hij begon gelijk een praatje over de opening van het restaurant en het cadeau/foto`s die zij van de familie voor het restaurant hadden gehad. Dit gaf al gelijk een informeel gevoel, waarbij je je op je gemak voelde. Hij zelf deed ook de bediening. Zijn vrouw, Tulin Kurt, stond in de keuken. Zij kookte met passie en had precies door welke smaken bij elkaar pasten. Bij elk gerecht kwam ze ook een uitleg geven over wat er geserveerd werd. Ook vertelde ze ons nog dat zij vanaf haar twaalfde jaar al leerde koken van haar Turkse moeder. zij had het van haar geleerd om smaken bij elkaar te brengen. Het enige personeel dat zij hadden was een afwashulp. Ondanks dat het druk was, was er tijd om met alle gasten even een praatje te maken

Op mijn verjaardag werd ik gebeld door een oude schoolvriend. We waren allebei 50 geworden en hadden elkaar al een jaar of 23 niet meer gezien of gesproken. Natuurlijk kwamen de verhalen van vroeger, wat we allemaal hadden meegemaakt, welke leuke en minder leuke dingen we herinnerden. Om echt bij te praten vatten we het idee op om na ons werk ergens in Rotterdam te gaan eten om dan echt eens bij te praten. Omdat Mastika al langer op mijn lijstje stond, stelde ik voor om daar te eten. Mijn vriend vond dit een goed idee en we reserveerden.

Mastika is gelegen in een monumentaal pand. het pand is een statig herenhuis waarin de buurt ook consulaten gevestigd zijn. Het pand ligt aan de rand van het centrum, vlakbij de Witte de Withstraat met zijn vele uitgaansgelegenheden.
Bij binnenkomst werden we hartelijk welkom geheten door naar later bleek een van de eigenaren. Hij nam onze jas aan en begeleidde ons naar de eerste verdieping. Het beneden gedeelte was ingericht als een soort zithoek met comfortabele banken en stoelen. Allemaal in de Ottomaanse/Turkse sferen en kleuren.
Boven aangekomen bleek er een voor en achtergedeelte wat door een soort brug met elkaar verbonden was. In het achterste gedeelte bevond zich ook nog een bar.
Wij namen plaats aan een tafeltje in het voorgedeelte aan het raam met uitzicht op de Westersingel.
In het restaurantgedeelte hingen grote kroonluchters met aan de muren mooie schilderijen en kleden.
De tafels waren voorzien van tafellinnen. Tegen de wand stonden confortabele banken en aan de andere kant van de tafel confortabele stoffen stoelen.
De ambiance straalde Turkse sferen uit.

Het eten;

We kozen voor het 3-gangen verrassingsmenu. Daarnaast kozen we voor een bijpassend wijnarrangement, maar stelden hierbij wel de eis dat de wijnen uit Turkije kwamen. Maar omdat we beiden nog moesten rijden, was er ook de mogelijkheid een BOB-arrengement te nemen. Halve glaasjes dus van elke wijn.

Als voorafje kregen we een mandje Turks brood met een bordje van Turkse olijfjes, Turkse olijfolie met een zoete granaatappelsiroop erdoor en een bolletjes geitenkaas met pistach en broodkruim. De combinatie van zuur en zoet met het neutrale brood was lekker. Zeker de zoete siroop met de olijfolie was verrassend en gaf op het laatst juist dat zoetje.

Naast de wijn namen we een fles water.

Als voorgerecht kregen we een bordje met 6 verschillende soorten mezze in de vorm van koude tapenades. Deze bestonden oa. uit een tapenade van kikkererwt, een tapenade met daarin pepertjes verwerkt, een tapenade met gezeefde yoghurt, een tapenade van fetakaas, een tapenade van zwarte en groene olijven en een tapenade met rode biet.

Als wijn werd er een witte Misket, van het wijnhuis Turkuaz, uit het westen van Turkije, bij geserveerd. Een wijn met een zoetje van de muscaatdruif.

Het hoofdgerecht bestond uit ossehaas & lamskotelet van de barbeque. Dit alles gekruid in tijm met een romige mousse van aubergine, gekruide rozenval aardappeltjes, op een bedje van wilde rijst en met een saus van moerbei. Het vlees was op ons verzoek medium doorbakken en smolt echt in je mond. Op het gerecht waren ook nog 2 kleine, groene asperges gedrapeerd wat ook het gerecht een mooie kleurschakering gaf.

Als bijpassende wijn was gekozen voor het wijnhuis Majestik uit West Turkije. Een combi van een Syrah en kalecik Karasi druiven in de smaak van rood fruit met daarnaast krachtige kruiden. Een wat zwaardere wijn die prachtig in het glas bleef hangen en goed paste bij het vlees. Deze wijn wordt 14 maanden op een eikenhouten vat gerijpt.

Als dessert kregen we een ottomaans grand dessert opgediend. Een combi van 4 verschillende nagerechten, van vers fruit, zelfgemaakt roomijs, zelfgemaakte krokante baklava en een turks flan van griesmeel en melk. Heerlijk zoete smaken in combinatie met het frisse, zure fruit.

Hierbij werd een witte turkse dessertwijn geserveerd, genaamd sultaniye. Een mooie wat stroperige zoete wijn, met een frisse afdronk.

De wijnkaart is best uitgebreid. Er is een keuze, tussen witte, rode, mousserende en rosewijnen uit de landen Turkijke, Frankrijk, Italie, Duitsland, Oostenrijk, Chili, Argentinie, Austraie, en Spanje.
Als wijnliefhebber kan ik, ondanks dat deze wijnen in Nederland niet erg bekend zijn, de diverse Turkse wijnen aanbevelen.
Zoals aangegeven bestaat de mogelijkheid voor een zgn . BOB-arrengement. In plaats van een vol glas, krijg je dan een half glas.

Als afsluiting een kopje koffie met een etagere van verschillende soorten chocolade.

De avond dat wij er aten was het niet druk. De eigenaar zelf deed de bediening en gaf ons van alle gerechten en wijnen een uitgebreide uitleg. Kortom een goede, hoffelijke sfeer met op de achtergrond (naar onze mening een te iets hard aanstaande) Turkse achtergrond muziek.