Theo

Ja, het is hier duur. Maar de visplank die we hadden, was echt heerlijk. Dat gold zeker ook voor de wijn (Bernardus chardonnay).
Je komt hier om te genieten en dat lukte ons uitstekend!

Dit restaurant, voorheen de stenen tafel (*), is absoluut geen eetcafe, maar van een veel hoger niveau. De oude watermolen waarin dit restaurant is gevestigd, zorgt voor een heel bijzondere sfeer. Het eten is prima, al lukt de (meester)kok op twee gedachten te hinken bij het samenstellen van ons wildmenu.

De eerste gang heeft een Japans karakter. Dit gerecht is zeker sterwaardig. De kreeft, kip en kerrie die daarna komt is ook van uitstekende kwaliteit. Redelijk moderne gerechten, prima op smaak, de rit naar Borculo waard. In een wildmenu verwacht je ze echter niet. Daarna eten we drie gangen wild. Sappige (knap!) maar niet echt spannende fazant. Een heel mooi gerecht met hert en o.a. verse eekhoorntjesbrood en daarna een stoof van (de voorlopers?) van Nederlandse haas. Toen een eigen interpretatie van tarte tartin. Lekker, maar het origineel is lekkerder.

Wat een omvangrijk menu, denkt u nu. Klopt, maar de porties zijn klein. Ik vond ze zelfs te klein, terwijl de Achterhoek toch bekend staat om zijn grote hoeveelheden. Toch vind ik €55 zeker niet duur voor de kwaliteit en de ambachtelijkheid. Maar wel graag meer groenten en ook wat meer koolhydraten. Ook zou een wijnarrangement op zijn plaats zijn.

Dit is een klassiek restaurant waar zeer ambachtelijk en smaakvol wordt gekookt en bediend. Er wordt met liefde voor de ingrediënten gewerkt en de gasten worden in de watten gelegd. De porties zijn gul. Verwacht geen baanbrekende, vernieuwende keuken, maar wil je genieten, dan zit je hier geweldig.

Wij hebben werkelijk uitstekend gegeten in dit moderne restaurant, dat niet per se mooi is ingericht, sober zelfs, maar wel een grootsteedse uitstraling heeft. De sobere inrichting heeft overigens twee voordelen: het werkt drempelverlagend en het zorgt ervoor dat de eigenaar de kosten enigszins in de hand houdt. En dat is nodig ook, want ze werken met veel prima opgeleid personeel. En dat merk je in de bediening en dat zie je op je bord.
De keuken van Jef is zuiver, fris en gewaagd. Elk gerecht - van amuse tot de lolly die we kregen toen we weggingen en alle wat daar tussen zat - had iets bijzonders. Zuren worden niet geschuwd, maar Jef is een evenwichtskunstenaar die nergens uit de bocht vliegt en die je de hele avond bij de les houdt.
Tel daarbij de enthousiaste en vakkundige dames en heer die serveerden en het wordt duidelijk dat je hier een absolute topavond kunt hebben. Daar hangt een flink prijskaartje aan, je betaalt per persoon zeker rond de € 125 voor vier gangen met wijn en koffie, maar dat was het ons zeker waard.

Het is behoorlijk druk op de maandagavond dat we hier eten. Misschien verklaart dat de ruime wachttijden. Zo moeten we een dik uur op het voorgerecht wachten. Het knabbeltje (gedroogde stukjes groente) is wel aardig, maar vult niet en is ook wat saai. Aan amuses doet men hier niet. De asperges met tonijn smaken redelijk, maar het is vrij neutraal. Het hoofdgerecht bestaat uit lekkere ribeye, een beetje groente, wat truffelmayo van de sligro en een bakje frites. Een frisse salade en een mooi portie groente zou je anno 2015 wel verwachten, maar komt niet op tafel. Het dessert - we kiezen voor zoet - stelt weinig voor, maar is, zoals elk bord, wel mooi opgediend. Jammer, voor dik € 40 voor een driegangenmenu verwacht je meer.
Opvallend is verder dat de bediening niet vraagt hoe je het rundvlees bereid wilt hebben. Sowieso zou het goed zijn het personeel wat beter op te leiden, want Ze laten door onervarenheid toch wel wat steken vallen. Misschien hadden we pech, maar het geheel oversteeg het niveau van een eetcafe niet. Ik denk wel dat ze hier beter kunnen dan ze lieten zien.