El Verano in Bussum

Lekker gegeten bij El Verano, alleen de bediening was beneden peil. Nog vóór zessen(!) gearriveerd en we kregen een plekje in het bovengedeelte toegewezen. Het duurde al even voor we de menu's aangereikt kregen, maar a la. Als we de menu's dan krijgen, wordt ons gevraagd of we een broodje vooraf willen. We hebben best trek en gaan dus gretig op dit aanbod in. Maar meer dan een half uur later nog steeds geen broodje te bekennen en de eerste glazen wijn zijn dan al leeg.

We hebben gekozen voor de mini-fondue vooraf en die gerechten verwachten we inmiddels elk ogenblik, dus bestellen we de broodjes in arren moede maar weer af. De mini-kaasfonduetjes zijn prima - een lekker voorafje, al moet je wel vlot dooreten anders stolt de kaas weer. Maar, verder helemaal niks mis mee.

Inmiddels zijn we een klein uur verder als dan eindelijk het hoofdgerecht geserveerd wordt. Pas bij het serveren wordt er gevraagd of we mayonaise (met 0,75 stevig geprijsd) bij de patat willen. Hadden ze dat bij het opnemen van de bestelling meteen gevraagd, dan had ze dat weer een gang naar de keuken - twee trappen af, twee trappen op - bespaard. De eerste patatjes gaan dan ook via de saus die mijn vrouw bij haar snoekbaars geserveerd krijgt. Snoekbaars die overigens door de bediening eerst als slibtong wordt aangemerkt. Mijn varkenshaas met spek en brie is overigens voortreffelijk, evenals de genoemde snoekbaars.

Met kaartjes voor een voorstelling in 't Spant, is kwart voor acht toch echt wel een deadline voor ons. Voor we de toetjes dan maar op de bonnefooi bestellen, vragen we nog even uitdrukkelijk of we dat gaan redden in de twintig minuten die ons nog resten. Ons lieve serveerstertje weet er kennelijk en zichtbaar geen raad mee en geeft aan dat ze het door zal geven.

Als om tien over half acht nog steeds geen dessert op onze tafel is verschenen geven we de hoop op en annuleren de desserts dan maar. De rekening laat echter gewoon de drie-gangenprijs zien. Op geen enkele wijze wordt er iets van compensatie geboden. Bijna twee uur de tijd voor een driegangendiner lijkt mij toch een 'redelijke' tijdspanne, maar El Verano kreeg het daarin dus niet voor elkaar de drie gangen te serveren.

Het eten was prima, maar voor de bediening had ik een andere term in gedachten...

Gereserveerd en keurig op tijd ter plekke. Het eerste dat opvalt is de lichtelijke consternatie als men ons ziet binnenkomen: er gaat dus iets fout.
Nou is dat helemaal geen probleem, als het maar goed wordt opgelost. En dan gaan er dus dingetjes fout.
In eerste instantie worden we naar de bovenverdieping verbannen. Maar daar zitten we dus moederziel alleen en dat is niet echt wat we in gedachten hebben. Dus weer naar beneden en aangegeven dat we dít geen alternatief vinden. 'Er komen meer mensen te zitten!' is het eerste waar men mee komt. Maar ik heb daar (later blijkt terecht) geen vertrouwen in. Pas als we dreigen dan maar elders te gaan eten, komt het alternatief: even wachten op een tafeltje bij het raam dat naar verwachting zo vrij komt. En dus gaan we weer naar boven om te wachten. Nog steeds moederziel alleen. Een van de serveersters komt naar boven en vraagt of we al iets te eten en te drinken willen hebben. We bestellen een 'wachtdrankje'. Na een klein kwartier komt dan het verlossende woord: het plekje is vrij! Vanaf dan is het een feest bij El Verano: heerlijke eendenborstgevalletje gegeten en ik neem zelf de ribeye (heerlijk!) en mijn vrouw de Khmercurry, een Cambodjaanse curry met zeeduivel, zoete aardappelen en groenten. Voortreffelijk! Ook de Chileense huiswijn mag het predicaat 'prima' zeker dragen voor een huiswijntje! Amerena sorbet (een aardbeien koelie met een sorbet van Amarena en een luchtige toef van witte chocolade) voor mijn vrouw na en voor mij de Kiss of fire, aangemoedigd door Try me, I’m goooood, Cointreau en Tia Maria. En het komt ook nog eens beide tegelijk! En dat is een nadrukkelijke pré, kan ik u vertellen, dat lukt bijna nergens! Al met al dus zéér tevreden en ik kan het dan ook niet over mijn hart verkrijgen om zonder fooi het etablissement te verlaten - hoewel ik me dat wel had voorgenomen als men de 'wachtdrankjes' in rekening gebracht zou hebben - en dat waren ze dus... Als ik nou zonder reserveren binnen was gelopen, dan had je me niet gehoord. Maar als je gereserveerd hebt en je wordt dan ergens weggemoffeld, dan is enige compensatie via een excuus-drankje toch wel het minste.

Het 'terras' is wat rommelig en onverzorgd, dus na een ampele zit besluiten we toch maar binnen te gaan eten. El Verano kennen we al een jaar of dertig. Ooit een heerlijk ongedwongen pizzatent met een heerlijke pizza Mendoza, nu een wat meer pretentieuze eetgelegenheid. Het is rustiger dan vroeger. Waar je vroeger moest reserveren op de vrijdagavond, kunnen we nu gaan zitten waar we willen. Een veeg teken: niet iedere verandering is een vooruitgang...

De kaart geeft een standaardprijs, maar wil je iets meer of anders, dan moet er al vlot worden bijbetaald. Vooraf voor beiden het geitenkaasje. Lekker, maar weinig speciaal. Het mandje brood dat we besteld hebben komt ongeveer gelijk met het geitenkaasje. Een beetje jammer...

De wijn is de rode zuid-afrikaan en een de witte chardonnay. Beide prima wijntjes en de halve liter karaf is bepaald niet zuinig gevuld. Dat hebben we wel een anders meegemaakt: twee glazen uit een halve liter is toch wel wat kort door de bocht. Maar hier dus vier lekkere glazen wijn in een halve liter. Hulde!

Voor mij is het hoofdgerecht de varkenshaas met cranberry saus. De haas is in hompen verdeeld en met gevoel voor stijl opgemaakt. Ook een soort kaassoufflé completeert het gerecht. Niets op aan te merken!

Patat met op verzoek mayo - een beetje bleekjes, maar wel lekker.

Vrouwlief gaat voor een tweede voorgerecht als hoofdgerecht: de gamba's. Het bevalt haar uitstekend.

De porties zijn voldoende -zelfs die van mijn vrouw - en we besluiten voor een vruchten coupe en de dame-blanche na. Ook helemaal niets mis mee.

Als dan ook de rekening meevalt, is het een waar feest weer eens bij El Verano te hebben gegeten.