Bretelli in Weert

Na de prima beleving van afgelopen jaar moesten we natuurlijk op herhaling, dus geboekt voor een lunch op vrijdag. Het terras was opgesteld, aantrekkelijk maar onze voorkeur gaat toch naar binnen uit. De spontane en gezellige Anouk Stals, die we herkende van vorige keer, was deze middag onze maître, leuk. We kregen dezelfde tafel, aan het raam naast de ingang, fijn.
Als aperitief een “lekkere” witte, dit werd na overleg de eerste begeleider. Een Duitse Weissburgunder 2014 van Georg Mosbacher die erg goed beviel. Jan Marhees kwam eerst even langs om het menu door te spreken, dat er verrassend goed uit zag. Hij presenteerde zelf de hapjes. Het bekende eitje dat smaaktechnisch een hele metamorfose heeft ondergaan. Ditmaal een hele frisse variant, met piccalilly die een mooi contrast bood aan de dooier, onderin groentjes voor een aangename bite, prima. Verder een makaron van gerookte tomaat die een pittige houtskool toetst had en nog een cakeje van rode biet, lekker.

De amuse was er een voor de fijnproever. Maar liefst acht bereidingen van komkommer, erop een krokantje met toefjes vadouvan mayonaise en takjes dille, onderin een crumble met mierikswortel. Het komkommer ijs en het rolletje van komkommer sprongen er voor mij bovenuit, de kruiden maakten er een feestje van, erg complex en verfijnd.

Het broodgarnituur kwam op tafel, het broodje met zaden zag er prima uit, de aceto balsamico is hele een geslaagde aanvulling op het standaard garnituur.

We waren gereed voor de eerste gang, de Weissburgunder werd netjes aangevuld. Op een azuurblauw bord cilinders van tonijn en een quenelle heerlijke noordzeekrab, centraal wasabi sorbetijs (de smaakmaker), eromheen een uitgebreid garnituur van wortel en radijs met allemaal verschillende smaaknuances (oa. gember, zoet zuur en soja). In een cilinder tonijn vinden we nog een stukje langoustinestaart, jammie. De wijn sloot keurig aan en was een echte ondersteuner van het complexe gerecht met smaakavontuur, helemaal mijn ding. (9.5)

Uit de Loire een bijzondere Sauvignon Blanc, de Attitude 2014 van Pascal Jolivet, strak droog met tonen van limoen en grapefruit met in de afdronk een aangename mineraliteit. Op het bord een gestapeld gerecht. Als basis zeekraal in een schuimige saus met een vleugje lavendel, erop een mooi stuk zeebaarsfilet, waarop een crostini met avruga kaviaar en gemarineerde zeebaars. Als topping paksoi, venkel en bloemenblaadjes. Mooie pure smaken die prima combineren. Lekker complex weer. De wijn vulde het gerecht aan met zijn mooie zuren en heerlijk aroma. (9.6)

Over naar het rijkere wit met een “50” 2015 van Louis Chèze gemaakt van chardonnay en viognier, die de positieve eigenschappen van beide druiven duidelijk naar voren liet komen. Aangename frisheid met tonen van abrikoos, vleugje toast en een subtiel bittertje in de afdronk. Uit de keuken, in een azuurblauw schaaltje, bereidingen van kreeft, (staart, schaar en gekarameliseerd) ernaast een quenelle pompoen, met curry op smaak gebracht, waarin peultjes voor de bite. Verder nog een schuimige bisque en een blaadje paksoi. Prima bereidingen en hele mooie smaken, uitstekend in balans, waarbij de wijn naadloos aansloot. Geweldig genieten! Voor beide de topper van de middag. (9.8)

Over naar rood met een Montepulciano D'Abruzzo 2014 van Agriverde. Hele diepe kleur, vol met zwart fruit en een fluweel zachte afdronk. De chef kwam zelf mee om het hoofdgerecht te presenteren. Bereidingen van lam, rib, gestoofde nek en stukje haas. Op de rib een ratatouille en een krokante uienring, ernaast een quenelle witte kool met spekjes, quenelle doperwtencrème en twee gepofte tomaatjes die gemarineerd waren in zoetzuur met gember, waardoor het echte smaakbommetje waren, wow. Het gerecht werd aan tafel afgewerkt met een heerlijke geconcentreerde saus, het kannetje bleef op tafel, toppie. Prima cuissons en mooie pure smaken, waarmee naar hartenlust afgewisseld en gecombineerd kon worden. De wijn sloot keurig aan en was in balans. (9.6)

Nu het gerecht waarmee Souschef Pim Jochems samen met Anouk Stals meedoen met een wijn-spijs wedstrijd van Domaine du Tariquet, binnenkort de halve finale, we zijn benieuwd. In het glas de Premieres Grives 2014, mooi goud geel met in het aroma tonen van mango en ananas, met een ronde afdronk. Pim presenteerde zelf het gerecht, leuk. Op het bord licht krokant gebakken ganzenlever met ernaast een quenelle appelcompote, rode biet structuren, sesam koekje en een bonbonnetje van mokka en cacao. Mooie smaken waarbij de biet gemarineerd in kardemom in positieve zin opviel , de foie is altijd een traktatie. De wijn was keurig in balans. (9.3)

De dessertwijn was een Brachetto van Grappoli Rossi, licht mousserend met tonen van framboos en roos. Uit de keuken een tweeluik. In het schaaltje verse framboos met yoghurt structuren, geroosterde amandelen en een merengue van pandanrijst. Mijn favoriet zat in het cocktailglas, als basis soepje van framboos met roos, verse framboos, frambozen sorbet, amandelschaafsel en een lobbige schuim van roos. Hiernaast kwam de wijn helemaal tot zijn recht. (9.4)

Als afsluiter een krachtige espresso met een zestal friandises, met als hoogtepunten, de bitterbal van bastogne, de parel van gezouten karamel en de witte truffelchocolade met hazelnoten.

Bediening was deze middag wederom zeer goed verzorgd met de spontane Anouk in de hoofdrol, correct en op een hele gezellige wijze, ondersteund door de mannen uit de keuken. Leuk dat Patricia nog even een gezellig praatje kwam maken aan alle tafels in het goed gevulde restaurant en terras.

Prijs-kwaliteitverhouding beoordeel ik niet omdat het door ons bestelde menu niet helemaal overeen kwam met het gepresenteerde menu. Ofwel, we zijn weer verwend, super bedankt!

Samengevat kunnen we stellen dat het vanmiddag weer een bourgondisch feestjes was. De keuken was ditmaal meer in balans dan vorig jaar, waarmee ik wil zeggen dat de stijlen van de gerechten naadloos in elkaar overgingen. De chef werkt graag een complex smakenpalet wat de fijnproever en zeker de bourgondiër zal aanspreken. Wij worden in ieder geval fan.

Het laatste bezoek was al weer ruim twee jaar geleden. We waren nieuwsgierig naar de ontwikkelingen, dus maar weer eens geboekt voor de lunch op zaterdag. Parkeren was nog steeds geen probleem. Na een vriendelijk ontvangst door Patricia Marrees kregen we een tafel aan het raam net naast de ingang. De inrichting is, buiten een nieuwe collectie surrealistische schilderijen, onveranderd. Het rode plafond en de natuurstenen tegels, blijven apart, en geven een warme sfeer.

Als aperitief de witte Arco dei Giovi 2012 uit Veneto, een echte allemansvriend met uitbundig fruitig aroma en een soepele afdronk. Ernaast een kom met kroepoek van spinazie met een peterseliedip. Gevolgd door een schaaltje met hierin een heerlijke sandwich van sesamkrokant met ertussen een crème van geitenkaas en basilicum. Ernaast een gevuld eitje met crème van asperge en ei, afgewerkt met verse bieslook. Goede smaken, mooie textuur, maar net ietsje te enthousiast met zout op smaak gebracht.

Jan Marrees kwam zelf aan tafel om onze wensen op te nemen, leuk. Ook de wijnkaart werd gepresenteerd, die vrijwel onveranderd is gebleven, met een uitgebreid aanbod van Italiaanse wijnen die per streek zijn ingedeeld.

Vanaf hier nam een charmante jonge dame de bediening over. Ze presenteerde op een leuke wijze de eerste begeleider uit Slovenië. De Janez 2012 van Dveri Pax gemaakt van een blend van vijf druivensoorten. Mooi complex aroma met een elegante, frisse afdronk. Het eerste gerecht was meteen een topper. Makreel “Escabeche” met heerlijke noordzeekrab, scheermes, structuren van komkommer en wortel, toefjes gel van soja en gepofte amarant. Makreel was elegant en nog tegen het rauwe aan, zeer delicaat en erg mooi in combinatie met de zoetzure structuren van het garnituur. De bombe van wortelmousse met de noordzeekrab was een delicatesse. De gepofte amarant maakte de textuur top. De smaakbalans was uitgekiend en werd door de wijn prima ondersteund en aangevuld. Voor mij de topper van de middag die een plaatsje verdiend in mijn toplijst.

De tweede begeleider was een Italiaanse van het huis Cornarea gemaakt van Roero Arneis, mooie stro gele kleur met verfijnd aroma waarin tonen van bloemen. Uit de keuken een tweetraps vegetarisch gerecht. Een glaasje met dashi bouillon, getrokken van zeegroenten, met hierin stukjes beetgare lenteui. Op het bord een uitgebreide collectie tomatenstructuren in drie kleuren, quenelle auberginekaviaar, toefjes schapenyoghurt, stukjes avocado gedipt in poeder van tomaat, blokjes aangebakken aubergine en krokantjes van Parmezaanse kaas. De tomaatjes hadden verschillende marinades met frisse accenten gehad en waren verrassend mooi op smaak. Deze vulde de wijn keurig aan. Verder een prima smaakbalans en veel afwisseling met de pure smaken van het garnituur. De bouillon was lekker maar eigenlijk een beetje overbodig bij het complete gerecht. Dit was voor partner haar favoriete ronde.

Uit de Loire een Platine van Gilbault een klassieker van Sauvignon Blanc die ietsje voller was vanwege de “sur lie” bereiding, erg lekker. Uit de keuken een compacte presentatie die door de chef zelf werd afgewerkt en toegelicht. Als basis een mooi stuk heilbot met erop dungesneden gerookte paling, haringkuit en een gepocheerd kwarteleitje. Ernaast een quenelle couscous met daslook, groene asperge, stengels van de paksoi, lamsoor en zeekraal. Aan tafel overgoten met een speciale, smeuïge saus van karnemelk en witbier. Een verrassend mooie smakencombinatie, erg origineel. De wijn vond ik met zijn frisse zuren niet optimaal combineren maar met zijn heerlijk aroma vulde hij het gerecht keurig aan. Genieten!

We schakelden over op Italiaans rood met een Pinot Noir 2013 van Tramin, gemaakt in een lichte, fruitige stijl, erg lekker. Op het bord Hoen uit Bommerig, een stukje van de borst en stoof van de bout met erop Hollandaise, verder pommes carrées, quenelle bleekselderij met krokant gebakken spekjes, gerookte ui en toefjes gel van zwarte knoflook. Van het bord kwam een uitbundige rooktoets. Goed garen blijft een uitdaging voor borstje van de hoen. Verder mooie smaken waarin de gerookte spekjes duidelijk de aandacht opeisen. De wijn was een prima begeleider.

We bleven in Italië met de Chianti Colli Senesi 2011 van Poderi del Paradiso vol met rood en zwart fruit en subtiele kruidigheid. Uit de keuken een klassieker die al jaren op de kaart staat en werd uitgeserveerd door de twee jonge koks, leuk. Ravioli gevuld met stoof van ossenstaart in een truffel roomsaus met asperge, paddenstoeltjes, rucola, dubbelgedopte tuinboontjes, artisjokhart aan tafel en vlokken van parmezaan. Aan tafel door de chef afgewerkt met schaafsel van verse truffel. Keurig uitgevoerd met klassieke pure smaken ondersteund door een mooie begeleider, genieten!

De dessertwijn kwam uit Zuid Afrika, een versterkte rode muskadel 2014 van Rietvallei, mooi aroma met toets van aardbei en rozijn, in de mond een beetje jammig. Uit de keuken een mooie presentatie. Structuren van aardbei, gemarineerd, quenelle ijs met lavendel, krokant, toefjes crème en een baba. Mooie smaken, vooral het ijs met lavendel en de accenten van de topjes citroenverbena, die prima combineren met de wijn. Verder nog toefjes karamel, crumble van pinda en een quenelle vanille-ijs die het gerecht extra Bourgondisch maken, maar die de combinatie met de wijn wat verstoorden.

Als afsluiter nog een hele krachtige Italiaanse espresso van Palombini met assortiment friandises, waarbij de kogel van Bastoge koek en de witte chocolade met truffel en noten in positieve zin opvielen.

Bediening was deze middag zeer goed verzorgd door de jonge dame die het werk correct en op een gezellige wijze uitvoerde, ondersteund door de mannen uit de keuken.

Samengevat ben ik onder de indruk van de eerste drie moderne gerechten, licht, origineel en verfijnd, die gewoon top waren samen met het hoofdgerecht de hoogste beoordeling afdwingen. Complimenten voor het keukenteam. De begeleidende wijnen waren keurig geselecteerd waarbij het gerecht met de heilbot net iets meer aandacht vraagt. Het was weer een verwennerij in een rustig restaurant, een aanrader voor de Bourgondiër.

Vorig jaar heeft de chef de S.V.H. meestertitel behaald en we waren eigenlijk wel nieuwsgierig naar deze mediterrane keuken. De restaurantweek is een mooie gelegenheid om kennis te maken.

De auto kun je, als je uit Eindhoven komt, eenvoudig kwijt net buiten de binnenstad en vanaf hier is het ongeveer tien minuten lopen tot het restaurant. Dit ligt in een winkelstraat in de binnenstad, een wat ongebruikelijke plaats voor een zaak met Michelin ster. Als je als een foto van de gevel hebt gezien zoekt het een stuk makkelijker anders is er een kans dat je er voorbij loopt.
Na een klein halletje loop je het restaurant binnen. Het restaurant is verdeeld door de open keuken in twee ruimtes. In het gedeelte voor de keuken staat een royale bar. De vloer is bekleed met relatief kleine natuur stenen tegels met verschillende kleuren. Het plafond is rood en de gordijnen zijn blauw. Dit geeft een sfeervol effect. In het achterste gedeelte valt de grote glas in loodpartij meteen op. De gordijnen zijn hier grotendeels dicht geschoven waardoor het licht behoorlijk gedimd is. De tafels zijn van hout in een sierlijke Lodewijk XV stijl. De stoelen zijn nog niet zo lang geleden geheel vernieuwd, ze zitten prima. De tafels zijn ingedekt met linnen loper en een mooi glasservies. Aan de muur hangen grote moderne schilderijen.

We krijgen een tafel in het achterste gedeelte met met uitzicht op de keukenbrigade die druk in de weer is. Ik bestelde een witte wijn als aperitief, een Sartori di Verona 2011 van het huis Lugana werd al geschonken gepresenteerd. Een hele lichte wijn. Hierbij werd de amuse gepresenteerd, een soepje van knolselderie met oude kaas en Limburgse mosterd, zeer hoog op smaak, heerlijk. Ernaast een zacht hapje van crème fraîche, quenelle zwarte olijven tapenade met zoet broodje, ook erg smaakvol.

De wijnkaart werd gepresenteerd, ondanks dat ik het wijnarrangement bestel wil ik hem toch even inkijken. Opvallend is het grote aanbod met bijna uitsluitend Italiaanse wijnen. Op twee pagina's (1x wit en 1x rood) vinden we internationale wijnen die zijn aanbevolen door Jeunes Restaurateurs, een kwaliteit organisatie waarbij het restaurant aangesloten is.

Het broodgarnituur bestond uit een versgebakken warm broodje dat in keurige sneetjes is verdeeld. Het brood had een mooie ronde smaak.

De eerste begeleider is een Zuid Afrikaanse Bellingham, gemaakt van Chennin Blanc en Viognier. Mooi fris aroma en elegante afdronk. Op een mooi bord een keurige presentatie van gegaarde skreifilet op een bedje van couscous, erop grijze garnalen en ernaast een bolletje crème van pompoen en een saus van bleekselderij. Het geheel is afgewerkt met krokantje en assortiment cressjes. Keurige milde pure smaken die goed combineren met de fruitige wijn.

De tweede begeleider komt uit Alto Adige, de T bianco van het huis Tramin, gemaakt van Pinot Blanc, Chardonnay en Sauvignon. Ingetogen Bouquet met delicate smaak. De chef presenteert zelf zijn gerecht. Op de huid gebakken zeebaars met erop een stukje gekarameliseerde kreeft, gegaarde zeekraal, venkel, bereiding van tomaat en een vinaigrette met citrus. Cuisson van de baars is goed, de ziltige toets van de zeekraal past hier uitstekend bij. De wijn vind ik voor het gerecht iets te licht en de Bellingham (waarvan ik nog wat had) paste eigenlijk wat beter. Bij de kreeft combineerde de T bianco het mooist. Een prima ronde.

De begeleider voor het hoofdgerecht was een Pinot Noir 2005 van het huis Colterenzio met een heerlijk fruit aroma en een fluweel zachte afdronk. Op het bord een mooi stuk gegrilde griet filet, twee quenelles risotto, stukjes king boleet, gekookte aardpeer, lente groentes en een schuim van zuurkool. De barbecue smaak is goed te proeven, en de gronderige smaak van de paddenstoelen zorgen voor een uitstekende aansluiting met de wijn. De wijn spijs topper van de middag.

Een bekende Portugese dessertwijn wordt gepresenteerd, Moscatel de Setubal 2007 met in de neus tonen van muskaat en rozijnen, in de mond rond en een licht stroperige afdronk met een klein bittertje. Op het bord een mooie presentatie van, bolletjes stoofpeer met warm chocolade taartje, kogels van witte chocolade met romige vulling, gesuikerde amandelschaafsel, zalf van kastanje en een quenelle vanille-ijs. Een Bourgondisch smakenpalet waar ik erg van houd en die goed combineren met de volle smaken van de wijn.

Als afsluiter een espresso die iets minder krachtig was als verwacht, meestal zijn de mediterrane espresso's extra geconcentreerd.

Bediening was goed, met goede uitleg van de gerechten. Patricia Marrees maître/sommelier lichte de wijnen beknopt toe. Leuk dat Jan Marrees de chef ook enkele gerechten heeft toegelicht. Ook leuk hoe de keukenbrigade op de voet te volgen is. Een fout onzerzijds, we hadden niet goed op de kalender gekeken en waren volgens de reservering een dag te vroeg, gelukkig was dit geen probleem, dat is top service!

Prijs kwaltijd van het menu is zeer goed, het wijnarrangement 42,50 vind ik met de geschonken wijnen net iets te hoog geprijsd. De witte wijnen werden recht uit de koeling geschonken waardoor ze naar mijn mening iets te koud waren.

Het was een aangename eerste kennismaking, met name de keuken heeft een prima indruk achtergelaten. Het is voor herhaling vatbaar, bedankt!