LEF in Helvoirt

Ons jaarlijkse bezoek, ditmaal een afscheidslunch van chef eigenaar Sietse Blummel die in de loop van dit jaar gaat vertrekken. Ik ben erg benieuwd waar hij naar toe gaat, hierover is verder nog niks definitiefs te melden.

Het was mooi en warm weer dus streken we neer op het terras waar een bescheiden briesje voor enige verkoeling zorgde. Als aperitief de eerste begeleider. Een speciale wijn met originele naam. “Herr Müller geht fremd” van wijnmaker Gehring gemaakt van Müller-Thurgau en wat Gelber Muskateller, mooi aroma, in de mond fris en sappig. De amuse was een speciaal soepje. Witlof bouillon subtiel gekruid met garam marsala afgewerkt met een schuim van augurk, erg lekker.

Chef Sietse presenteerde zelf het topgerecht van de middag. De langoustine bereidingen, ditmaal op één bord. Twee keurig bruingebakken staartjes waarbij een delicate saus van kropsla met limoen en twee cannelonie's van dunne plakken licht gepocheerde Granny Smith gevuld met een langoustine tartaar aangemaakt met kaffir en gember. De cuisson van de staartjes was top en ze waren mooi hoog op smaak. De tartaar was delicaat en een originele smakencombinatie, puur genot! De wijn was keurig in balans. (9,9)

Uit de Entre Deux Mers een cuvée Laurence 2016, verrassend vol met heerlijk aroma. Op het bord een bruingebakken, handgedoken coquille met ernaast een crème van bloemkool, afgedekt met een mix van fijn gesneden bloemkool, bieslook en aardappelkaantjes, afgewerkt met een vinaigrette op basis van passievrucht. Prima cuisson en mooie smaakbalans waarnaast de wijn een schot in de roos was. (9,75)

Over naar licht Spaans rood met een Sinfo rosado, mooie transparant rode kleur en tonen van rood fruit en vanille. Op het bord een keurig bruingebakken zeetongfilet op een mousseline van aardpeer, ernaast een Gillardeau oester, afgewerkt met oesterblaadjes en een romige saus van tuinbonen waarin dubbelgedopte tuinbonen. De cuisson was prima (ondanks de donkere kleur) de ziltige tonen zorgde voor een verrassend mooie aansluiting met de wijn, genieten weer. (9,7)

Voor bij het pièce een klassieker die we niet zo vaak tegen komen, een favoriet van Maikel, een Bordeaux uit topjaar 2010 van Terrefort-Quancard, mooi op dronk. Op het bord een gelaagde opbouw. Onderop een mousseline van aardappel met knoflook en komijn, erop Cromvoirtse asperges, stuk varkensnek van het Livar varken 9 uur gegaard op 80 graden en gelakt met de eigen jus gekruid met Peruviaanse specerijen, dan de koppen van de asperges en krokantjes van pastinaak. Een verrassende smakencombinatie, behoorlijk complex met mooie kruidentoetsen, aangenaam zachte textuur van de nek en sappige asperges. De wijn was keurig in balans. (9,6)

Uit de Rheinhessen een heerlijke dessertwijn, Beerenauslese gemaakt van Huxelrebe en Bacchus. Luc van Eijck presenteerde het dessert met een uitdaging. In een jus van tonkaboon een taart van framboos gemaakt van gebruinde boter met marsepein en gepureerde amandelen, afgewerkt met geschaafde amandelen en een kogel sorbet van framboos met roze peper en roos. Mooie smaken, vooral het ijs was favoriet. De uitdaging zat hem in het opeten, dat lukte ons beide niet helemaal. De wijn bleef overeind naast de rijke taart, keurig. (9,5)

Als afsluiter nog een krachtige espresso met een viertal friandises waar niet echt plaats meer voor was.

Bediening was uitstekend verzorgd met de enthousiaste Maikel Kappen in de hoofdrol ondersteund door de mannen uit de keuken. Complimenten voor de wijnselectie.

Prijs-kwaliteitsverhouding was uitstekend.

Kortom een waardige afscheidslunch, eerlijk gezegd onze beste ervaring tot nu toe bij Lef. We wensen Sietse heel veel succes met het vaderschap en met het vinden van de nieuwe uitdaging.

Het bezoek aan LEF is er inmiddels een om naar uit te kijken. Intussen is er wel een serieuze verandering doorgevoerd. Daar zo’n 90% van de gasten kiezen voor het verrassingsmenu koos is er gekozen voor een nieuwe menukaart genaamd WTF (Where’s The Food en niet …). Hierin een vast menu van 3 t/m 7 gangen dat met 2 klassiekers uit te breiden is. Dit heeft tot gevolg dat ze de Bib Gourmand van Michelin, die ze al weer 5 jaar in bezit hebben aan het eind van het jaar moeten inleveren. Gelukkig hebben ze in die 7,5 jaar al een grote schare fans opgebouwd waardoor dat geen probleem zal opleveren. Binnen zijn er enkele kleine wijzigingen. De tafels zijn ingedekt met hand beschilderde borden en er is een groot schilderij aan het plafond gemonteerd waardoor tevens de akoestiek wat verbeterd is.

Als aperitief de eerste begeleider. Een strak droge Riesling uit de Pfalz van het huis Vollmer die erg goed beviel. Ernaast de amuse die overigens meer had van een gerecht.
Een diepzeegarnaal, langzaam gegaarde in knoflookolie, op een bedje van verse basilicum pesto met ernaast ansjovis, flinke vlokken van Parmezaanse kaas, zoetzure tomaatjes en toefjes avocadocrème, aan tafel afgewerkt met een koude tomaten bouillon. Een mooie smakencombinatie. Vooral de pesto was heerlijk en de wijn paste er prima bij.

Het eerste gerecht bestond uit kort gemarineerde makreel overgoten met een basilicum olie op een crème van geroosterde aubergine die op smaak was gebracht met dashi. Erop partjes van rode grapefruit, spaghetti van gemarineerde komkommer, dun geschaafde radijs, stukken oesterblad en krokantjes van zeewier tempura. Een complexe smakencombinatie met prima texturen en veel smaak beleving. De sappige grapefruit en ziltige krokantjes van zeewier waren twee verrassende smaakmakers. De Riesling sloot naadloos aan. (9.6)

Uit de Loire een droge, hout gelagerde Chenin blanc van het huis D’Avrillé, Mooi aroma met een toets van peer in de mond aangenaam fris en complex met een subtiele oxidatieve toets. Ernaast een bord vullend gerecht. Als basis een streep van doperwten crème erop een quinoa salade met dubbel gedopte doperwtjes, eromheen gerookte paling gelakt met appelcider waarin steranijs en kaneel, langzaam gegaarde plakken buikspek van het Livar varken met barbecuekruiden afgewerkt, erop nog zoetzure rode uienringen en doperwten cresse. Het geheel was afgewerkt met een dressing van crème fraîse en munt en blaadjes van de goudsbloem. Dit gerecht zat tussen lekker eten en fine dining in. Een betere omschrijving, een lekker vegetarisch gerecht dat opgewaardeerd was met de heerlijke paling en buikspek. Veel smaakbeleving waarin de heerlijke paling er duidelijk bovenuit sprong. Met minder garnituur zou de heerlijke paling beter tot zijn recht komen. (9,3)

Voor bij het klapstuk van de middag was een Muscat 2013 uit de Alsace geselecteerd van het huis Alfred Meyer, voor de Alsace verassend stak droog met het typische Muscat aroma, in de mond verfijnd met mooie zuren en subtiel mineralig. Een vierluik werd uitgeserveerd door de chef en zijn sous, leuk. Het grootste gerecht had als basis een salade van roseval aardappelen met dragon, deze was afgedekt met plakken coquille, hierop een dikke langoustinestaart die langzaam was gegaard en afgeschroeid. Eromheen een schuimige jus op basis van langoustine met blaadjes zilverzuring uit eigen tuin. Op het kleine schaaltje een delicate tartaar van langoustine met appel en wakame. In het midden een schaal met een frisse aardappelsalade van operdoezer met een zilveruitje en bieslook, ernaast een gepocheerd kwarteleitje, aan tafel afgewerkt met een flinke portie heerlijke Anna Gold kaviaar (decadent!). In het kopje een hele pure en geconcentreerde langoustine bouillon waarin flinke stukken langoustine. Dit was orgastisch genot. Top! (9.95)

Voor bij het tweede hoofdgerecht een rode Grand Cuvée Réservée 2013 uit de Malepère van het huis Lassalle gemaakt in Bordeaux blend, wel net net ietsje rijker (ronder). Uit de keuken een tweetraps gerecht. Op een bedje van Cromvoirtse asperges plakjes lamszadel (langzaam gegaard) verder stukken van groene asperges, beukenzwammen, toefjes crème van knoflook, krokantjes van zoete ui en schuim van asperges, aan tafel afgewerkt met een mooie lamsjus. Op het tweede bordje een langzaam gegaarde stuk van de nek gelakt met karamel, waarover seroendeng met ernaast nog crème van bataat. Na zo’n hemels gerecht was het even schakelen. De cuisson van het zadel was top, de smaak zeer delicaat waardoor deze goed met de asperges combineerde. De krokantjes waren behoorlijk zoet. De wijn vulde het gerecht keurig aan. De nek was duidelijk hoger op smaak de seroendeng gaf een leuke oosterse toets. De portie was royaal waardoor ik het niet helemaal op kon. (9.3)

De dessertwijn was een gedeclasseerde Italiaanse wijn die zelfs niet eens meer als wijn verkocht mag worden. Dit komt vanwege de blend met kersen. De L’Amico Ciliegia van het huis Guerrieri, diepe robijnrode kleur, geconcentreerd met tonen van braam en kers en aangename zuren, heerlijk. Hoewel de wijn oorspronkelijk voor het dessert was, was ik geswitcht naar het kaas gerecht. Een béchamel van de Stompetoren grand cru kaas (ruim 2 jaar gerijpt) op een bedje van compote van gedroogde abrikoos aangemaakt met crème fraîse, erop geraspte romanesco, tuinkers en krokantjes van cheddar. Aan tafel afgewerkt met versgemalen nootmuskaat. Verrassend milde smaken in een zachte smeuïge textuur, een heerlijk lepel gerecht. Ondanks de royale portie te lekker om te laten staan, o,o. De wijn sloot hierbij verrassend goed aan en hij vulde met zijn zuren het gerecht aan. (9.6)

Als afsluiter nog een krachtige espresso met een keuze van de keurig ingerichte friandise trolley met een heel uitgebreid assortiment.

Bediening was zoals altijd uitstekend verzorgd met Maikel Kappen in de hoofdrol ondersteund door een jonge dame, dit alles op enthousiaste wijze met veel passie, kennis van zaken en gezelligheid.

Prijs-kwaliteitsverhouding was uitstekend, zeker met zo’n hemels langoustine gerecht. De lunch is overigens wel aantrekkelijker geprijsd dan het diner.

Dat was weer een middag bourgondisch genieten, met gevulde maagjes verlieten we het restaurant voor de fietstocht naar huis. Gelukkig hadden we de wind mee. Aanrader voor de bourgondiër. Bedankt!

Alweer het zevende bezoek aan onze topper uit Helvoirt. Bij aankomst zien we dat het pand wit is geschilderd, netjes. Binnen is het interieur grotendeels gelijk gebleven. Helaas geen terrasweer vandaag. We werden begeleid naar onze favoriete ronde tafel aan het raam, prima.
We gingen voor, het nog steeds voordelig geprijsde, zes gangen lunchmenu. Partner wilde graag de vegetarische uitvoering. Als aperitief nam ik de eerste begeleider die op enthousiaste wijze door Maikel (sommelier) werd toegelicht. Een Muller Thurgau 2014 van het huis Siener die goed beviel. De eerste amuse zag er verzorgd uit, stukje papaja op een zalf van watermeloen gekruid met vadouvan en een crunch van pinda aan tafel afgewerkt met een nevel van Sherry. Mooi aroma en exotische smaakjes.

De tweede amuse mocht er ook zijn. Gelaagd opgebouwd in een diep schaaltje. Op de bodem een compote van ui met crème fraise en een gepocheerd kwarteleitje, erop een luchtige aardappel mousseline, afgewerkt met Avruga kaviaar en aardappel krokant. Een hele mooie smakencombinatie.

Er werd flink uitgepakt bij de eerste gang, door Sietse (de chef). Maar liefs vijf langoustine bereidingen, verdeeld over drie schaaltjes. In het kleine schaaltje een bisque van langoustine met erin geschroeide stukken van de staart, super op maak met een heerlijke textuur.
Op het blauwe schaaltje een tartaar en een geroosterde langoustine met tomaat, crème van wortel en een piccalillysaus. Heerlijk en keurig ondersteund door de Muller Thurgau.
In het rode schaaltje de meest verrassende bereiding. Curry van langoustine met bloemkool soorten, koriander blaadjes en een langoustine in kataifideeg. Geweldig lekker en leuk hoe de wijn reageert op de koriander en curry. Een absolute top ronde die een plaatsje verdiend in mijn persoonlijke toplijst.

De tweede begeleider was een Australische Riesling 2015 van Clare Hills, frisse zuren met mooie mineraliteit, heerlijk. Ernaast Cromvoirtse asperges met gekarameliseerde schorseneer, quenelle roerei en lauwwarme zalm. Klassiek met een twist, erg lekker. De Riesling ondersteunde het gerecht met zijn heerlijke zuren.

We gingen verder met een witte Côtes du Rhône 2013 de “La Fleur Solitaire” van Boutinot, grotendeels Grenache Blanc aangevuld met Viognier, mooi aroma met een toets van perzik, in de mond aangenaam fris met een hint van vanille. Ernaast "Sliptong to the bone" met tafelbereiding (knipoog). Gebakken sliptong met schaafsel van zwarte truffel op een ragout van artishock, ernaast een tomatensaus, afgewerkt met wonton krokantjes. Relatief simpel, maar hele mooie bereidingen die prima combineren. De wijn wordt nog mooier door het gerecht, een keurige balans.

We schakelde over naar rood, uit het Sherry gebied. Cortijo de Jara 2013 van Tierra de Cadiz, diepe kleur met in het aroma tonen van zwart fruit en een elegante afdronk. De chef presenteerde zelf zijn signature gerecht. Ravioli gevuld met spinazie en een lopende eidooier, op een bedje van gestoofde kalfswang, afgewerkt met dubbel gedopte tuinboontjes, cantharel en een schuimige saus van parmezaan. Een geweldig lekker eetgerecht.

Eveneens uit het sherry gebied een versterkte Moscatel, gemaakt van ingedroogde druiven, van Gutierrez, duidelijk wat frisser en eleganter dan de PX sherry. Op het kobalt blauwe bord een sandwich van kletzenbrood met ertussen twee cilinders crème van eendenlever gerold in amandel schaafsel, erop een lauwwarme Hervekaas en eromheen een krans van peren compote. Het is mij duidelijk dat dit gerecht wat langer op de kaart blijft staan, heerlijk!

De dessertwijn kwam uit de Pfalz, een Gewurztraminer Kabinett 2014 van het huis Anselmann. Heerlijk aroma met tonen van lychee en rozen en in de mond een mooie zoet zuur balans. Het dessert kwam in twee delen. Een keurige passievruchten soufflé die we beter even konden laten afkoelen. En een taartje van kokos met roomijs van passievrucht, gepofte rijst en een schuim van witte chocolade. Een mooie laatste ronde.

Als afsluiter nog een krachtige Nespresso met een keuze van de nieuwe keurig ingerichte friandise trolley.

Bediening is uitstekend verzorgd met Maikel Kappen in de hoofdrol ondersteund door een jonge man. Op enthousiaste wijze met veel passie en gezelligheid.

Prijs-kwaliteitsverhouding is uitstekend, menu €45,-, Begeleidende wijnen ca. €6,50 per glas, halve glazen ca. €3,50 en koffiearrangement €5,75.

Een heerlijke middag weer, ben onder de indruk van het langoustine gerecht. En ik moet nog even vermelden dat partner erg heeft genoten van de vegetarische gerechten. Bedankt!

Bij Lef is het eigenlijk nog altijd feest met de lunch. Sinds het jubileum is de voor Bourgondiërs aantrekkelijke lunch aanbieding, zes gangen voor €40,-, in het assortiment gebleven, leuk!

Geboekt voor de lunch op Hemelvaart. Onze vriendin had problemen met haar fiets en besloot met openbaar vervoer te gaan, wat iets minder goed uitpakte. De bussen rijden op zaterdag en zondag niet tot aan het restaurant, jammer. Dat betekende een flink stuk lopen en hierdoor waren we wat te laat. Het goede nieuws was dat het weer veel beter was dan voorspeld, hierdoor konden we op het terras neerstrijken, top.

Als aperitief een Côtes de Gascogne van Garras met zijn toets van granny smith, die goed beviel. De amuse was een gazpacho met structuren van zwarte olijf, zuurdesem krokant en een gepoft tomaatje, gemarineerd in gember. Mooie mediterraanse smaken en een verrassende toets van het gepofte tomaatje. Daar worden we blij van.

De eerste begeleider kwam uit het Moezel gebied, een Riesling Generations 2014 van het huis Pauly. Mooie zuren, mineraliteit en een wat ronde afdronk. Uit de keuken een tweetraps gerecht. Tartaar van makreel met erop tagliatelle van venkel, een sugar snap en krokantje. Ernaast granité van Hollandse kropsla afgewerkt met een jus van mossel. Licht en verfrissend met een heerlijke venkeltoets. Hiernaast werd de wijn ietsje ronder en complexer.
In het blikje, rillettes van makreel gekruid met specerijen uit Goa (India) met erop een garnituur met oa. mossel en stukje zeekraal. Een zachte rijke smaak met leuke smaakaccenten door het garnituur. Hiernaast bleef de wijn met zijn frisse toets overeind, keurig.

Uit Italië een Grillo van Di Giovanna, een frisse start maar gaande weg voller en rijper met een subtiel bittertje in de afdronk. Uit de keuken wederom een tweetraps gerecht. Nu zijn de warme en koude delen van elkaar gescheiden. In een schaaltje een gepocheerde eidooier op een mousseline van aardappel met mosterd in een schuimige jus van paddenstoelen en truffel. Een mooie smakencombinatie die de wijn wat voller maakt. De wijn had geen problemen met het vloeibare eigeel, prima!
In de asbak een mooi presentatie. Licht gerookte dikke zalm op een bedje van krokante kroepoekjes gemaakt van met inktvisinkt gekleurd rijst, afgewerkt met witte bloemetjes en cressjes. Hiernaast combineerde de frisse toets van de wijn beter. Een tip is, om ermee te starten en om te combineren met het warme deel.

We vervolgden met een Chardonnay Private Reserve 2012 uit de Pay D'Oc van het huis Saint Seine, gemaakt van handgeplukte druiven uit verschillende wijngaarden. Een mooie volle en rijpe stijl met aangename zuren, heerlijk. Uit de keuken een surf en turf. Als basis gestoofde kalfswang met erop filet van heilbot met een korst van broodkruim waarin limoen en peterselie. Ernaast stukjes gegaarde asperge uit Cromvoirt en een plakje Chioggia Biet in de vorm van een hartje, afgewerkt met een schuim van asperge en poeder van zeealgen. De wang is mooi hoog op smaak. De vis was keurig gegaard en lekker sappig. De asperges hadden een zoete toets en die combineerde mooi met de beide hoofdcomponenten. De wijn vulde het gerecht keurig aan. Genieten! Voor onze vriendin die de uitvoering had zonder de wang zelfs de favoriet van de middag.

We schakelde over op rood met een Pinot Noir 2013 uit de Pfalz van het huis Villa Wolf. Heerlijk “kersensap”, hoog in zijn zuren met aardse tannines. Uit de keuken een mooie presentatie van getrancheerde rosé gebraden tamme eendborst gelakt met soja en citrus. Ernaast structuren van zoetzure komkommer met toefjes crème van avocado en een jus van piment. De eend was niet zo hoog op smaak om de balans met de frisse structuren optimaal te maken. Het huidje was heerlijk zacht en mild van smaak. De wijn sloot naadloos aan. Een verrassend elegante ronde die aansluit bij het seizoen. Partner had de uitvoering met Lef kaas en macadamia, dit was haar favoriet van de middag.

Voor het pièce was een Montepulciano D'Abruzzo geselecteerd van het huis Rimbaldi. Mooie diepe kleur, in het aroma een toets van amarena en een volle, fruitige afdronk. Op het bord gestoofde lamsschouder met hierop een quenelle ratatouille en stuk lamsrack. Ernaast structuren van erwt, oesterblad en grof gemalen macadamia. Afgewerkt met een heerlijke sterk gereduceerde eigen saus met zoethout en Lef bier. De schouder was mooi hoog op smaak met een hele zachte structuur, zalig met de saus. Het lamsrack was prima gegaard en heel puur, heerlijk met de wijn. De verrassende toets in het gerecht kwam van de macadamia met sinaasappel en komijn, super. Een uitstekend hoofdgerecht dat met recht deze titel draagt, complimenten. Mijn persoonlijke favoriet van de middag.

Het dessert was uitgevoerd in in het themal van “Het jaar van Vincent van Gogh”. De begeleider kwam uit Australië, The Stump Jump Sticky Chardonnay Riesling Semillon Pinot Gris 2010 gemaakt van zeer laat geplukte druiven. Geconcentreerd met een uitstekende zoet zuur balans, een bonbonnetje. Op een schilderspalet, structuren van aardbei. “Bloody Mary”, krokant met knetters en saus, met een quenelle sorbet van karnemelk, stukje kruidkoek en kleine citroenmelisse blaadjes. Een echte smaakbeleving, toppie.

Als afsluiter een krachtige Nespresso met de traditionele madeleine en blokje Nougat. En met leuk gepresenteerde Kaviaar van framboos op een pasta van pure chocolade. Als verrassing nog een potje met compote van wilde perzik, roomijs, cointreau, mascarpone crème en crumble van wasabi met pinda, een waardige afsluiter van een mooie culinaire middag.

Bediening is met Maikel Kappen uitstekend verzorgd. Erg enthousiast met een enorme wijnkennis, uitgebreide wijn presentaties, zorgvuldige selectie en ook de gerechten werden tot in het kleinste detail gepresenteerd. Bijzonder is de relatief lage inkoopprijs van de wijnen, waar je als klant niks van merkt, waardoor er aan het eind van de middag toch nog iets wordt overgehouden om de rekeningen van te betalen, complimenten!

Prijs-kwaliteitsverhouding is uitstekend, menu €40,-, halve glazen arrangement €19,50, huiswijn €5,- en koffiearrangement €5,-

Het enthousiaste team blijft groeien, de wat klassieke stijl wordt telkens moderner. Gerechten worden complexer met meer verfijning en vaker originele en soms zelfs gedurfde smaakcombinaties. De eetbeleving was al top en word steeds mooier. Een aanrader voor de lekkerbek en levensgenieter.

Het was weer de hoogste tijd voor een bezoek bij een van onze favorieten in Helvoirt. Met heerlijk zomerweer streken we neer op het terras achter het restaurant. Helaas geen mooi panorama maar een soort stadstuin waar wel een verkoelend briesje waait. De lunchkaart is nog steeds erg aantrekkelijk geprijsd en we gingen voor het zes gangen menu voor slechts €40,-.

De eerste gang is een mooie aangezuurde delicate tonijntartaar met fruitig garnituur, waarbij een frisse Côtes de Gascogne. Een subtiele start.

De tweede wijn maakte indruk, een Alto Landon gemaakt van Chardonnay en Petit Manseng die zeven maanden houtrijping heeft gehad, heerlijk. De twee bereidingen van nobashi garnaal met oesterblad en schuim van langoustine gecombineerde uitstekend.

De inmiddels klassieker mocht niet ontbreken, het zuurvlees met de op de huid gebakken kabeljauwfilet en de geweldige bearnaisesaus. Drie top bereidingen die je afzonderlijk maar ook gecombineerd kunt eten, zalig. De Louis Mondeville Viognier sloot keurig aan en bleef ook tegen het vlees keurig overeind.

Een bourgondische ronde met rouleau van kippendijen, gerookt kalfszwezerik en rillettes volgens het speciale recept en afgewerkt met een hazelnoten botersaus. Ernaast een heerlijke fluwelige Pinot Noir uit Frankrijk, de Kiwi cuvée Bin 518. Genieten weer.

Terug naar Alicante voor de Sein 2011 gemaakt van Monastrell en Syrah, mooi donker van kleur en vol met zwart fruit. Op het bord een mooie cilinder langzaam gegaarde sukade, erop een cilinder en ernaast een mediterraans garnituur. Stuk voor stuk prima bereidingen. Een beleving van mooie smaken en die keurig samensmelten met deze volle wijn.

Bij het dessert een leuke Love Letter (eetbaar) die aan tafel nog een parfum van aardbeien kreeg, origineel. Het dessert is heerlijk van smaak met mooie structuren. De Muskat Ottonel 2013 auslese van Tschida vulde het gerecht keurig aan.

Bediening is met Maikel Kappen in goede handen, erg enthousiast met een enorme wijnkennis en een goed gevoel voor entertainen en sales zonder opdringerig te zijn.
Prijs-kwaliteitsverhouding is uitstekend, menu €40,- begeleidende wijnen ca. €6,50 per glas.
De keuken blijft trouw aan de klassieke stijl, maar de gerechten zijn zeker iets completer en bourgondischer geworden, helemaal mijn ding.

Misschien nog leuk om te vertellen is dat het team medio september in Oss een tweede vestiging gaat openen onder de naam Resto Mama. Het team zal bestaan uit door LEF ingewerkte werknemers die voordelige à la carte gerechten gaan aanbieden. Alvast heel veel succes.

Bij het laatste bezoek tipte Maikel Kappen (maître/sommelier) ons over de mogelijkheid om een mooie wijn te kopen waarbij aangepaste gerechten gepresenteerd werden. Voor mij persoonlijk een hele nieuwe beleving die erg aantrekkelijk klonk. Zelf had hij al een mooie witte bourgogne in gedachten zonder de verrassing prijs te geven. De zomervakantie leek me een prima tijdstip.
Met tropisch zomerweer op de fiets richting Helvoirt. Gelukkig voldoende schaduw onderweg. Bij binnenkomst moesten we een keuze maken waar te zitten, helaas is er geen airco in het restaurant. De parasols op beide terrassen leken wel straalkachels dus besloten we om toch maar binnen te gaan zitten, aan ons vertrouwde tafeltje.
Partner wilde ditmaal een vegetarisch menu waardoor het aantal gangen gelimiteerd werd tot vijf, geen probleem. Het dessert mocht van mij wel vervallen.
Ik wist nog van vorige keer dat er tijdens het lunchmenu geen amuse was, dus maar meteen gestart met de hoofdrolspeler. Maikel presenteerde uitgebreid met veel enthousiasme de Viré-Clessé "Terroirs de Quintaine" 2010. Gemaakt door de gerenommeerde Jean-Pierre Michel van handgeplukte Chardonnay van hele oude stokken. De wijn werd geschonken in een mooi groot bijbehorend glas. De kleur is diep goud geel, het aroma is complex en rijk, in de mond een fijne zuurgraad, boterig, mineraliteit, vleugje hout en een lange afdronk. Heerlijk, ik snap waarom dit een favoriet van Maikel is.

De eerste gang kwam op een chique plat bord met mooie rand. Drie stukjes op de green egg gerookte zalm op een bedje van prei, erop gemarineerde touge en afgewerkt met een boterjus. De zalm was mooi doorgegaard en had een fijne rook toets die de wijn een extra dimensie gaf. Ook de andere smaken sloten uitsteken aan bij de wijn, een fijne start.

De tweede gang was de topper van de middag. Twee schijfjes terrine van ganzenlever met erop geroosterde amandelen en ernaast in kweepeer en appelstroop gekarameliseerde appel partjes. Heerlijke smaken die het mooiste van de wijn naar boven haalden, zalig.

De derde gang was een aardappel preisoep volgens klassiek Engels recept. Als basis brunoise gesneden kort geblancheerde roseval aardappel met hierop stukjes geblancheerde prei, aan tafel afgewerkt met een romige aardappel preisoep. De aardse tonen van de aardappel gaven de wijn een hele speciale mondbeleving. Aardig explosief zelfs en de zuren kwamen nu meer op de voorgrond. Niet een top gang maar wel een speciale beleving.

We kwamen nu bij de specialiteit van de chef die zelf nog lekker op vakantie was. Op de huid gebakken snoekbaars met gestoofde kalfswang bloemkoolroosjes en een super bearnaisesaus. De kalfswang was met appelstroop iets aangezoet en dat gaf een prima contrast met de fruitige bearnaise, heerlijk. De snoekbaars is lekker subtiel aanwezig. De wijn kwam door de krachtige smaken een beetje op de achtergrond maar blijft met zijn aroma een uitstekende begeleider.

Het hoofdgerecht was getrancheerde lamsrug filet met zomergroentes, quenelle ratatouille en een “quiche Camille” het geheel was afgewerkt met een eigen jus. De lamsrug is licht gelakt met honing om de aansluiting met de wijn te optimaliseren. De quiche was met ui een zwarte truffel, naar eigen recept van de chef vernoemd naar de vriendin, leuk. Mooie pure smaken die prima aansluiten bij de wijn, genieten.

Nog even nagenieten van de wijn en dan de afsluiter. Een lekkere Nespresso met een viertal friandises.

Bediening was met Maikel in goede handen, op een enthousiast wijze presenteerde hij de gerechten en de keuzes van ingrediënten die de koppeling met de wijn optimaliseren, erg leerzaam.
Prijs kwaliteit is goed, de fles wijn doet een flinke duit in het zakje en kost het dubbele van het lunchmenu dat voor 30,- euro wordt aangeboden. Hiervoor drink je natuurlijk wel een heerlijke exclusieve wijn. Deze wijn staat wel in het middelpunt van de beleving. Of wel iets meer een wijnbeleving dan een eetbeleving.
We hebben weer een heerlijk middag beleefd bij Lef, de klimatologische omstandigheden waren helaas niet optimaal. Naarmate de middag vorderde ging ook de alcohol meespelen. Partner had dit al voorzien en heeft alcoholvrij gedronken. Deze beleving kan ik aanbevelen voor de wijnliefhebbers.

Wederom gereserveerd voor de fijne lunch aanbieding bij LEF. Deze aanbieding zal overigens als nieuwe lunchformule in 2013 worden doorgezet.
We kregen dezelfde tafel als vorige keer, achterin aan het raam. Partner bestelde het “LEF bier” dat haar vorige keer goed bevallen was zelf wilde ik een witte wijn. Een Spaanse Nostrada gemaakt van Macabeo en Muscat 2011 werd geschonken, een elegante ingetogen wijn.
We gaven onze wensen door en partner wilde ditmaal geen vlees, de chef mocht dit vervangen door vis of vegetarisch. De gerechten van partner worden niet beschreven maar partner was er zeer tevreden mee.

De amuses worden in de nieuwe formule achterwegen gelaten en het aperitief promoveerde tot begeleider. Dit was een klein minpuntje want zelf drink ik liever een passende wijn.

De eerste gang was een mooi stukje op de huid gebakken zeebaarsfilet met coquille, schuim van aardpeer, structuren van biet, kroepoek, olijf en oestercress. Goede cuissons en veel smaken die prima combineren en die een fijn smakenavontuur opleveren. De wijn paste wel maar was iets te licht om een gelijkwaardige rol te spelen. Het gerecht was voor mij de topper van de middag.

De tweede begeleider was een zuid Franse chardonnay 2011 van het huis Corette die erg goed beviel. Uit de keuken een stuk op de huid gebakken Hollandse snoekbaarsfilet op een bedje van zuurkool met een chip van bataat. Aan tafel werd er een heerlijke beurre blanc saus bijgeschonken die met truffel op smaak is gebracht. Het kannetje bleef op tafel zodat we naar hartenlust konden smullen. De saus maakte de zuurkool minder fruitig en combineerde super met de wijn.

De derde begeleider is een Tranquille van Pierre Jourdan uit Zuid Afrika gemaakt van Pinot Noir en Chardonnay. Mooi aroma met toets van aardbei en elegante afdronk. Een bord met cloche werd uitgeserveerd. Eronder een cilinder van Bresse kip, een gebakken langoustine, schuim van aardappel en Helvoirtse groenten. De kip was heerlijk gekruid, hoog op smaak met een stevige structuur. De langoustine was licht krokant. De groentes hadden nog een bite. De wijn was prima bij de langoustine maar voor de kip iets te subtiel.

Een Oostenrijkse Heinrich red 2011 werd gepresenteerd, veel fruit en zachte afdronk, erg lekker. Uit de keuken een inmiddels klassieker, de in sigaar gerookte zwezerik met brunoise van kweepeer in sinaasappelsaus, moes van kweepeer met rode wijn en druppels crème van basmatirijst afgewisseld met druppels balsamico. Als het doosje open gaat komt een fijne sigarenrook je tegemoet. De krokant gebakken zwezerik was mooi droog en combineerde prima met de fruittoetsen van het garnituur. De wijn vulde het smakenpalet prima aan. De rooksmaak was mooi en goed te proeven tot het laatste hapje.

De begeleider voor het hoofdgerecht is een Bordeaux Supèrieur Cuvée O'Byrne van het chateau Brande Bergere 2008, mooie diepe kleur en volle smaak. Op het bord filet van Hongaars edelhert op een bedje van kervelknol met spekjes, ernaast een lapje sukade waarop een quenelle rode kool volgens familierecept. Het geheel is afgewerkt met spruitjes en paddenstoelen, spiegelei van kwartel en een saus van Bosschekoek. Een heerlijk bourgondische ronde met veel smaakbeleving. De wijn hield zich prima en was een mooie begeleider.

De dessertwijn was een gekoelde Tawny port van het huis de Zellaer die door het koelen een stuk minder zoet was. Op het bord bolletjes roomijs afgewisseld met cilinders van pure chocolade, pistache sponge cake, het geheel is afgewerkt met stukjes cashewnoot. De smaak van de pure chocolade paste prima bij de wijn, het ijs en de cake gingen wat minder goed.

Als afsluiter de espresso met de kist gevuld met friandises.

Bediening was prima verzorgd, het was rustig deze middag waardoor we nog wat extra aandacht kregen. Sietse de chef kwam regelmatig zelf mee uitserveren en hij lichte de gerechten toe. Maikel de sommelier presenteerde de wijnen met veel overtuiging.
Prijs kwaliteit is uitstekend. De prijs voor de verrassingslunch is 30,- je mag hierbij het aantal gangen zelf kiezen van drie tot zes. De keuze voor deze aanpak is voortgekomen uit de jubileum actie die zijn vruchten heeft afgeworpen. De lunch wordt hierdoor veel beter bezocht.
Zelf zijn we erg tevreden met het kwaltijdsniveau en we voegen LEF toe aan onze favorietenlijst. Helvoirt komt op de kaart te staan.

Het was prima lenteweer, dus besloten we met de fiets naar Helvoirt te gaan. Een mooie tocht die deels langs Nationaal Park "De Loonse en Drunense Duinen" voert. We hadden de hoop op onze eerste terras ervaring van het jaar. Bij aankomst bleek meubilair op het zon overgoten terras nog niet opgesteld waardoor we naar binnen moesten, jammer. We kregen een fijne ronde tafel aan het raam.
Het niet te grote rechthoekige restaurant is modern ingericht, wit met donkere accenten. Bij binnenkomst is er een royale bar en er is een open keuken. De donkere tafels zijn niet met linnen gedekt en er staan met wit leer beklede stoelen aan die goed zitten. Er staan hier en daar mooie bloemstukjes met witte rozen.
We bestellen als aperitief een witte wijn. Een Spaanse Nostrada 2010 gemaakt van Macabeo en Muscat wordt door Maikel Kappen de sommelier gepresenteerd. Strogeel met aangename fruitigheid. Het eerste hapje kwam op een leiplaatje, een schuimcilinder van tomaat met erop een toefje basilicum kaas crème. Het schuim smelt in de mond en de smaken van tomaat en basilicum vermengen zich, een leuke start.
De amuse is een soepje van de eerste asperges gepresenteerd in een Nespresso kopje. Het soepje is lekker krachtig en is gevuld met stukjes asperge met een bite, blokjes gekookte ham, een stukje gekookt ei en gekruid met peterselie. Een vertrouwde combinatie die prima uitgevoerd is.

Het broodgarnituur wordt uitgeserveerd. Twee soorten olijfolie waarvan er een door LEF is gecomponeerd, dit is een subtielere olie verrijkt met sinaasappel en saffraan. Verder roomboter onder een stolpje met een schaaltje grof gemalen zeezout. En op de sideplate krijgen we een cilindrische croissant.

De eerste begeleider komt uit Sicilië Italië, gemaakt van Inzolia (inheems ras) van het huis Parva Res, een mooie frisse wijn met elegante afdronk. Uit de keuken een mooie presentatie met een schijf tartaar van Alaska zalm, gebakken schotse sint jakobsmossel, gepocheerd ei, haringkuit, zoetzure groente rolletjes en druppels dragon mayonaise. De zalm was mooi zacht en was met yuzu fruitig gemaakt waardoor er een toets van mandarijn aanwezig was. Dit leverde mooie combinaties op met de groenten. Het eitje had een smeuïge vulling wat een fijne beleving opleverde. De mossel was prima op smaak. Met de haringkuit kon je ziltige accenten leggen. De wijn kon het net bijbenen en was met zijn fruitige aroma een mooie aanvulling. (9.3)

De tweede begeleider is uit het zuiden van Frankrijk, een piepjonge chardonnay 2011 van Domaine La Croix Belle. Hier staat een vrouwelijke wijngaardenier aan het roer die er een mooie strakke elegante uitvoering van maakt. Uit de keuken komen twee enthousiaste mannen die ieder een diep bord met chromen stolp in de hand hadden. De stolpen werden synchroon gelicht. Er verscheen een mooi stuk krokant gebakken grietfilet op een bedje van asperges, erop een quenelle gestoofde kalfswang en een bearnaisesaus. Dit, is eten met LEF! Op een stukje witvis stoofvlees leggen vind ik dapper ook al is het volgens eeuwen oude traditie. Ik heb de combinatie geprobeerd maar vind zelf het gerecht het mooist als de prima bereide vis met de heerlijke saus wordt genuttigd en de gestoofde kalfswang wordt gebruikt voor afwisseling. De wang was mooi op smaak en was heerlijk zacht in de mond. De wijn was iets mooier en rijker bij de vis maar bij het vlees bleef de fruitigheid overeind. Een mooie pure gang (9.2)
Partner had twee gebakken langoustines in plaats van de wang en die waren uitstekend klaargemaakt en vol van smaak. De wijn kwam bij deze uitvoering nog iets mooier tot zijn recht.

Bij het hoofdgerecht een Spaanse uit Bierzo gemaakt van Mencia 2010 van het huis Viernes. Diepe kleur met fijne fruitigheid, subtiele tannines en een elegante afdronk. Op het bord een lapje kalfssucade met erop smeltende ganzenlever en een stukje huisgerookte zwezerik met een saus van morilles, gegratineerde knolselderij, linzen en beukenzwammen. De sukade was lekker doorgebakken en de ganzenlever zorgde voor een prima smaakbeleving. De zwezerik had een voor mij prima cuisson, niet te glibberig. Hij was gerookt in sigarenrook, dit was subtiel te proeven, lekker! De saus was hoog op smaak. De gegratineerde knolselderij was romig en mild. De wijn was een prima keuze, de zuren ondersteunde het gerecht optimaal. (9.4)
Partner had gekozen voor vis en kreeg een mooi stuk op de huid gebakken kabeljauw met een romige saus. Als begeleider een zuid Franse Viognier 2010 van het huis Corette. Ze was hier erg tevreden mee.

De dessertwijn was een port achtige uit Zuid Afrika, een Cape Vintage 2006 van het huis Beaumont gemaakt van Pinotage en Tinta Barocca van oude stokken. Het gerecht wordt aan tafel door de chef bereid. Een stukje Brie de Meaux met een lepeltje perenstroop, stukjes in olijfolie en aceto gemarineerde vijg en erover schaafsel van verse Bianchetti truffel. De truffel is slechts een korte periode verkrijgbaar in verse vorm en hij heeft een typisch aardgas aroma. De brie was "a point" en op zijn lekkerst met zijn smeuïge structuur. Met de stroop en vijg kon aangenaam afgewisseld en aangevuld worden waardoor de combinatie met de wijn nog mooier werd. (9.3)

Als afsluiter een krachtige Nespresso met hierbij nog een viertal lekkere friandises. Amandelkoekje, madeleine, een glaasje chocolade mousse met crunch en een marshmallow van vlierbloesem. De laatste viel in positieve zin op met zijn zachte structuur en kruidig fruitige smaak.

Bediening wordt verzorgt door Maikel Kappen die met zijn aanstekelijke enthousiasme ons uitstekend heeft bediend. De wijnen werden keurig ingeleid en er was meer dan voldoende kennis. We vonden het erg leuk dat Sietse Blummel de chef ook enkele keren aan tafel verscheen. Prijs kwaliteit is zeer goed. We hebben er weer een fijn adresje bij!