De Karpendonkse Hoeve in Eindhoven

Rob van der Veken heeft nu ruim een jaar geleden het stokje overgenomen van chef Peter Koehn. We waren benieuwd naar de ontwikkelingen dus gereserveerd voor een lunch op donderdag.

Het weer was net niet goed genoeg voor het terras dus mochten we een plaatsje uitzoeken in de serre, fijn. Als aperitief een Spaanse witte van Condao Real die aardig was. Een drieluik van hapjes werd gepresenteerd door Julius Kramer (Chef de partie).
Een toastje met kogel van piccalilly, paprikapoeder en ansjovis, heerlijk fris met aangename textuur.
Een toastje met mousse van doperwt met crème van algen, afgewerkt met een venkelbloem, verrassend.
Op een lepel een chocolade praline met vloeibare vulling van mango, passievrucht en champagne, afgewerkt met geroosterde cacao, lekker.

Chef Rob presenteerde eetbare steentjes met toefje crème van saffraan, geïnspireerd op chef Andoni Luis Aduriz van Mugaritz in Spanje. Dat was niet meer dan een gekookte aardappel, lol.

De amuse was een van de toppers van de middag, een heerlijke Noordzeekrabsalade, kerriemayonaise met ernaast buideltje van groente, aan tafel afgewerkt met een eigen saus, heerlijk!

De eerste begeleider werd keurig door Ingrid van Eeghem gepresenteerd. Een klassiek gemaakte Riesling Kabinett 2015 van de Rosengartchen van het huis Claes. Op het bord een rol van dungesneden Wagyu 8+ gevuld met enoki gegaard in gerookte dashi, afgewerkt met Shiitake, geschaafde mierikswortel en een blaadje nori. Tja het gebeurt niet vaak maar dit sprak mij toch echt niet aan. Vooral vanwege de textuur van het vlees, gelukkig vond partner het niet erg om te wisselen. Dat is toch handiger dan een nieuw gerecht te laten maken.

Verder met een rosé uit de Provence van Saint-Maur met de classificatie Cru Classé, die aan sappige perziken doet denken. Ernaast een mediterraans gerecht. Keurig gegaarde rode mul op een bedje van zeekraal, verder bruin gebakken langoustine, crème van basilicum, takje venkel en een plak groene tomaat in tempura, aan tafel afgewerkt met een heerlijke antiboise. Dit is klassiek maar prima uitgevoerd met een naadloos aansluitende rosé. (9,6)

Uit Oostenrijk de inmiddels bekende TO 2014 van Velich. Een rijke neus met geel fruit, in de mond complex met fijne zuren. Op het bord een gerecht geïnspireerd op de Khinkali uit Georgië, wel een hele luxe variant. Een flinke “dumpling” met een een vulling van kreeft en kreeften saus op een bedje van stukken kreeft met gestoofde prei en plakjes kumquat. De keurig gegaarde kreeft had duidelijk de hoofdrol, de frisse kumquat combineerde prima en zorgde ervoor dat de de wijn nog mooier combineerde. Het deeg was subtiel aanwezig maar mag van mij iets milder, de navel eet je beter niet op. (9,4)

Uit de Tokaji een droge Hárslevelű 2015 van Mad, complex aroma met mineraliteit, in de mond subtiel rond. Uit de keuken het ganzenlever trio. Ik startte met de lekkerste. Gebakken lever op gesauteerde aardbeien en een paar streepjes oude balsamico van Massimo Bottura, super!
Terrine op een appel compote en druppels balsamico, heerlijk. Als laatst een lepel met dumpling gevuld met kalfswang, ganzenlever en truffeljus. Ook erg lekker maar wel iets minder na de twee delicatessen, je kunt er dus beter mee starten. De wijn bleef verrassend overeind naast de rijke smaken. (9,75) Leuk om te vertellen dat de topper van partner deze middag, de Seitan aangemaakt als steak tartaar met mango en kerrieijs, was.

Over naar rood met een Oostenrijkse Sankt Laurent 2016 van het huis Rosi Schuster, donker robijnrode wijn met tonen van kers en braam, in de mond fris met subtiele aardse tonen en een elegante afdronk. Chef Rob presenteerde het pièce. Kalfshaas met twee stukken zwezerik, paddenstoelen, partjes meiknol, toefjes crème aangemaakt met Aceto Balsamico, aan tafel afgewerkt met een kalfsfond gekruid met Madame Jeanette. Ben normaliter wat minder liefhebber van rund maar deze haasfilet was om te zuigen en lekker gepeperd. De zwezeriken waren zoals ik ze het liefst eet, de saus was bescheiden op smaak maar wel lekker spicy. (9,7)

Een tweetraps dessert werd gepresenteerd, opgebouwd met ongeveer dezelfde ingrediënten, in moderne en klassieke stijl. Een strakke presentatie van een grote kers gevuld met een mousse van geitenyoghurt en parfait van kers en yoghurt op een bedje van gemarineerde kersen met een crumble van gekarameliseerde witte chocolade.
In het rode schaaltje verschillende structuren van kers. Zelf vond ik de klassieke variant het lekkerst omdat hierin de kersensmaak heel mooi naar voor komt en de textuur was aangenamer. Tafelgenoot vond de moderne variant het lekkerst omdat deze wat lichter en verfijnder was. De Brachetto 2017 van Gatti Piero sloot keurig aan bij beide uitvoeringen. (9,5)

Als afsluiter nog een prima espresso en drie lekkere friandises.

Bediening was uitstekend verzorgd. Eigenaresse Ingrid van Eeghem was in topvorm ondersteun door een drietal dames en de keukenbrigade met een flinke dosis gezelligheid en humor. We voelden ons weer helemaal in de watten gelegd.

Prijs-kwaliteitverhouding was zeer goed tot uitstekend.

Samengevat kunnen we stellen dat de signature van chef Rob van der Veeken in dit menu weer helemaal is zoals we hem kenden. Een klassieke stijl met goede smaken, prima bereidingen met invloeden vanuit de hele wereld. Ernaast keurig geselecteerde wijnen en een gezellige bediening, de ingrediënten voor een geslaagde middag, bedankt!

Het vinden van een passende chef-kok ter vervanging van Peter Koehn, die na zijn 50 jarige loopbaan met een welverdiend pensioen gaat, kende nog een onverwachte hindernis. De serie “De nieuwe garde” op npo 3 legt het verhaal erachter bloot. Leuk te vernemen dat een van onze favoriete chefs, Rob van der Veeken, deze uitdaging op zich heeft genomen. Hij sluit naar mij gevoel naadloos aan bij de stijl van Peter Koehn. Dus meteen maar gereserveerd voor een lunch op de vrijdag middag.

Het was mooi zomer weer, het terras was keurig ingedekt. We namen plaats onder het luifel met uitzicht over de plas, fijn in de schaduw terwijl een briesje voor verkoeling zorgde, toppie. Als aperitief een mousserende Duitse Riesling van het huis Siener (speciaal gebotteld voor het restaurant) die erg goed beviel. Jaap Krabbendam presenteerde de hapjes, een drieluik. We starten met een makaron van zoethout, erop een toefje crème van foie en een krokantje van drop. Een fijne beleving met verschillende smaak overgangen, mooi. Verder met een sandwich geïnspireerd op de caprese. Krokantjes van tomaat, ertussen mozzarella en crumble van zwarte olijf, afgewerkt met een toefje basilicumcrème, verrassend lekker. Als laatste een kroketje gevuld met panchetta, erop drie toefjes gel van nootmuskaat en laurier, mooi krokant en lekker hartig.

De amuse ronde bestond uit een tweeluik. Gepresenteerd op eigen schelp, sashimi van coquille besprenkeld met een sinaasappel olie op een crème van wortel. Heel delicaat met mooie smaak balans en prima combinerend met de Riesling. Op het witte bord gepofte amarant met quenelle ijs van piccalilly, aan tafel afgewerkt met een groene kruiden saus. Zomerse smaakjes, dit lepelde we met veel plezier weg.

De eerste begeleider werd uitgebreid met een goed verhaal gepresenteerd door Jasper Rijkers, sommelier in opleiding. Pinot Grigio 2014 uit Uruguay van het huis Garzon, mooie lichte kleur, heerlijk aroma, in de mond strak droog met tonen van steenfruit en mineraliteit. Uit de keuken drie bereidingen met Noordzeekrab. Op een wit bord een cilinder krabsalade, heel puur, erop een schuim van appel, ernaast rolletjes komkommer en chipjes van meloeskes gekruid met vadouvan , heel verfijnd.
In het donker schaaltje een marshmallow van kingkrab op een bedje van Noordzeekrab die in een krabben bisque lag, lekker hoog op smaak.
Als laatste nog een krokant gebakken wonton gevuld met Noordzeekrab, genieten. De wijn sloot bij de laatste twee bereidingen naadloos aan mede omdat deze hoger op smaak waren. Doordat ik de salade als laatste at was de wijn al ietsje te warm en hierdoor net wat te krachtig geworden. Voor ons beide de topper van de middag. (9.7)

Ook de tweede wijn was bijzonder. Een Oostenrijkse Gumpoldskirchner Tradition 2015 van Johanneshof Reinisch gemaakt van de inheemse Rotgipfler en Zierfandler. Mooie goud gele kleur, in de mond tonen van peer, honingmeloen en een wat ronde afdronk. Uit de keuken een tentakel van octopus op een bedje van zwarte lintpasta in een hartige bouillon gekruid met vadouvan met zilte groentjes (lamsoor, zeekraal) en mosselen. De tentakel was zacht van textuur en delicaat van smaak. De zilte tonen en de bite van de zeekraal kwamen naast de pasta op de voorgrond, erg lekker. De wijn was een alleman vriend en sloot keurig aan. (9,4)

Over naar rood met een Rosso di Montalcino van het huis Luciani, verrassend lichte kleur, heerlijk aroma, een mond vol met kersensap en een fluweel zachte afdronk, heerlijk. Eigenaresse Ingrid van Eeghem presenteerde zelf het eerste gedeelte van het hoofdgerecht. Zacht gegaarde, in appelstroop gelakte duivenborstfilet, ernaast een cilinder van quinoa, gebakken cantharellen, quenelle crème van kikkererwt, partjes gemarineerde meiknol en bekende bolletje van snijboon, aan tafel afgewerkt met een heerlijke sjalottensaus (kannetje helaas weer terug naar de keuken). De cuisson van de borst was top en door het huidje hoog op smaak. Chef Rob kwam met extra bijlagen. Lepeltje van foiemousse, quenelle semifreddo van foie op een bedje van gemalen hazelnoot, een gekonfijt pootje van de Bresse duif en de pommes paolo die eigenlijk op het eerste bord had moeten liggen. Beide foie bereidingen waren een delicatesse. Het boutje was ietsje stevig van textuur, dit werd lekker kluiven. De heerlijke wijn sloot naadloos aan. (9.6)

De dessertwijn was een licht mousserende Brachetto van Gatti Piero, transparante rode kleur met in het aroma tonen van framboos en rozenblaadjes, in de mond soepel en fruitig met een ronde afdronk. Op het bord een mooie presentatie. Als basis heerlijk gemarineerde aardbeien met ernaast een bombe van aardbei, erop krokantjes en makarons van aardbei. Ernaast een madeleine gemaakt van stracciatella in een dun jasje van chocolade op een bedje van crumble van chocolade met ernaast een toef ganache van chocolade. Mooie pure smaken en goede texturen die prima combineren met de frisse tonen van de wijn. (9.4)

Als afsluiter nog een prima espresso en viertal smakelijke friandises.

Bediening was uitstekend verzorgd. Weliswaar veel verschillende gezichten aan tafel, alle met passie voor het vak en een flinke dosis gezelligheid, prima. We voelden ons weer helemaal in de watten gelegd.

Prijs-kwaliteitverhouding was zeer goed tot uitstekend.

Dit was weer een hele fijne beleving. We zijn erachter gekomen dat de ambities inmiddels duidelijk naar beneden zijn bijgesteld. Deze waren sky high, dat was overigens wel een aardige publiciteitsstunt. Nu is het behoud van de ster de eerste uitdaging, iets wat mijn inziens niet zo’n probleem zal zijn. De stijl van koken was ditmaal nog een combinatie van drie chefs (Peter Koehn, Rob van der Veeken en Jaap Krabbendam). Dit zal op relatief korte termijn de signature van chef Rob worden. Een klassieke basis met keurige bereidingen en goede smaken. Wij komen terug en De Karpendonkse Hoeve blijft favoriet.

Een van de meest verrassende nieuwtjes van dit jaar was voor mij toch wel dat Ryan Bahadoer de overstap zou maken naar De Karpendonkse Hoeve om hier na ruim een jaar van samenwerking en kennis overdracht de rol van chef-kok over te nemen van de zeer ervaren Peter Koehn. Met reserveren wel even gewacht omdat de invloed van Ryan natuurlijk niet van de een op de andere dag kan plaatsvinden, maar eveneens omdat Ryan op het punt stond om een gelukkige vader te worden.

We hadden gereserveerd voor een lunch op donderdag, het weer was druilerig herfstweer wat het binnen zitten extra comfortabel maakte. De wandeling langs de plas werd ingekort, we waren verrast dat we in het park kamelen zagen lopen, leuk.

We kwamen iets te vroeg het restaurant binnen, wat geen enkel probleem was. We werden begeleid naar een fijne ronde tafel aan het raam in de serre met mooi uitzicht over het park, prima. Als aperitief een Italiaanse Chardonnay, de Gerbino van Di Giovanna die redelijk goed beviel. Ryan presenteerde zelf de de borrelhapjes, uitgeserveerd op een leiplaat, leuk! Een luchtig krokantje van biet met pannacotta, mooie textuur. Een marshmallow van soja afgewerkt met een crumble, hele mooie, intense smaakbeleving met zachte textuur, indrukwekkend. De derde was een cakeje van gefermenteerde knoflook met pijnboompitjes, erg lekker.

De amuse ronde bestond eveneens uit een drieluik. Een ring van bataat met centraal een crème van vadouvan waarin een rolletje van wortel gevuld met enoki, eromheen nog drie druppels yuzu emulsie. Een goede smaakbeleving met heerlijke yuzu toets, die mij ditmaal aan clementines deed denken.
In een wit schaaltje een stukje sardine uit het zuur met wortelstructuren en olijfolie. Een verrassende combinatie, lekker.
In een kaviaar blikje als basis een avocadocrème met erop aardappelkaantjes en een krokantje waarop haringkuit. De crème was mooi hoog op smaak en de kaantjes zorgden voor een aangename bite, heerlijk.

Eigenaresse Ingrid van Eeghem presenteerde op keurige wijze de eerste begeleider. Le Clos 2015 van Domaine Boudau gemaakt van Vermentino. Loep zuiver gemaakt met uitbundig fris aroma met florale tonen, in de mond verfijnde zuren, erg lekker. Op het bord zwaardvis structuren, een grote lamel met erop een blokje geschroeide filet, aangevuld met toefjes avocadocrème, toefjes crème van sjalotjes, zoetzure ui, plakjes rettich, toefjes gel van gember, ijspastille van komkommer en een crunch van gepofte wilde rijst. De zwaardvis had een stevige textuur, was lekker sappig en mooi hoog op smaak. Met het complexe garnituur kon naar hartenlust worden afgewisseld. Verrassende smaakaccenten door de gembertoetsen. Complimenten voor de uitstekende selectie van de smaak versterkende wijn die het gerecht ook nog eens aanvulde met zijn heerlijke aroma. Voor ons beide de topper van de middag. (9.8)

Over naar een rosé van Domaine La Suffrene uit de Bandol. Aangenaam verrast door de verfijning en complexiteit, heerlijk. Ernaast een soepje van rammenas gevuld met een brunoise van rammenas en stukjes gerookte zalm, afgewerkt met een laagje schuimige, geschroeide room. Een lekker soepje met een bite en een hartige zalm toets. Wel weinig afwisseling in smaakbeleving waardoor het eten gaande weg ietsje saai werd. De wijn promoveerde deze ronde tot de hoofdrol speler. (8.8)

Van de Belgische wijnbouwer Guffens een Viognier 2015, in het aroma tonen van rijp geel fruit, geconcentreerd in de mond met een rijke, ietsje ronde, afdronk. Op een zwart bord, met mooie oppervlaktestructuur, een gebakken Argentijnse gamba met ernaast een rolletje van spitskool, wortelstructuren en een anijschampignon, afgewerkt met een saffraan-botersaus. De gamba was een delicatesse, mooi hoog op smaak en gedipt in hartige krokantjes. Het garnituur met zachte ronde tonen was keurig in balans. De wijn sloot naadloos aan, genieten weer. (9.5)

Over naar rood van Chateau Beauregard, een favoriet van de familie Eeghem waarmee ze al vele jaren zaken doen. Een Fleurie 2013 gemaakt van Gamay, aangenaam fruitig en sappig met tonen van zwarte bessen, verrassend lekker. Uit de keuken een vegetarisch gerecht in een zwart schaaltje. Een rolletje van spitskool met enkele druppels pikante kimchi saus, krokant gebakken plakjes lotuswortel en chips van zoetzure ui, afgewerkt met een schuimige saus van gefermenteerde knoflook. Een goede smakencombinatie met aangename texturen. De wijn vulde het gerecht aan met zijn heerlijke zuren en fluweel zachte taninnes. (9.3)

Voor het pièce was een Chinon geselecteerd, de cuvée terroir gemaakt van Cabernet Franc 2012 van het huis Charles Joguet, beetje ingetogen aroma, mooi fruitig in de mond met een redelijk krachtige afdronk. Op het witte bord hert Wellington met ernaast twee strepen van rode bieten crème. Verder toefjes crème van pastinaak, spruitjes, gebakken cantharel, en een saus van eekhoorntjesbrood. Ernaast een weckpotje gevuld met stoof van het hert gekruid met “five spices”. De Cuisson van de rug was goed maar deze had van mij ietsje korter gemogen. De deeglaag was niet echt krokant. Smaken waren goed en vooral het goed gekruide stoofvlees was erg lekker. De wijn vulde het gerecht keurig aan met zijn mooie zuren. (9.3)

De dessertwijn kwam uit Malaga, een MR Moscatel van Telmo Rodriguez, geconcentreerd met hele mooie zoet zuur balans, heerlijk. Uit de keuken een echt herfst dessert met paddenstoelen, kastanje en gevallen blaadje. Smaaktechnisch geïnspireerd op "After 8". Chocolade structuren (puur, melk en mousse) en mint structuren (ijs en gel) met meringues en een pistache-, koekjes crumble. De culinaire uitvoering is geslaagd te noemen met de herkenbare smakencombinatie waarin de pistache crumble een sterke aanvulling is. De wijn bleef keurig overeind en vulde het gerecht aan met zijn heerlijke aroma en mooie zoetzure tonen. (9.3)

Als afsluiter nog een prima espresso en viertal smakelijke friandises.

Bediening was uitstekend verzorgd met in de hoofdrol de sympathieke Ingrid van Eeghem die de kneepjes van het vak kent. Aangevuld met een bescheiden sommelier die pas bij het hoofdgerecht arriveerde. Keurige informatie en een flinke dosis gezelligheid, prima. Complimenten voor de hele mooie wijnselectie. We voelden ons deze middag weer helemaal in de watten gelegd.

Prijs-kwaliteitverhouding was uitstekend.

Samengevat kunnen we stellen dat de Karpendonkse hoeve op ons weer aantrekkingskracht heeft gekregen, zoveel zelfs dat we ze toevoegen aan onze favorieten lijst. Ze zitten nog duidelijk in een overgangsfase waarin de invloeden van beide chefs een echte symbiose zijn. Ofwel een aanrader voor levensgenieters, fijnproevers en wijnliefhebbers. Bedankt!

Na onze positieve eerste ervaring nogmaals geboekt. Ditmaal voor een zes gangen diner via Groupon. We kregen een plaatse centraal in het restaurant. De tafels zijn keurig ingedekt met fijn linnen en zilveren couverts. Als aperitief een aangename Rueda waarbij een drietal smaakvolle hapjes worden uitgeserveerd. Een hartige Madeleine, blokje biet met krokant jasje en pikant sesam krokant.
We gaan door met de eerste begeleider, een stuivende Sausaler Sauvignon Blanc uit Oostenrijk van het huis Trement die prima bevalt. Op het bord een cilindertje tartaar van makreel met ernaast bulgur waarop een stukje gemarineerde makreel, toefjes geiten yoghurt en een citrus vinaigrette. Mooie lichte smaken die keurig combineerde met de wijn.

De tweede begeleider was een bekende, Domaine Haut Gleon gemaakt van Chardonnay, Sauvignon en Roussanne, complex en rijk. Hierbij een heldere ossenstaart soep met croutons waarin stukjes gestoofde ossenstaart. Een keurige soep maar niet een gerecht wat ik had verwacht. Partner had overigens, omdat ze deze avond liever geen vlees wilde, een klassieke kreeftensoep, waar ze van genoot.

Uit Italië de derde begeleider van het huis Masseria Pietrosa gemaakt van Fiano. Op het bord een sappig stukje snoekbaars met krokante korst waarin parmezaan. Erg mooi in combinatie met de piccalilly en de gekarameliseerde venkel. De wijn sloot hierbij goed aan.

We schakelden over op Spaans rood met een krachtige Flor Del Montsant gemaakt van Grenache en Carignan. Op het bord een mooie presentatie met de met hoisin gelakte eendenborst in de hoofdrol. In het garnituur verfijnde oosterse smaken en een saus van gember en sereh. Als gerecht de topper van de avond maar de wijn combineerde helaas niet. Hij overheerste het gerecht met zijn krachtige smaak en het gerecht gaf de wijn een branderig mondgevoel, jammer.

Voor het hoofdgerecht was een Vino Nobile de Montepulciano geselecteerd van het huis Capoverso. Op het bord de minste gang van de avond. Zwezerik die er krokant uit zag maar die dit niet echt was. De smaak was wat flets. Hier kon het garnituur en de wijn niet veel aan verbeteren helaas. Ook het visgerecht van partner voldeed niet aan haar verwachtingen, jammer.

Een hele mooie Italiaanse dessertwijn werd gepresenteerd. L'Estro de Mastro van Il Conte Villa Prandone gemaakt van laat geoogste Passerina. Het dessert zag er erg aanterkkelijk uit. Pasta van pure chocolade met een quenelle ijs van melk chocolade, crème van gezouten karamel, blokjes fudge en een balkje huisgemaakte pindakaas. Mooie volle smaken die prima combineren met de heerlijke wijn, een prima afsluiter.

Bediening was verzorgd maar toch iets onder de verwachting. Niet dat er zaken echt fout gingen maar het voelde wat afstandelijk. De wijnen werden door verschillende personen kort toegelicht. Prijs kwaliteitsverhouding vond ik ondanks de aanbieding nog net niet goed. Het menu koste slechts 45,- , de begeleidende wijnen 8,50 en de huiswijn 6,-. Het menu was eigenlijk iets te wisselend van kwaliteit en had met twee gangen minder veel beter gescoord.

We kregen een Groupon aanbieding in de mailbox, voor een drie gangen lunch bij het meest gerenommeerde sterren restaurant van Eindhoven. Ze bestaan al 40 jaar en zijn reeds 34 jaar in het bezit van een Michelin ster, ze verwachten binnenkort zelfs de miljoenste gast. Toch was ik er nog niet eerder geweest, dit had te maken met de sterk wisselende recensies die de gasten schrijven. Maar vanwege deze aanbieding toch eens zelf de proef op de som genomen.
Met niet te warm zomerweer richting Eindhoven. Het restaurant ligt midden in de natuur en was makkelijk te vinden, parkeren kon op de royale parkeerplaats voor de deur. We zijn iets vroeger vertrokken om ook nog even langs de Karpendonkse plas te wandelen, echt de moeite waard. We moesten zelfs de tijd in de gaten houden om op tijd terug te zijn.
We waren netjes op tijd bij de ingang en een jonge dame, in een fleurige zomerjurk, stond al klaar om ons naar een fijne tafel in de serre te begeleiden. De serre is redelijk strak ingericht in tegenstelling tot de meer klassieke inrichting van de hoeve. De tafel stond aan een open schuifdeur en een briesje zorgde voor aangename verkoeling. Het uitzicht was prima. De ronde tafel was keurig met fijn linnen en zilveren couverts ingedekt . De lederen armstoelen zaten comfortabel. Onze wensen worden door de jonge dame opgenomen en we bestelde een extra gang. De huiswijn werd aan tafel geschonken maar verder niet toegelicht. Het was een aangenaam fruitige Rueda “La Casa” 2012 van Menade. Het amuse trio wordt op een houten dienblaadje uitgeserveerd. Een puntzakje van filodeeg gevuld met humus, gemarineerde komkommer met een dip van pikante huisgemaakte mosterd en een krokantje met kokosgelei en oestercress. Ik had van de mosterd net iets te veel geproefd, erg pikant. Een aardige start.

De eerste begeleider wordt door een dame (vaste medewerker) gepresenteerd, niet de sommelier helaas. Uit de Touraine een Platine 2011 van het huis Gibault. De wijn werd iets te koel geserveerd waardoor het aroma nog erg ingetogen was en duidelijk minder fruitig als de Rueda. Toen de wijn wat warmer werd, kwam het aroma los, een rijpere Sauvignon Blanc met mooie zuurgraad en hints van tropisch fruit. Uit de keuken een verzorgde presentatie van twee gebakken sint Jacobs mosselen afgeblust met soja in een soepje van komkommer met citrus, hierin druppels gel van sushi azijn en krokante zomergroenten. Cuisson van de coquille is prima en de soja is goed gedoseerd, de groentes gaven hem een heerlijke bite. De fijne zuren in de soep gaven het gerecht een zomerse toets. De wijn maakte het gerecht af, een verrassend lekkere ronde.

De tweede begeleider is een bekende met een nieuw etiket. Een zuid Franse rosé “Vallée du Paradis” 2012 van Domaine de Haut Gleon gemaakt van grijze Grenache en wat Cinsault. In het mooie aroma, tonen van aardbeien, frambozen, peer en subtiele kruidigheid. Uit de keuken een op de huid gebakken dorade filet op een bedje van gegaarde zeekraal, een lange schijf van rammenas en een cilinder van bulgur met tomaat. Aan tafel wordt het geheel afgewerkt met een tomatenvinaigrette. Mooie smaken die prima combineren. De wijn was een mooie begeleider met zijn heerlijke aroma en smaak.

Voor het hoofdgerecht was een Rosso di Montepulciano “Capoverso” 2010 geselecteerd. Een mooie robijn rode kleur met in het aroma tonen van kersenfruit, elegante fruitigheid in de mond met een zachte afdronk. Op het bord een klassieker. Lamsfilet met mint in krokante brioche, cilinder gestoofde lamsnek, bereiding van aubergine en een coulis van mint. Aan tafel afgewerkt met een heerlijke lamsjus. Aan dit gerecht kun je merken dat er een routinier in de keuken staat. Alles tip top voor elkaar. Mooie smaken en in het stoofvlees vonden we nog knapperige sjalot en wortel. De wijn was een prima begeleider en ondersteuner van het gerecht. De topper van de middag.

De dessertwijn was iets moois van het Oostenrijkse topdomein Kracher, de Auslese 2010 gemaakt van Welschriesling en Chardonnay. In het aroma tonen van mandarijn en rozen, in de mond een prima zoet zuur balans, heerlijk. Op een antraciet diep bord een pannacotta van kersen met hierop gemarineerde kers, blokjes kersengelei, bolletjes amandelspijs, quenelle chocolade mousse en blokje melkchocolade. Mooie diepe smaken, de verfijnde amandelspijs gaf heerlijke accenten. De wijn bleef zelfs overeind bij de chocolade vanwege zijn geconcentreerde smaak, heerlijk.

Als afsluiter nog een prima espresso en viertal heerlijke friandises.

Bediening was goed, een drietal dames en een jonge man zorgde ervoor dat alles gesmeerd liep. Jammer dat de sommelier er niet was maar dat neemt niet weg dat de begeleiders goed geselecteerd zijn. De jonge blonde dame die de de rol van maître toebedeeld kreeg, was goed ingewerkt. Ze heeft ons van begin tot eind keurig begeleid en hiermee een pluim verdiend. Prijs kwaliteit is zeer goed tot uitstekend, 3 gangen Groupon menu 24,50, extra gang 10,-, huiswijn 6,-, begeleidende wijnen 8,50 en koffiearrangement 6,50. De rekening is extra leuk omdat een deel al vooruit is betaald. We zijn aangenaam verrast met dit bezoek. We zijn verwend met mooie klassieke gerechten afgewisseld met meer moderne die naar mijn mening foutloos op tafel kwamen. We vonden het erg leuk om Peter Koehn de chef nog even persoonlijk te mogen bedanken voor de goede zorgen. Dit is zeker niet de laatste keer dat we hier zijn geweest.