Da Vinci in Maasbracht

Uitgenodigd voor een speciale avond, een wijnmakersdiner waarbij wijnen uit Wachau en Ribera del Duero werden gepresenteerd door de “wijnmakers” zelf.
Na een fijn ontvangst werden we begeleid naar de lounge waar we de “wijnmakers” troffen die uitgebreid achtergrond informatie gaven, leuk. Als aperitief de instapwijn van Rudi Pichler, een Grüner Veltliner Federspiel 2017, gemaakt van de eerste pluk rijpe druiven van al hun wijngaarden. Geen groene appel maar een rijkere meer complexe stijl met een royale toets mineraliteit. Chef Margo had een aangename verrassing, de tafel werd helemaal vol gezet met de heerlijkste amuses, Wow! Een Zeeuwse platte oester, langoustine staart met een sausje van zilverui, salade van koningskrab met ijs van bleekselderij en takjes zeekraal en mooi bordje filet americain Pietjesveld met mosterd en augurk. Om af te sluiten nog een Zeeuwse platte met pata negra en terrine van foie, dat was een uitstekende start.

We gingen naar beneden en kregen een plaatsje aan de grote tafel, samen met de “wijnmakers” en Sjuul Klinkert van ad Bibendum, de organisator van deze avond, prima. De eerste begeleider maakte al meteen indruk, een Weissburgunder Wösendorfer Kollmützs Smaragd 2012, heerlijk aroma, complex in de mond met een royale doses mineraliteit. Uit de keuken een hele mooie presentatie. Bereidingen van Canadese kreeft met bereidingen van pompoen en geitenkaas. Waarbij nog een heerlijke bouchée van geitenkaas met gember, crispy groene appelsalade gekruid met roos, een blokjes met gembertoets. Een complex gerecht met veel smaakbeleving waarnaast de Weissburgunder mooi in balans was, prima. (9,85)

Verder met de Grüner Veltliner Hochrain Smaragd 2013 met duidelijk meer exotisch fruit en de inmiddels herkenbare mineraliteit. Uit de keuken een klassieker van Margot. Stukken zacht gegaarde zeebaars op een bedje yanté (magere yoghurt uit Limburg) met zeekraal en bosui, erop taugé, eromheen een sjalot-sojadressing. Een hele mooie verfijnde smakencombinatie. Apart uitgeserveerd een stukje gelakte Maaspaling op een rauwkostsalade, heerlijk. (9,7)

Mijn favoriete wijn van deze avond was de Riesling Steinriegl Smaragd 2011, Heerlijk aroma met in de mond mooie zuren en mineraliteit. Uit de keuken wederom een klassieker. Roodpootpatrijs, stukje borstfile op een bedje van zuurkool met ernaast het boutje en stukje gekarameliseerde witlof afgewerkt met plak truffel en een romige saus van eekhoorntjesbrood. De riesling kwam helemaal tot zijn recht naast de smaken in het gerecht, keurig. (9,5)

Over naar rood uit de Ribera del Duero van Bodegas Aalto. We starten met de selectie ad Bibendum 2015, heerlijk aroma vol met zwart fruit, in de mond zeer geconcentreerd en stevig. Gelukkig (voor mij) werd er ook de PS 2000 uitgeserveerd die rijper en zachter was met een subtiele toets van karamel en mooi ontwikkeld terroir. Op het bord een medaillon van reerug op een bedje van rode kool met spruitjes, structuren van rode biet en stukje huisgemaakte kruidkoek. De rug was iets te ver, wel mooie wildsmaak en in het garnituur krachtige smaken. Dit om de balans naar de geconcentreerde wijn kloppend te maken. Als afsluiter een heerlijk hapje met ganzenlever terrine, een bonbonnetje. (9,3)

Door met de PS 2009 waarbij we mochten kiezen tussen kaas en zoet. Ditmaal, vanwege de wijn keuze, bezweken voor de heerlijke kaas selectie van kaasmeesters van Tricht, genieten.

Als afsluiter nog een krachtige espresso met bourgondisch assortiment friandises. Dat noemen ze de puntjes op de i.

Bediening was uitstekend verzorgd met veel persoonlijke aandacht en detailleerde uitleg bij de wijnen, ik voelde me een vip.

Samengevat was het weer een memorabele beleving met hele mooi wijnen en prima gerechten die de wijnen ondersteunden, bedankt!

Uitgenodigd door fijnproever John om samen weer eens bij da Vinci te eten, dat was inmiddels al weer ruim zes jaar geleden. Het moest een top beleving worden. Voor de zekerheid had John samen met chef Margot de menukaart samengesteld. De basis was het Margo’s meesterlijk menu met enkele upgrades. Veel van mijn favoriet ingrediënten waren vertegenwoordigd. Ik vond het wel fijn dat het een verassing bleef.

Petro Kools stond ons op te wachten, leuk. Na een gezellig ontvangst werden we begeleid naar de lounge. We startten feestelijk met een Moët 2008, heerlijk. Ernaast de knabbels, verrassend puur met subtiele smaakjes. De groet uit de keuken liet even op zich wachten en kregen we aan tafel die zich voor de keuken bevond. Deze werden gepresenteerd op een prachtig servies. Ook weer verfijnde smaakjes, het bloemkoolsoepje met espuma van piccalilly maakte de meeste indruk.

De eerste wijn werd keurig door de jonge sommelier gepresenteerd, een loepzuivere mooi geconcentreerde Weissburgunder 2015 van Weinrieder. Ernaast een hele verfijnde uitvoering van geschroeide coquille waarop wat Anna Gold Kaviaar met ernaast crème van aardpeer en een moesje van boerenkool. Een prima finale in het verrassingseitje, heerlijke koningskrab salade, hoog op smaak, genieten! (9,7)

de tweede wijn was een hele speciale, Sauvignon 2013 uit Italië van Terlan. Niet met tonen van groene appel maar met gekonfijte citrustonen, mega complex, heerlijk. Ernaast een klassiek signature gerecht van Margot uit 2003. Roseval aardappel met geslagen room, erop langoustine staartjes en een crumble van bieslook aardappel en Anna Gold Kaviaar. Wow, verrassend hoe mooi de aardappel met de langoustine combineerde en heerlijk hoe de crumble de wijn nog mooier tot zijn recht laat komen, toppie. (9,8)

petro schakelde nog een tandje bij met een geweldige Meursault Petits Charrons 2015 van Jean Lavillier, o, o. Ernaast een mooi stuk gebakken Noordzee tarbot op een bedje van zilte groentjes aan tafel afgewerkt met een espuma van aardappel. Apart uitgeserveerd nog een heerlijke Zeeuwse platte met aardappel gratin. De tarbot en de oester waren blij dat ze in de Meursault mochten zwemmen, geweldig. (9,85)

weer terug naar de aarde met de zeetongfilet waarop een ravioli gevuld met kalfswang met structuren van bataat, compote van rode ui en schuim van Parmezaan. Erbij een heerlijk Riesling Zeltinger Sonnenuhr spätlese 2009 van Markus Molitor. (9,7)

de topper van ons eerste bezoek werd wederom uitgeserveerd. Gebakken ganzenlever op zure pruimen met een streep port siroop. Ernaast nog ganzenleverijs, brioche en heerlijke bonbon van ganzenlever. Ditmaal met een elegante Scheurebe spätlese 2015 van Pfeffingen. (9,7)

uit een mooie karaf werd de Chono van San Lorenzo Estate geschonken die me aan een mooie Haut Medoc deed denken. Ernaast een proeverij van de Bresse duif met verschillende structuren van mais, crunch van pistache en bitterbal gevuld met ricotta. Prima cuissons en mooie smaken waarbij de wijn naadloos aansloot. (9,75)

verder met iets speciaals uit de regio. Pinot Gris late harvest 2012 van het huis Thorn, mooi rijk aroma en verrassend elegant met mooie zuren. Op het bord structuren van bloedsinaasappel met verveine, kruidnagel, mousse van witte chocolade en rotsjes van ras el hanout. In een kelk nog een quenelle ijs van bloedsinaasappel, Een verrassende combinatie met subtiele kruiden en frisse tonen. (9,6)

als afsluiter nog een krachtige espresso met lekkere friandises en gezelligheid aan tafel.

Bediening was uitstekend verzorgd.

Kortom een topmiddag, mooie verfijnde gerechten waarin kwaliteitsproducten en verfijnde pure smaken de hoofdrol opeisten, ernaast een overweldigende wijnselectie. Zo Ja, een goede sommelier kan vrienden maken, knipoog. Nou John, missie geslaagd!

Wat een indrukwekkend gebouw van binnen met een open structuur. Je kunt op een drietal etages vertoeven die alle verbonden zijn met trappen. Op de begane grond is een lounge gedeelte met uitzicht op de Maas en met een kijkje op het restaurantgedeelte en keuken die zich in de kelder bevinden. Er is nog aardig wat ruimte in de kelder die sfeervol is ingericht en waar de tafels op royale afstand van elkaar staan. De tafels zijn keurig ingedekt met fijn linnen en er staan comfortabele fauteuils aan. Ook is er een open keuken waar Margo al volop met de voorbereidingen bezig is. Ik mocht wel even binnen in de keuken kijken, mooi hoor, een keuken waar menig chef jaloers op is. Op de eerste etage is een luxe meer sfeervolle lounge met leren fauteuils en een bankstel. In dit gedeelte nuttigde we de champagne en nadat we compleet waren werden de borrelhapjes gelijk met een aantal amuses uitgeserveerd.

De geschonken champagne is een bekende, de brut van Moët & Chandon met een mooi bruisje. De borrelhapjes waren een paar bakjes met zaden en een bakje met zwarte olijven. Een drietal amuses werden op een klein schaaltje uitgeserveerd, een schuim op een diepe lepel, een rode lolly met vloeibare kern en een marshmallow. In chromen pannetjes werden nog puntzakjes gevuld met fruitige kaviaar en knetters die een leuk effect geven in je mond.

De eerste arrangementswijn is een Duitse van Emmerich uit Franken gemaakt van Scheurebe, een droge Spatlese 2009. Een mooie fruitige wijn met lichte kruidigheid. Margo kwam zelf met een volgende amuse. In een fleurig gedecoreerd kopje een soepje met hierop een prikker met een stukje groente dat in amandelschaafsel is gerold. Aan een lange stalen stengel zitten per persoon nog een bitterbal geregen. Het soepje moest van boven naar beneden gegeten worden. Eerst de subtiele groente met schaafsel, daarna een dik gedeelte van de soep met fruitigheid van piccalilly en hoe dieper je kwam hoe vloeibaarder het soepje werd en de smaak ging van fruitig naar hartig met een toets van kerrie. Op het eind de bitterbal zie lekker zalvend was met krokant jasje. De combinatie met de wijn was prima, deze gaf bij ieder hapje meer van zijn geheimen prijs.

Het voorgerecht was Gemarineerde makreel met Koningskrab, marshmallow van rosé bier, avocado en sardientje. Het werd in twee delen uitgeserveerd. In een kom de krokant gebakken sardine met compote en groene mousse. En op een driehoekig bord een stukje poot van de koningskrab, een schijfje makreel, marshmallow en een cilinderje van noordzeekrab waarop wat saltyfingers. De hoofdrol was weggelegd voor de twee krab bereidingen. Helaas was halverwege van de gang mijn glas leeg en moest ik nogal even wachten voordat deze werd aangevuld. Slechts een vingerhoed werd bijgeschonken wat een raar gevoel opleverde. Na enkele nipjes was het glas wederom leeg en moest ik zelf om nog een slokje vragen, dit heb ik nog nooit meegemaakt. Een fijne gang die gemengde gevoelens opleverde, de bediening krijgt hiermee een gele kaart. (9)

Een mooie witte Rhone (Crozes Hermitage 2007) Les Meysonniers van het huis Chapoutier gemaakt van Marsanne werd geschonken. Een iets vollere witte met aroma's van bloemen. Uit de keuken rode mul met briochebrood, lavendel en Canadese kreeft, gemarineerde tomaat en saffraanbouillon, op een mooie gedecoreerde stapel borden gepresenteerd. De rode mul had een hele mooie cuisson en was lekker sappig, de smaak was subtiel. De zeekraal was knapperig en een mooie ondersteuning, zo ook de saffraan bouillon met hints van lavendel, het bedje van groenten vond ik een beetje afbreuk doen en maakte het gerecht voor mij net wat te dun. Op een apart plankje vonden we een mooie langoustine met een zoet jasje, erg lekker. Ook nog een bakje rauwkost salade, tja dat was niet nodig geweest en hier geld de stelling dat minder, meer is. (8,5)

Terug naar Frankrijk naar Saint Veran 2009 van het huis Joseph Drouhin, een chardonnay met licht houtrijping. Een fruitige wijn zoals een chablis. Op een wederom mooi gedecoreerd bord Noordzee tarbot, bloemkoolroosjes, gepocheerd kwarteleitje en Bearnaisesaus. De tarbot was net aan de droge kant maar smaakvol, de bloemkool was een leuke aanvulling zo ook de saus en een kruidig blaadje wat net wat extra's gaf aan het gerecht. De wijn combineerde prima maar het was geen topgerecht. (8,5)

Nu kwam de groet uit de keuken. Eerst een verrassende wijn. Een Huxelrebe Spatlesse 2008 van Erbeldinger uit de Rheinhessen, een mooie gele volle wijn met fijne zuren en restsuikers in het aroma wat kruidigheid. We beleven nog wat in spanning totdat Margo met de gerechten kwam. Een beetje opgelaten voelde ik me toen er voor mij een veel grotere portie verscheen als bij de andere. Een actie van John omdat hij weet dat dit een favoriet is en omdat het allemaal nog net iets onder de hooggespannen verwachtingen was.

Op een wit warm bord drie partjes warme perzik met hierop een stukje gebakken ganzenlever omcirkeld door saus van rood fruit. Een heerlijke combinatie met de wijn en super lekker gerecht.

Op een driehoekig bord een terrine van eend met hierop een lange cilinder van ganzenleverpaté, ganzenlever ijs krokante ring en ernaast nog een quenelle van vijg. Ook nu weer een leeg glas, vervelend. Deze keer geen lange wachttijd maar gewoon met water combineren wat zeker niet mijn voorkeur heeft. Gelukkig had ik deze keer wat in mijn glas. De ganzenlever was voortreffelijk.

Verder een derde bord met quenelle van ganzenlevermousse met karamelblaadje, een brioche met appelstroop en een parel van ganzenlever, erg mooi maar nu een rode kaart voor de bediening. (9,6)

De begeleider van het hoofdgerecht was een Zuid Afrikaan uit de Paarl gemaakt van Merlot 2006 van het huis Veenwouden. Mooie diep paarse kleur, geconcentreerd met tonen van leer en rood fruit en een lange afdronk. Op het bord Zomer ree, ravioli’s gevuld met ui, koolrabi, snijbonen, dikke regionale kersen en rode wijnsaus. De ree was een tikje te droog maar de wijnsaus met kersensap, kersen en rodebietenzalf gaven prima ondersteuning, dit werd nog eens versterkt door de wijn die nu overvloedig bijgeschonken werd. De groentes en ravioli speelde een rol langs de zijlijn. (8,8)

De fles van de dessertwijn heb ik helaas niet bestudeerd, het was een rode Italiaan op de wijze van Moscato d'Asti. Het dessert kwam in drie delen, frambozen met frambozenmakaron, hangop met aardbeien en granité van rozenblaadjes en frambozen, duo soufflé van vanille en frambozen. De soufflé was prima gelukt en erg luchtig. In een hoog glas de aardbeien met de hangop met als verrassing de heerlijke granité van rozenblaadjes die ook wat van lychee had. Op het driehoekig bordje mooie verse frambozen met grote makaron. (9)

Na het dessert verhuisde we weer naar de lounge op de 1e etage waar we onze afsluiter dronken. Een lekkere pittige espresso met een serie lekkere friandises.

De bediening had indruk gemaakt op een negatieve wijze en verdient mijn inziens een onvoldoende. Daar de andere verder geen problemen hebben gehad met de wijn ga ik ervan uit dat dit een uitzondering was. Petro blonk uit in afwezigheid, ik heb hem niet aan tafel gezien, Margo was de spits die zich regelmatig van haar beste kant liet zien, wat ik als erg positief heb ervaren. De keuken prestaties waren beneden verwachting dit komt natuurlijk ook omdat ik royaal boven mijn gangbare budget vertrok. Het werken in een sterren zaak kan vergeleken worden met top sport en de mooiste gerechten worden gemaakt als alle koks in topvorm zijn, vandaag was het volgens mij eens wat minder. Na terugkoppeling met Margo blijkt dat ze de gerechten een extra zomerse toets heeft meegegeven dat iets minder in mijn straatje past. Prijs kwantiteit was beter dan de prijs kwaliteit, we hebben een middag vullend programma gehad van ruim vijf uur.