Dewi Sri in Rotterdam

Wij (gezelschap van 4 volwassenen) hebben afgelopen zaterdag gedineerd bij Dewi Sri aan de Westerkade. Keurig een reservering van tevoren via internet gedaan en na de ontvangst via het halletje direct na de ingang werden wij op de begane grond naar onze tafel verwezen: te klein voor ons gezelschap (de gerechten werden op de tafel gepropt, wij moesten zelf een klein tafeltje erbij zetten omdat anders onze glazen omvielen, geen rechauds en dus was het eten snel koud en – bleek later toen wij na een fors bedrag te hebben betaald de eettent verlieten – in een soort van kantine/take away ruimte, terwijl boven het echte restaurant was. Ons werd geen keuze voorgelegd: beneden of boven en wij wisten ook niet dat boven het qua sfeer in ieder geval een beetje het oude Dewi Sri was. We voelden ons ronduit armoedig in de benedenruimte, die restaurant genoemd werd. We hadden ons verheugd op een gezellig avondje dineren maar daar wordt nu bij Dewi Sri wat anders over gedacht: snel, niet zeuren en qua prijs/kwaliteit verhouding: wij zagen het niet hoor. Na jaren wilden wij hier weer eens Indonesisch eten, maar het werd een diepe teleurstelling: wij konden alleen maar kiezen uit rijsttafels. Toen wij wezen op de menukaart zoals het op internet gepresenteerd wordt, werd verteld dat dit alleen voor de lunch was???? De serveerster begon een ingewikkeld verhaal en vervolgens kregen wij (zonder onze instemming) een rijsttafel voorgeschoteld voor 3 personen die wij zelf niet hadden gekozen; wel het aantal personen, want volgens de serveerster was dit voldoende; jammer dat we beleefd elkaar nog wat toe konden delen op het laatst en ook jammer dat wij de gele rijst nog moesten bijbestellen, evenals de kroepoek en sambal die wij apart moesten bijbestellen: niet aanwezig en daar hadden wij echt nog nooit van gehoord. De kwaliteit van het eten was niet pur sang slecht, maar absoluut vergane glorie ten opzichte van vroegere tijden bij Dewi Sri: als je droge en taaie kipsaté presenteert en een fantasieloze benadering van o.a. gado gado, sta je dan de 1e avond in de keuken? Niets werd tussendoor gevraagd of het voldoende was of wat dan ook! Wat een beleving van het diner en “gastvrijheid”! Nooit gaan wij hier meer terug en zullen ook zeker niet schromen om dit aan anderen te uiten.