De Luytervelde in Eindhoven

Ons laatste bezoek was alweer bijna twee jaar geleden, dus snel weer geboekt voor een lunch samen met onze vriendin.
Het weer was net niet goed genoeg voor het terras. We werden begeleid naar een fijne ronde tafel in het restaurant. Als aperitief een Chileense chardonnay 2018 van Palena die aardig was. Het eerste hapje was gelijk een hit. Een krokante taco gevuld met kingkrab salade waarop dotjes rode curry mayonaise en borage bloemetje, heerlijk!

In een stoommandje, krokantjes van rijst met Indonesische pindasaus, partje van kwartelei en taugé, deed me aan gado gado denken, lekker met prima textuur.

Verder met een dun krokantje van kruidkoek waarop een dikke plak kippenleverpaté afgewerkt met stukje kers en pistachenoot, erg lekker.

De laatste amuse, Marokkaanse stijl, kwam in een cocktailglas. Onderin handgerolde parelcouscous waarop lobbig schuim van ras-el-hanout met poeder van tomaat en een parel met vloeibare vulling van pittig tomatensap. Dat lepelde lekker weg.

De eerste begeleider werd keurig door Marleen Moonen gepresenteerd, een Siciliaanse witte blend 2018 van Christo di Campobello, lichte kleur en verfijnde smaak met tonen van rijpe honing meloen. Uit de keuken een mooi zomers gerecht. Kleine cilinders delicate zeebaars waarop stukken lauwwarme kreeftenstaart en gepofte rijst, ernaast sappige parels van komkommer, structuren van avocado aangemaakt met een vleugje groene curry en dunne plakjes groene appel, aan tafel aangevuld met een helder snijbonen sapje. Verfijnde smaken, licht en fris met subtiele bite van kreeft, de wijn sloot naadloos aan, prima. (8,25)

Door met Sauvignon Blanc van Era uit Moldavië, lekker lekker fris en fruitig. Op het bord een klassieke presentatie. Een getoomde Noordzee kabeljauwfilet op een crème van knol- en bleekselderij, erop gepofte amarant, dikke langoustine staart en takje kervel, ernaast sappige Zeeuwse mosselen, aan tafel afgewerkt met een kervelsoepje op basis van het uitlek vocht van de mosselen. De kabeljauw was glazig, sappig en delicaat, mooi in combinatie met de ziltige mossel en heerlijke soep, de langoustine was een traktatie. De wijn maakte het gerecht compleet met zijn zuren. (8)

Verder met een Chardonnay-234 2018 van Enate uit Somontano, lekker fris en vol met tonen van exotisch fruit. Ernaast een typisch herfst gerecht. Een platte cilinder duxelles in een geconcentreerde paddenstoelensaus waarop een zeeduivelfilet, plak geroosterde eringi en een licht gerookte Royal chestnut, ernaast een krokantje van briquedeeg op smaak gebracht met poeder van cepes, aan tafel afgewerkt met plakken geschaafde truffel. Mooi volle smaken met aardse tonen, de chardonnay maakte het geheel iets lichter. (8,25)

Over naar rood met een Salento Rosso van Apollonio gemaakt van Primitivo, diepe rode robijn rode kleur, tonen van kersen en pruimen, soepel en iets rond in de mond met goede balans tussen tannine en fruit. Op een zwart bord bereidingen van wilde eend, twee plakken van de borst en een bout, ernaast verschillende structuren van pompoen en wortel met hete bliksem van perzik, aan tafel aangevuld met de eigen jus gekruid met rozemarijn. De eend was hoog op smaak met een stevig textuur, de ronde smaken van het garnituur combineerde prima evenals de wijn. (8)

Als dessertwijn de bekende de Elysium, Black Muscat van Quady uit Californië. Een volle fris-ronde wijn met in het aroma tonen van rood fruit, rozen en lychee. Uit de keuken een mooie presentatie. Centraal een semifreddo van witte chocolade, erop een smiley van blauwe bes, eromheen gesuikerde bramen, structuren van viooltjes (quenelle sorbetijs, spongecake en merengue) toefjes hangop met verse blauwe bes, aan tafel afgewerkt met een saus van blauwe bes en braam. Mooie pure smaken die prima combineerden met de heerlijke wijn. (8)

Bediening was uitstekend verzorgd, ditmaal een hoofdrol voor Marleen Moonen met keurige presentaties van wijn, thee en spijs ondersteund door Karin die het vermaken van gasten tot kunst heeft verheven. Dit ondanks twee goed gevulde zalen, complimenten.

Samengevat was het niveau over de gele lunch gelijk, keurige bereidingen met goede smakencombinaties in een meer klassieke stijl met ernaast passende wijnen. Een prima lunch in een fijne ambiance, bedankt!

Ze stonden al weer enige tijd bovenaan mijn lijst dus de hoogste tijd voor een bezoek. Gereserveerd voor een lunch op donderdag. Karin Smits stond ons al op te wachten, leuk ze begeleide ons ditmaal naar de ronde tafel aan het raam, toppie. Als aperitief een droge Grauburgunder 2015 van het huis Winter die erg goed beviel. Om te starten gemarineerde olijfjes en het krokant gebakken brood.

Karin ging gelijk aan de slag met het maken van een cocktail. Als basis (voor de beleving) flink wat knetters erop een kogel sorbetijs van bloedsinaasappel aangevuld met het sap van grapefruit waarbij hibiscus en olijfolie en afgewerkt met een oester. Heerlijk zoetzuur met klein bittertje, de oester paste hier verrassend goed bij.
Op een fleurig schaaltje een mini pizza. Een hard krokante cracker waarop een “salade” van feta en rode ui afgewerkt met schaafsel van Manchego en poeder van tomaat. Erg smaakvol.
Verder met een keurig gepresenteerde makaron van champignon waarop een crème van paddenstoel, plakje rode biet en parels van gefermenteerde knoflook, een goede smakencombinatie.
Als laatste een dubbelwandige glazen kom waarin aardappelsalade met eromheen schuim van hutspot, schaafsel van gedroogd spek, krul zoetzure peen en wat avruga kaviaar. Dit lepelde lekker weg.

De eerste begeleider werd gepresenteerd door Marleen Moonen, een Griekse Savatiano 2016 van Pyrgos Sophias, in het aroma frisse tonen in de mond iets voller, beetje kruidig met een klein bittertje in de afdronk. Uit de keuken een mooie presentatie op een antraciet bord. Als basis een Spaanse crème gemaakt van zuurdesem met olijfolie en amandelen waarop stukjes licht gemarineerde zeebaars, partjes van druif, landcress en was olijfolie. Hele verfijnde smaakjes. Wel miste ik wat frisse accenten. De wijn sloot aromatisch goed aan maar het bittertje in de afdronk stoorde me wat. (8,5)

de wijn van het huis De Planck mocht natuurlijk niet ontbreken. Ditmaal een Pinot Rose 2016, hoog in zijn zuren met tonen van rood fruit en een sappige afdronk. Op het bord een keurig gebakken kabeljauwfilet met erop een stukje gerookte paling ernaast een quenelle aardappelpuree met Shi-take, takje paksoi, Hollandaise met dashi aan tafel afgewerkt met schaafsel van gedroogde tonijn. Een goede smakencombinatie. De wijn vulde het gerecht met zijn zuren aan, de paling liet de aardse tonen beter uitkomen, prima. (8,8)

uit de Moezel een droge Riesling 2016 van het huis Claes gemaakt in een hele frisse stijl. Uit de keuken een zwart schaaltje waarin gebakken langoustinestaartjes, een krokante “bitterbal” met een vulling van lopende pindacrème, ernaast een toef crème van pompoen aan tafel afgewerkt met een heerlijke licht pikante Tom Kha Kai. Dit zijn smaakjes waar ik helemaal blij van werd. De wijn vulde het gerecht aan met zijn zuren, genieten! (9,7)

uit Uruguay een Viognier 2014 van het huis Garzon, vol en rond met tonen van perzik en peer. Op het bord twee bruingebakken, handgedoken, Noorse coquilles ertussen een balletje van dungesneden pata negra, in het garnituur takjes bloemkool, bundelzwammen en geroosterde hazelnoten, aan tafel afgewerkt met een heerlijke kalfsjus. Allemaal wat rijkere smaken die prima combineerden en naadloos aansloten bij het seizoen. De wijn bleef keurig overeind naast deze rijke smaken. (9,6)

voor bij het pièce (na enig overleg) een Sancerre la noue van Claude Riffault gemaakt van Pinot Noir met in het aroma tonen van bosfruit, in de mond redelijk stevig. Uit de keuken een tweetrapsgerecht. Op het grote bord drie plakken keurig gegaarde hertenrugfilet ernaast wat toefjes aardappelcrème en stukjes rode biet. In het schaaltje stoofvlees aangemaakt met vijf specerijen met ernaast aardappelmousseline. Ofwel vlees in de hoofdrol, top kwaliteit en uitstekend bereid met een prima begeleider. (9,6)

de dessertwijn was een Private cellar selection van Rolf Binder, amber kleur, in het aroma tonen van gekonfijte sinaasappel, geconcentreerd in de mond met een subtiele oxidatieve toets. Teun Rondeel die na zijn Oostenrijkse avontuur weer terug is presenteerde het dessert. Op een heel mooi bord een prima presentatie van chocolade structuren met quenelle ijs van amarena, bereidingen van advocaat en bitterkoekjes. Volle smaken die goed combineerden, de versterkte wijn werd er wel ietsje branderig van. (9,3)

bediening was uitstekend verzorgd met een hoofdrol voor Karin die het vermaken van gasten tot kunst heeft verheven. Leuk dat Marleen Moonen de wijnen presenteerde en Teun Rondeel het dessert (Beide weer terug).

Prijs-kwaliteitverhouding was uitstekend, moet ik er wel bijvertellen dat een gang was aangeboden, waarvoor dank!

Samengevat kunnen we stellen dat we na de eerste twee gangen niet helemaal onder de indruk waren. Het kwam gelukkig helemaal goed toen de keuken doorschakelde naar top niveau. Wijnen waren ditmaal niet helemaal geselecteerd naar mijn persoonlijke smaak, die duidelijk wat lichter en eleganter is. Niet te min een fijn adres wat we graag in onze favorietenlijst bewaren.

Na een geslaagd eerste bezoekbegin dit jaar, nogmaals geboekt voor een lunch met proeverijmenu op vrijdag middag. Binnenkomen voelde als een “welkom thuis” door de gezellige patron, Karin Smits. Ditmaal een tafel aan de andere zijde van het restaurant met ietsje meer licht, fijn.

Als aperitief een Duitse Chardonnay met Weissburgunder 2013 van het huis Knipser, mooie zuren en strak uitgevoerd, erg lekker. Het borrelgarnituur stond al op tafel, schaaltje pikant gemarineerde olijven en paddenstoeltjes, ernaast crostini en schaaltje met hummus.

De eerste amuse was een warm cakeje met een eigen gemaakte oranje kleurige kaviaar. Gevolgd door een tweeluik. In het schaaltje een bonbon van witte chocolade met een vulling van erwtencrème afgewerkt met een toefje hangop, lekker. Op het dekseltje een toastje met een dikke plak schotse zalm, afgewerkt met toefjes wasabi, kleine tomaatjes en schaafsel van parmezaan, genieten.

Verder met een warm falafel cakeje met een toefje crème van kikkererwt, mooi gekruid en hoog op smaak. We sloten de parade af met het bekende, overheerlijke, pikante pompoensoepje met sesam, vadouvan en lente-ui.

De eerste wijn was een bekende van de vorige keer en behoefde niet veel extra toelichting. De Nederlandse Joanniter 2013 van wijndomein De Planck, elegant met mooie zuren. Uit de keuken een verrassend gerecht. Als basis een tartaar van papaja, erop rouleau van zeebaars die was afgewerkt met mango en gepofte wilde rijst, verder toefjes crème van pinda, tomaatjes, schijfjes augurk en een krokantje van cassave. De baars was keurig gegaard en was de basis van het gerecht. De lichte smaakjes en structuurtjes combineerden hierbij verrassend goed. De pindacrème vond ik wat gedurfd. De Joanniter bleef keurig overeind en vulde het gerecht met zijn zuren keurig aan.

De tweede begeleider werd gepresenteerd door een jonge man, een Viognier 2013 van oude stokken, van Domaine de la Janasse, complex aroma met vleugje abrikoos, vol in de mond vol met een stevige body, heerlijk. Uit de keuken de verrassing van de middag. Op een druk gedecoreerd, blauw bord een bruin gebakken coquille op een bedje van parelcouscous, ernaast een krokantje met een vulling van zoete aardappelpuree, verder maiskolfje, schijfje paprika, verschillende toefjes kruiden crème en een saus op basis van ras el hanout. Redelijk uitbundige smaken vergezellen de sappige coquille, heerlijk. De wijn was keurig geselecteerd en bleef naast dit kruidengeweld toch netjes overeind. Voor ons beide de mooiste ronde van de middag.

Weer terug naar fris wit met de favoriete druif van Karin, de Chardonnay-234 2014 van Enate uit Somontano. Uit de keuken een gerecht in klassieke stijl. Gebakken tarbot op een bedje van risotto met gebakken cantharellen, krokant van amaranth, dikke portsaus en een witte saus. Keurig uitgevoerd met lekkere rijke smaken en mooie textuur. De frisse tonen in de wijn maakte het gerecht ietsje lichter.

Tijd voor een verfrissing. In een cocktailglaasje een kogeltje roomijs met erover een lobbige schuim van zwarte bessen afgewerkt met knetters. Lekker maar voor mijn gevoel net iets te vroeg gepresenteerd. Het “hoofdgerecht” moest nog komen en dan is de zoete smaak die in je mond achterblijft niet optimaal.

Over naar Chileens rood van het huis Dimension, gemaakt van Shiraz met wat Viognier, mooie diepe donkere kleur, vol met zwarte bes, bramenfruit en subtiele kruidigheid. Uit de keuken gegrilde runder ribeye, dun getrancheerd op een mousseline met wat groene groentjes, zonnebloem pitjes, schijfje krokant gebakken lotuswortel en afgewerkt met een knoflook sjalottensaus. Cuisson van het rund was prima, er was voldoende afwisseling met het garnituur en de wijn sloot netjes aan.

 De dessertwijn was een bekende, makkelijk te herkennen aan het gele etiket, van Alain Brumont de zoete Gros Manseng 2014, edelzoet met tonen van geel fruit in aroma en mond. Het dessert ligt verstopt achter een krokantje met “hit me” erop. Een keurige presentatie met quenelles ijs, toefjes hangop, vanille pannacotta met takjes dille en gemarineerde meloenballetjes. Ernaast nog een praline van witte chocolade met kokos en een reageerbuisjes met een shot.

Als afsluiter een krachtige Buscaglione espresso met een vijftal friandises

Bediening was uitstekend verzorgd met Karin Smits in de hoofdrol. Karin is een echte entertainer en doordat het niet zo druk was kregen we een royale portie persoonlijke aandacht.

Prijs-kwaliteitsverhouding was zeer goed tot uitstekend. Aperitief €6,50, vijfgangen proeverijmenu €40,-, wijnarrangement €32,-, dessertwijn €7,50, espresso €2,60 en friandises €5,-.

Wederom een geslaagde middag met veel gezelligheid en culinair genot. Het proeverijmenu is een echte aanrader, hierin wordt de signature van het keukenteam duidelijk geëtaleerd. Mooie gerechten met een klassieke basis waarin ditmaal ook duidelijk invloeden van buiten Europa te herkennen zijn. Begeleidende wijnen worden keurig geselecteerd en uitgeschonken in mooie glazen. We voegen Luytervelde dan ook graag toe aan onze lijst met favorieten.

Doordat de Iens AH actie werd verlengd kwam De Luytervelde in beeld. Een restaurant dat eigenlijk niet echt op onze wensenlijst stond maar dat we al jaren kende van de Lekker top 100.
Geboekt via de site en gevraagd voor de lunch wat mogelijk was, top. Het restaurant is vanaf de snelweg makkelijk te bereiken en parkeren kan op de royale eigen parkeerplaats. Een lange boerderij met voor de ingang een grote rode kunststof buldog, grappig. Je komt via de hal in de bar en het restaurant is verdeeld in drie ruimtes wat het wat knusser maakt. Een klassieke inrichting met donkere muren en vloerbedekking, oude stal raampjes en een wit balken plafond. De staldeur is vervangen door een groot venster maar kunst verlichting is noodzakelijk. De tafels zijn keurig met fijn linnen gedekt en de zilveren couverts zijn van het type “Haags lofje”. De met leer bekleedde armstoelen zijn royaal, en zitten comfortabel.
We starten met de witte huiswijn, een Chileense Chardonnay 2013 van het huis Palena die goed bevalt. Het borrelgarnituur bestond uit een schaaltje pikant gemarineerde olijven en paddenstoelen met ernaast crostini en schaaltje tapenade op basis van feta.
We mogen zelf kiezen wat we willen en omdat we met de lunch kwamen mochten we ook de “Proeverij van onze kaart” nemen, wat als muziek in de oren klonk. Voorgesteld werd om het wijnarrangement uit “Bob” (halve) glazen te nemen, keurig.
De eerste amuse was een warm cakeje met een eigen gemaakte kaviaar. Het aroma was heerlijk en de smaak was erg goed, de kaviaar was subtiel aanwezig.
De tweede amuse werd gepresenteerd in een glazen schaaltje, mousseline van bloemkool, crumble van wasabi, groene blaadjes en een paar stukken dikke paling, geweldig lekker met een prima textuur.
De derde amuse was een klein schaaltje pikante pompoensoep met sesam, vadouvan en lente-ui. Een echt smaak bommetje met een bite, heerlijk.

De eerste wijn was een Nederlandse gemaakt door een Dame die in de wijk heeft gewoond, grappig. Een Joanniter 2012 van wijndomein De Planck, boven verwachting lekker, vergelijkbaar met een mooie Gruner Veltliner. Uit de keuken, op een leiplaat, als basis een dunne schijf quinoa salade met erop twee stukken geschroeide tonijn, quenelle krabsalade, stukje kreeftenstaart, granité van bleekselderie, gemarineerde shiitake en wat toefjes mayonaise. Goede bereidingen en delicate smaakjes en die door de mooie zuren van de wijn keurig aangevuld werden.

De tweede begeleider kwam van Damilano uit de Langhe (Italië) gemaakt van Arneis 2013. Een bloemig aroma, in de mond aangenaam fris met mooie mineraliteit. Ernaast een gebakken handgedoken coquille met stukjes zwarte wortel, gemarineerde shiitake, crème van cashewnoot met serreh, ernaast gemalen cashewnoot met zeewier en afgewerkt met een botersaus met koffietoets. De coquille was keurig gebakken en lekker sappig. In het garnituur verrassende smaakjes, de koffietoets, de ziltige wieren en het oosters accent van de crème. De wijn was wederom een prima ondersteuner van het gerecht.

We schakelen over op het rijke wit met een Chardonnay Fermentado en Barrica 2010 van Enate uit Somontano. Complex aroma met een karamel toets, romig en rijk in de mond met een lange afdronk. Op het bord een mooi stukje gegaarde en gegrilde tarbot op een bedje van risotto met erop wat stukjes gebakken oesterzwam, verder krokant van lotuswortel, botersaus met koffietoets en een geconcentreerde saus van rund. De Cuisson van de tarbot was prima, de risotto was goed doorgegaard. Alle onderdelen van het garnituur waren hoog op smaak en mooi in balans met de rijke wijn. Echt een gerecht voor de bourgondiër, heerlijk.

Het rood kwam uit Oostenrijk, een biodynamisch gemaakte Blaufränkisch 2012 van het huis Heinrich. Fruitig aroma met tonen van zwarte bes, kers en subtiele kruidigheid, mooi fris in de mond met een elegante afdronk. Op het bord kwartel, keurig getrancheerde borstfilet op een bedje van zuurkool, gekonfijte boutjes, quenelle mousseline van pastinaak, spruitjes, gekarameliseerde witlof , stronkje broccoli en afgewerkt met een eigen saus. De borstfilet was keurig gegaard en mooi op smaak. De zuurkool was op zijn Hollands en echt zuur. Verder mooie pure smaken die ondersteund werden door de mooie wijn.

Een speciale dessertwijn was geselecteerd, een Don PX gran reserva 1982 met een bijna pure chocolade kleur, mooi geconcentreerd en door de leeftijd minder zoet, heerlijk. Uit de keuken een marbre van verschillende chocolade soorten aangekleed met ijs van tonkabonen, toefjes crème van tonkaboon, plaatjes witte chocolade en stukjes citrusfruit. Een keurig dessert met de wijn in de hoofdrol.

Als afsluiter een krachtige espresso met een zevental friandises die je er apart moet bijbestellen, goed geregeld.

Bediening was uitstekend verzorgd met Karin Smits in de hoofdrol. Dit gebeurde op een informele wijze met ruim voldoende persoonlijke aandacht en gevoel voor humor. Leuk dat Teun Rondeel, leerling gespecialiseerd kok, verschillende gerechten heeft ingezet en gepresenteerd.
Prijs-kwaliteitsverhouding was uitstekend. Proeverijmenu €40,- en vanwege de AH actie slechts 1x aangeslagen, “bob” glazen €4,-, espresso €2,60 en friandises €5,-

Samengevat kunnen we zeggen dat het een keuken is in een degelijke klassieke stijl met keurige bereidingen, goede smaken en met ruim voldoende smaken op het bord. De begeleidende wijnen zijn zorgvuldig geselecteerd uit “klassieke” streken. Dat het een favoriet lunch adres is bleek al snel toen onze ruimte zich geheel vulde en er zelfs uitgeweken moest worden naar de naastgelegen ruimte, complimenten. Een echte aanrader voor de liefhebbers van de klassieke keuken en bourgondiërs, vooral het proeverijmenu. Wij waren in ieder geval aangenaam verrast, wordt vervolgt.