1. Übersetzen von Nederlands in Deutsch

    Op deze 8e februari reden we alweer in de sneeuw richting Nuenen. Ons doel was De Lindehof, waar we zouden gaan genieten van een Wagyu-diner. Ons bestond in dit geval uit de twee jongemannen en ikzelf, want echtgenoot had een verplichting in Utrecht. De ontvangst was weer vriendelijk en we kregen een tafeltje aan de zijkant van het restaurant. Het restaurant was overigens helaas niet geheel gevuld en ik meen ook dat niet elke tafel het Wagyu-menu heeft genomen. Wij wel. Een glaasje champagne wilden we wel graag, dat werd een Serge Mathieu, heerlijk. Erbij direct een glaasje met de bekende broodsoldaatjes met garnalen en de tandooridip, wat ik nog steeds erg lekker vind. Na korte tijd kwam de chef met zijn witte bonbon met topinamboer en espuma van chili, ras el Hanout brengen ook die was zoals gebruikelijk erg lekker. De herfstschaal van de vorige keer was vervangen door een winterse inhoud met ook weer andere hapjes. Deze keer een bara met tomaat en yoghurt - fantastisch lekker; een krokantje met saffraan en avocado - ook bijzonder smakelijk en een krokantje van mosselen en stokvis - ook al erg lekker! Vervolgens kregen we de crème van specerijen op onze hand gespoten en verscheen de bonbon met vadouvan en groene mango, die ik ook telkens weer erg lekker vind. Een nieuw hapje was het scheermes met aromaten, yuzu en nog wat, gepresenteerd op in een schaaltje op een zoutkorst. Ook al weer bijzonder smakelijk. Intussen werd de olijfolie in dat leuke ronde schaaltje geschonken, deze keer iets krachtiger, omdat deze eerder geplukt waren, aldus de uitstekende zwarte brigade en inderdaad vonden we hem erg lekker. Een nieuw schaaltje verscheen, schattig om te zien vond ik, met erin ossenstaart met crème van witte bloemkool en romanesco en een heerlijke massalatoets. Wederom erg lekker. Ook nog wat nootjes troffen we aan. Het laatste hapje was een mooie verrassing. Morjon sardien aangemaakt met tomaat, crème van rouille en een dressing van sesam en soja en een krokantje van gepofte aardappel. Allerleukst gepresenteerd in een sardineblikje en heerlijk gekruid van smaak. Ik ken de sardien niet, maar ik ga hem zeker eens kopen, erg lekker. Leuk hoe chef Bahadoer toch telkens zijn roots verwerkt in zijn gerechten. Iete, gastvrouw en sommelier, kwam de glazen vullen. Met twee wijnen deze keer. Het gerecht zou ook uit twee delen bestaan. Als eerste een glaasje Ine Mankai, gemaakt van rode rijst en heel prettig rokerig. Ernaast een glaasje Pouilly Fumé, Domaine Champeau, ter begeleiding van het foie-gedeelte van het gerecht. Het gerecht zelf bestond dus uit twee delen. Als eerste Asian Style Wagyu-tartaar met gerookte eidooier, rundermerg, Gillardeau-oester en kaviaar. De tartaar was fantastisch, zo ook de gefrituurde oester. Het merg, de eidooier en de kaviaar vervolmaakten het gerecht en ook het schuim van rijst en sake was er bijzonder smakelijk bij. Verwennerij vonden we het. Het tweede deel van het gerecht bestond uit terrine van ganzenlever met gel van gember, sesamkrokant, crumble van citrus en poeder van mierikswortel. Ook nog een toefje tartaar troffen we aan, wat Japanse radijs, zeer kunstig neergelegd en nog een krokantje van gember. Alweer een schitterend gerecht. Nu is Maurits niet heel dol op ganzenlever, dus dat schoof hij door naar zijn broer en tot zijn en onze verrassing kwam er speciaal voor hem een extra gerechtje. Hamachi op diverse manieren (gebakken en rauw) met een croute van koriander, een dressing van soja, en gelei van groene mango. Hij was er zeer over te spreken en wij vonden het bijzonder attent. De volgende wijn werd ingeschonken, een Grauburgunder, Muschelkalk, Spätlese Trocken, 2011. Een erg prettige wijn vond ik. Het gerecht erbij kwam weer op twee bordjes, maar nu complementair aan elkaar. Rechts aardse groenten - waaronder pastinaak, diverse wortelsoorten en biet - met truffel en een aantal tafel geschonken krachtige kalfsjus en links een steen met lauwwarme Wagyu rib-eye met truffel en paddestoel. In principe kun je de rib-eye op de steen geheel gaar laten worden, maar wij houden wel van dat boterzachte rode vlees en zoals verwacht was het fantastisch mals en net goed warm. Een erg mooi gerecht, zeker ook met de groentjes en de kalfsjus. Bij het begin van de maaltijd had ik aan Iete gevraagd of het mogelijk was dat ik de hele avond witte wijn zou drinken en dat was geen probleem. Ik kreeg dus een glas Chateau Pierre-Bise, le Haut de la Garde, Anjou 2008 ingeschonken, alweer een erg fijne wijn, die me prima beviel. Ole - want Maurits was de BOB vanavond - kreeg een glas Domaine Pascal Gasné, les Bremards, Chinon, Cuvée Prestige 2008 ingeschonken en ook hij was verguld met zijn wijn. Mooi licht. Het gerecht erbij was Shabu-Shabu, Wagyu procureur, taugé, krokant van aardappel, mihoen en pikante gerijpte soja. Verder nog wat paddestoelen en aan tafel geschonken bouillon van witte soja en laos. Hoog op smaak was die bouillon, lekker! De procureur was flinterdun gesneden, naar mijn smaak eerlijk gezegd iets te dun, hij voelde wat onprettig in de mond. Maar dat is puur over de textuur, de smaak was geweldig. Bij het hoofdgerecht schonk Iete voor Ole een Domaine de Janasse, Terre de Bussière, vin de Pays de Vaucluse en voor mij een Saint Aubin, 1er Cru, Hubert Lamy, les Frionnes 2008. Een erg lekkere Saint Aubin! Het hoofdgerecht bestond uit Wagyu-entrecôte van de bbq, bereidingen van kastanje, groene asperge, gedroogde tomaat en een saus van kastanje. In een apart schaaltje een hamburger met een basilicum-emulsie. De entrecôte was fantastisch, evenals de genoemde groentjes. Erbij verder nog wat artisjok, een krokantje van kastanje en jus en kaantjes van Wagyu, heerlijk! De hamburger paste prima bij de basilicum-emulsie, maar ik vond persoonlijk het broodje iets te droog. De jongens hadden daar helemaal geen last van, dus wellicht ligt het gewoon aan mij. In ieder geval een leuk idee. Bij het dessert kregen we een glaasje Muscat de Rivesaltes, Domaine Lerys. Een typische Rivesaltes vond ik. We kregen ook nog een glaasje van een absolute favoriet van Iete, een Hasensprung Huxelrebe Auslese 2010 en die vond ik werkelijk fantastisch. Ik begrijp ook helemaal waarom het een favoriet van haar is. Een heerlijke wijn, prettig fris. Het dessert van deze avond was baby-ananas van de bbq, massala-ijs, emulsie van laos en citroengras, malibu-gin-limoen-pastille, krokant van cassave, gedroogde laos, jelly marbré van ananas en kokos en marmelade van ananas. Hierover kan ik kort zijn: een absoluut fantastisch dessert met schitterend bij elkaar passende smaken en texturen. Om het bord bij op te eten, zo lekker. Maurits en ik wilden nog wel een espresso, Ole wilde graag een Ice Tea. Maurits en ik kregen er friandises bij. Ole niet. Maar we hebben gedeeld. De friandises heb ik in mijn vorige recensie uitgebreid besproken, dus daar zijn ze te lezen. Na het betalen van de rekening verlieten we weer diep tevreden De Lindehof. Dom genoeg ben ik vergeten afscheid te nemen van Iete, die ons deze avond bijzonder verwend heeft. Als je dit leest Iete, hoop ik dat je het me niet kwalijk neemt, de volgende keer zal ik beter op letten. Ik was een beetje moe van al het fantastische eten en de geweldige wijnen. Wederom: De Lindehof is mijn absolute favoriet in Nederland, om heel, heel vaak te bezoeken.

    • Essen & Trinken 9
    • Atmosphäre 8
    • Bedienung 10
    • Preis/Qualität 9
    9
    3 ältere Rezensionen
    1 positive Stimme0 negative Stimmen

Kommentare umgehend diese Rezension

  1. Vergewissern Sie sich das ihr Kommentar unsere Richtlinien Kommentar Richtlinien nicht übertretet. Lesen Sie auch unsere Privacy Erklärung.

Loggen Sie ein um zu kommentieren

Sie können nicht anonym auf einer Rezension kommentieren. Bitte loggen Sie ein oder erstellen Sie ein neues Profil um zu kommentieren.

Es gibt noch keine Kommentare umgehend diese Rezension.

Ältere Rezensionen durch Carla

  • Carla

    2091 Punkte
    Übersetzen von Nederlands in Deutsch

    Op zondag 20 januari mochten we alweer op pad naar een prijswinnaar van Dining with the Stars en deze keer reden we naar mijn absolute favoriet in Nederland: De Lindehof. Het zou gaan sneeuwen en ijzelen en weet ik veel, maar niets kan ons natuurlijk weerhouden. De mannen parkeerden de auto en vanwege de kou wandelde ik alvast binnen, waar ik direct de chef hoorde zeggen ‘daar is Carla’. Nou, van zo’n welkom word ik dus helemaal vrolijk!
    Toen we compleet waren kregen we een tafel in de erker en opeens viel mijn blik - dom van me, eerder gewoon niet gezien - op een heel geestig schilderij van Soenil, in prachtige kleuren. Uiteraard kreeg ik een uitleg over alle onderdelen van het schilderij en de toon voor de middag was weer gezet. Wat een gastvrij restaurant is dit toch. Een glaasje champagne wilden we wel. Mij viel op dat het opeens Ruinart was en op mijn vraag waarom dat zo was kreeg ik van de kundige sommelier als antwoord dat meer gasten dit ‘merk’ kennen. Wat ik me kan voorstellen natuurlijk, maar ik vind de Serge Mathieu toch ook wel heel erg prettig. Soenil ving dat natuurlijk weer op en lopende de amuses kwam hij met glazen Serge Mathieu, zo attent!
    Direct werd er al een glaasje met de bekende broodsoldaatjes met garnalen en de tandooridip met kerrie neergezet en zoals altijd was dit weer een heerlijk hapje.
    Aansluitend kwam de chef zijn bonbon van witte chocolade, bataat, ras el Hanout en chili-espuma brengen en ook die was zoals altijd erg lekker.
    Hierna kregen we een schaal met een half bos erin, schitterend van kleur. Erin verwerkt drie hapjes. Links een quenelle van erwtensoep, krokant gemaakt met wat soezendeeg en erop een doperwtencrème, fantastisch van smaak. In het midden een kroepoek van cepes met wat veenbessencompote, ook mooi diep van smaak en een fijne combinatie en rechts een bolletje van pompoen met kerrie en piccalilly. Die laatste vond ik natuurlijk geweldig, fan als ik ben van piccalilly (en kerrie).
    Op de hand kregen we vervolgens een crèmetje gesmeerd met kerrie en daarop werd een bonbon geplakt, gemaakt van groene mango en vadouvan, ook geweldig lekker.
    Hierna kwam er weer een schitterend hapje. Op een mooi schaaltje kwam een kleurig geheel bestaande uit ijs van gemberbier, wortelcrème met garam masala, gember en foie. Een werkelijk schitterende combinatie vond ik dit.
    We waren er nog niet, er verscheen nog een schaaltje met die geweldige rendang erin. Rendang met gefermenteerde witte kool en poeder van miso, een fantastische combinatie!
    Het slot van de amuses was een minimalistisch bordje met een sushi van schaaldieren, crème van miso, een crunch van wilde gepofte rijst en chorizo en ik meen een compote van komkommer met papaja en mango. In ieder geval ook al weer erg lekker. Het hield maar niet op! We hadden de wijnkaart bekeken en besloten om eens niet het arrangement te nemen, maar voor wat flessen te gaan. Echtgenoot was benieuwd naar de Ossian uit Segovia, 2010. Een fijne wijn vond ik het. Water, brood, boter en olijfolie van Masia el Altet werd op tafel gezet en ingeschonken en het feest van het menu kon beginnen. Het eerste gerecht was Belgisch Blauw - Eendenlever - Pata Negra. Een gerecht in tweeën.
    Op een bord tartaar van Belgisch Blauw met Pata Negra, zoetzure tomaat en structuren van radijs met een schitterend stukje gebakken eendenlever erbij, wat volgens mij weer zo’n attente verwennerij van Soenil is geweest. In ieder geval weer ontzettend lekker. Schitterende tartaar met wat Pata Negra, radijs in allerlei vormen, cressjes, komkommer etc. De gebakken eendenlever was uiteraard perfect gebakken en zoals ik schreef: ontzettend lekker!
    In een schaaltje naast het bord kregen we terrine en ijs van eendenlever. De terrine werd omvat door pennywafeltjes. Het ijs van de eendenlever smolt op de tong, zowel door de structuur als door de smaak en eronder lag een crumble van roggebrood. Een absoluut verwengerecht. Iete, de gastvrouw, schonk nog even snel een wijn uit India voor ons in, die perfect paste bij de eendenlever. Nu ken(de) ik helemaal geen wijn uit India, ik wist niet eens dat ze er wijn verbouwden, maar deze was erg lekker. Een Viognier nog wel. Sula Vineyards, Dindori Reserve, Viognier 2012. Vanwege het niet helemaal droge karakter perfect passend dus bij de eendenlever.
    We vervolgden met het tweede gerecht. Coquille - ossenstaart - peterseliewortel. Dat alles troffen we uiteraard aan. Erbij een fantastische kalfsjus en natuurlijk nog heerlijke krokantjes erbij, echt een heerlijk gerecht.
    In een glas als extra van Soenil erbij een nieuwe vinding van hem: bouillon van sjalot, espuma van aardappel en wat truffel. Pure verwennerij weer en een geweldige smaakcombinatie en ook belangrijk: mooi licht. We gingen door met een extra gerechtje wat we konden kiezen.
    Zwezerik - bloemkool - gerookte eidooier. Een mooi bord om te zien met mooie stukjes perfecte zwezerik met diverse structuren van bloemkool en romanesco, topinamboer, jus van boleten en in het midden een prachtige gouden gerookte eidooier, wat natuurlijk een mooie smaakexplosie in de mond opleverde. Ook erbij hazelnootjes, want de combinatie bloemkool/hazelnoot is perfect, aldus de chef, en daarin heeft hij groot gelijk! De Ossian was op, dus we gingen door met een fles Avanthia Godello, ietsjes lichter dan de Ossian, maar ook erg lekker.
    Het hoofdgerecht kwam. Duif - gefermenteerde knoflook - zwarte peper. Duif dus met een gekonfijt pootje, mousseline van aardappel en gefermenteerde knoflook, bitterbal van gekonfijte duif, diverse groentjes en sjalotjes, jus met zwarte peper en als extraatje een bakje met zo’n geestig rolletje, wat na het begieten met warm water een vingerdoekje wordt. Heel attent. En een erg lekker gerecht. Perfect klaargemaakte duif natuurlijk en de mousseline had die heerlijke zachte knoflooktoets die je krijgt door het fermenteren. Op de duif nog lekker wat gehakte nootjes, die het geheel compleet maakten.
    Echtgenoot en ik wilden eigenlijk wel graag kaas in plaats van dessert en dat was natuurlijk gewoon mogelijk. Iete presenteerde de mooie kaaswagen en we maakten onze keus.
    Erbij als garnituur geschaafde peer met amandeltjes en wat stroop, wat zoete moesjes, heerlijke gezouten noten en stroop en ook nog een vruchtenbroodje. Onnodig te zeggen eigenlijk dat het prima kaasjes waren.
    Zoon wilde wel graag het zoete dessert. Rode biet - bittere chocolade. Structuren van rode biet en bittere chocolade, zo werd het aangekondigd en precies dat kreeg hij ook. Het zag er prachtig uit en ook zoonlief werd extra verwend door de chef, want ik zag toch echt plakjes truffel liggen. Leuk om te noemen is dat hij eigenlijk niet zo heel weg is van de aardse smaken van biet en truffel - in tegenstelling tot mij -, maar dat hij enorm genoot van dit dessert.
    Toen ik hem zo zag genieten, wilde ik eigenlijk ook nog wel een klein, fris dessertje en ik kreeg een mooi klein dessertje bestaande uit rijstepap, diverse structuren van bloedsinaasappel en erop een krokantje van bloedsinaasappel en honing. Een heerlijk, fris en licht dessert. Tijdens het schrijven van de recensie zie ik dus op de rekening dat de chef dit dessert niet heeft gerekend, waarvoor alsnog mijn zeer hartelijke dank. Ik word een beetje verlegen van al die presentjes! We sloten af met uitstekende espresso, waar per persoon een schitterend plateautje met zoete lekkernijen kwam.
    Ik herinner me een lolly met gezouten karamel, een klein taartje van Irish Coffee, een bonbon van wortel, sinaasappel en chocolade, een candybar met zeezout en een Mojitolepel met mintvulling. Stuk voor stuk even lekker! Toen ik bij het afscheid nemen ook nog eens het kookboek van Soenil met een geschreven opdracht erin kreeg, wat ik inmiddels verslonden heb, kon mijn middag natuurlijk helemaal niet meer stuk. Diep tevreden verlieten we toen het al bijna donker was De Lindehof, we hebben er weer een geweldige middag gehad en natuurlijk keren we snel weer terug! Nogmaals heel erg bedankt.

    • Essen & Trinken 9
    • Atmosphäre 9
    • Bedienung 9
    • Preis/Qualität 9
    9
    Die neueste Rezension
    0 positive Stimmen0 negative Stimmen
  • Übersetzen von Nederlands in Deutsch

    Door allerlei omstandigheden was het veel te lang geleden dat we bij De Lindehof waren geweest, maar gelukkig kon ik er aan de vooravond van mijn verjaardag gaan dineren. We gingen deze keer gezellig met zijn vieren, ook de jongens waren erg benieuwd, gezien onze enthousiaste verhalen. Leuk detail is nog dat ik in mei met mijn enthousiaste recensie van onze lunch bij De Lindehof de recensieprijs van eet.nu (tweemaal een driegangenlunch) had gewonnen en deze nu eindelijk kon inwisselen. De ontvangst in het al bijna gevulde restaurant was attent als altijd. We kregen een fijne ronde tafel in het midden van het restaurant en vrijwel direct kwam de begeesterde chef ons begroeten. Dat doet hij trouwens bij iedereen, wat een hele prettige sfeer oplevert. Een glaasje champagne wilden we wel, nog steeds van Serge Mathieu hier, dus erg prettig.
    Erbij in dat leuke kistje met de kiezelsteentjes die heerlijke kroepoekjes met sepia en bouillon van dashi, met chili, met zeealgen en een emulsie van citrus en met saffraan en crème van paella. Verder nog papier van wasabi, bloemkool met crème van pinda, een pindakrokantje en een chips van banaan met kerrie. Heerlijke smaakjes. In een glaasje erbij de bekende broodsoldaatjes met Noorse garnaaltjes en een tandooridip, ook al zo lekker.
    De chef zelf kwam zijn signatuur-amuse brengen. Op een lepel een bonbon van witte chocolade met bataat, ras el Hanout en espuma van chili: fantastisch lekker.
    Hierna kregen we op de hand een beetje aardappelcrème waarop een merengue van koffie gevuld met een crème van aardappel en koffiekaviaar gemaakt van tapioca kwam. Saai, maar ook dit was bijzonder lekker.
    De amusestroom vervolgde met in een donker bakje een ijsje van tomaat met broodcroutons, schuim van tomaat met basilicum en krokantjes van Pata Negra; ook al ontzettend smakelijk.
    Vervolgens kwamen er vier heerlijke wulken, bedekt met een crème van waterkers, fantastisch lekker vond ik deze!
    We sloten de amuses af met gamba’s, gemarineerd in olie van vadouvan met een salade van bulgur, granaatappel, kerrie en koriander met wat krokantjes van emping, ook alweer bijzonder apart en lekker van smaak. De echte maaltijd, waarvoor we de kaart kregen uitgereikt door de chef, moest toen nog beginnen..... Uiteraard kozen we voor het menu Toque Blanche, 6 gangen, inclusief wijnarrangement voor drie personen. Water kwam, brood verscheen, olie en boter stond al op de handige plateautjes, dus het feest kon beginnen. De eerste wijn werd ingeschonken. Een Summerer Grüner Veltliner. Een fijne Grüner Veltliner vond ik het, zonder restzoetje en heerlijk fris.
    Hij paste uitstekend bij het voorgerecht. Sashimi van zeebaars, gebakken sepia en tartaar van zeebaars. Een gerecht in drieën dus, leuk op één bord gepresenteerd. Het moge duidelijk zijn dat de genoemde hoofdbestanddelen alledrie perfect waren. Verder troffen we nog aan kroepoek, poeder van sepia, dooier van sepia en kokos, schuim van kokos, spongecake van specerijen en structuren van komkommer en radijs. Een heerlijk fris en complex gerecht. Mooi dat alle smaakjes elkaar ondersteunden en vervolmaakten. De tweede wijn was een bekende. Een McManis Viognier, altijd goed, zo ook deze keer.
    Erbij het eerste tussengerecht. Kabeljauw met kruidenrisotto, topinamboer, krokante oester en beurre blanc. Een schitterend stuk kabeljauw kregen we, gelegen op heerlijke risotto met allerlei groene kruiden. Erbij diverse bereidingen van de aardpeer, een krokant gebakken Gillardeau oester, wat lamsoor en een vinaigrette van lamsoor. Alweer een fantastisch gerecht, waarbij alle smaken wonderbaarlijk in elkaar overvloeiden, heerlijk! De volgende wijn was een erg lekkere vond ik. Een Roucaillait 08, Languedoc Blanc, die me deed denken aan mijn geliefde Clos Marie, Manon, ook uit de Languedoc. Een schot in de roos dus.
    Het gerecht erbij was coquille met gebrande groene asperge, structuren van tomaat, crème van avocado en vinaigrette van umeboshi (waarbij ook wat gedroogde lever van tonijn zat). Precies al die ingrediënten troffen we aan. Een mooie combinatie vond ik het. De coquille was perfect gebakken en de koekjes van tomaat die er ook nog bij lagen vond ik geweldig lekker ook. Alweer een topgerecht dus. De volgende wijn was een fantastische Pinot Noir. Een Oeil de Perdrix, een Zwiterse wijn uit de Valais met een lichte anijstoets in de smaak.
    Hij ging perfect samen met het Sterrenchefgerecht van de afgelopen week, wat ik erg leuk vond om te eten. Krokante kalfszwezerik met crème van geitenkaas en gegrilde komkommer, ijspegel, marloeskes met crème van lamsoren en saus van honing en tijm. Behalve al deze ingrediënten, die stuk voor stuk prachtig bij elkaar pasten en heerlijk waren vonden we verder nog een paar mooie blaadjes gevuld met gemarineerd mosterdzaad, heerlijk en volgens mij was de zwezerik gelakt met PX. Een topgerecht wederom. De wijn bij het hoofdgerecht was een mooie Barco Negro Douro van F. Lurton en hij beviel ons uitstekend.
    Het hoofdgerecht deze avond was patrijs met zuurkool, marbré van aardappel, appel en bloedworst; gebrand buikspek, boudin blanc, schorseneren, aardappelkaantjes en patrijzenjus. Een werkelijk schitterend bord verscheen met alle genoemde onderdelen en ohohoh, wat was alles geweldig lekker. De patrijs was botermals, het pootje erbij was fantastisch gekonfijt, alle groentjes waren perfect en de jus verbond het geheel. Het buikspek vond ik ook heel bijzonder, dat was op drie verschillende manier klaargemaakt, werkelijk fantastisch! Nadat we weer wat bij de mensen waren werd de dessertwijn, een My Amour de Gascogne, 100% manseng natuurlijk, ingeschonken en ook die beviel ons. Niet te zoet. Erbij een heel wel heel bijzonder dessertje, waarin onder andere tamarillo was verwerkt. Tamarillo, ook wel bekend als boomtomaat, is beslist een mysterieus vruchtgewas (bron: chef Bahadoer!) De felrode, geel, oranje of soms scharlakenrode eivormige vruchten worden sinds geruime tijd zelfs in beperkte aantallen in de winkel verkocht. Net zoals de tomaat, paprika, aardappel, aubergine....behoort de tamarillo tot de familie van de nachtschadigen of de Solanaceae. De oorsprong van de tamarillo is terug te vinden in het Andesgebergte van Peru. Het zijn planten die van de warmte houden, maar ook in ons klimaat lukt het wel om ze te laten groeien en zelfs te laten afrijpen.
    Het dessert was een taartje van vijgen, bouillon en merengue van witte chocolade, ijs van tamarillo, schuim van witte chocolade met piment. Verder nog wat krokantjes op het bord en het was absoluut genieten dit dessert. Bepaald niet te zoet, wat ik heel prettig vind en prachtige smaken zo bij elkaar. In een glaasje apart verscheen nog een granité van jenever en hierna waren we volledig tevreden en eerlijk gezegd ook volledig volzet. We eindigden met goede espresso en thee, moesten helaas de friandises afslaan, dat lukte echt niet meer en na het betalen van de (meer dan gehalveerde! - ongelofelijk gewoon) rekening, een fantastisch overzicht van alles wat we gegeten hadden en een zoen van de chef ‘omdat we elkaar inmiddels gewoon goed kennen’, wat ook zo is, vertrokken we diep en diep tevreden bij De Lindehof. Een topavond met geweldige verwennerijen. Laat ik ook vooral de uitstekende zwarte brigade niet vergeten! Om heel vaak en heel snel weer naar terug te keren.

    • Essen & Trinken 9
    • Atmosphäre 9
    • Bedienung 9
    • Preis/Qualität 9
    9
    Die neueste Rezension
    0 positive Stimmen0 negative Stimmen
  • Carla

    2091 Punkte
    Übersetzen von Nederlands in Deutsch

    De dag nadat we de TEFAF hadden bezocht was het schitterend weer. Zo kwam het dat we op 23 maart het aperitief dronken op het schitterende terras van De Lindehof. Heerlijk in het zonnetje dronken we een paar glaasjes van die erg prettige champagne van Serge Mathieu, die ook wordt geschonken bij De Leest. Erbij geweldig lekkere hapjes. Allereerst in een leuk bakje met kiezelstenen allerlei kroepoekjes, gemaakt van rode biet, van algen met citrus, van zuurkool, van banaan, van pinda, van radijsjes en tot slot van wasabi. Erg leuk en ook heel erg lekker. Erbij in een glaasje broodsoldaatjes met garnalen en een tandooridip, ook al bijzonder smakelijk. De toon was eigenlijk gelijk gezet. We zaten er heerlijk, met zicht op die prachtige oude linde midden op het grasveld tegenover het mooie restaurant gelegen.
    De chef kwam naar buiten met zijn inmiddels beroemde praline van witte chocolade, ras el hanout, chili en aardpeer en die was werkelijk geweldig lekker. Knap gemaakt. Hij overhandigde ons ook de kaarten en stelde ons voor om ons maar gewoon te verrassen met wat gerechten met daarbij bijpassende wijnen en omdat we dat altijd erg leuk vinden, gingen we daar graag in mee.
    We bleven nog even lekker in het zonnetje zitten en kregen op onze hand een ronde merengue van rode biet met kaviaar en mierikswortel. Een perfecte merengue met een geweldige mooie bietensmaak, waarbij de mierikswortel en de kaviaar wonderwel combineerden.
    Aansluitend kwam er in een leuk bekertje een crème van venkel met handgepelde Hollandse garnalen en een schuim van peterselie met erop nog wat inktvis en kleine mosseltjes, alweer een fantastische hapje. Vooral de vissoorten en het schuim van peterselie vond ik erg lekker bij elkaar.
    Het volgende hapje was erg apart vond ik. In een leuk zwart kommetje een beetje rendang met citrus en krokant buikspek. Zeer intens van smaak, een werkelijk perfecte rendang en het krokante buikspek gaf er een erg leuke bite aan. Alweer zeer verrassend.
    Het laatste hapje - ja, het kon maar niet op hier - kwam op een zwart bordje. Gerookte paling, krokant gebakken met structuren van bloemkool. Een schitterend stukje gerookte paling in een prachtige tempura kregen we met erbij wat kruim van bloemkool en een mooi blokje bloemkool. Schitterend apart, maar ook samen erg bijzonder.
    Al deze verwennerijen beloofden wel iets vonden we.

    Na een laatste blik op die schitterende linde, waar uiteraard een heel verhaal aan vastzit, liepen we naar binnen, naar de prettig ingerichte, vrij kleine eetzaal van het restaurant. Het schijnt dat de inrichting niet al te lang geleden vernieuwd is, mij viel vooral de mooie lamp aan het plafond op.
    De zeer prettige bediening had deze middag alle aandacht voor ons, wij waren - helaas voor hen - de enige gasten. Jammer was het dat er een wisseling was, waardoor de vriendelijke jongeman helaas vergat om het menu voor mij uit te draaien, maar dat werd door de chef persoonlijk helemaal in orde maakt, echt een geweldige service.
    De eerste wijn werd ingeschonken. Een Domaine de Carras, Côtes de Gascogne, Tempo du Petit. Van de petit manseng druif, die ik altijd wel lekker vind. Ik vind geen enkele informatie op internet over deze wijn. Wat niet wegneemt dat het een fijne wijn was, met een licht zoetje. Wat me niet verbaasde toen het gerecht kwam (waar ik overigens erg op had gehoopt). Ganzenlever Asian Style....
    En dat betekent hier drie bereidingen van ganzenlever. De eerste is een terrine van ganzenlever, winegum van gember, crumble van gedroogde citrus en een koekje van citrus en sambal. Links onderaan de foto. Een schitterende presentatie en een geweldige combinatie. Zalvend mooie ganzenleverterrine met die hele leuke gum van gember, de frisse crumble van de citrus en dat fantastische koekje met sambal en citrus. Wat een combinaties zeg, echt geweldig.
    Erboven in een mooie ronde kom crème van ganzenlever met een cakeje van specerijen, een rotsje van ganzenlever en krokant van kokos. Ook deze combinatie was erg mooi, ook qua diverse structuren. Wederom genieten. De derde bereiding was gebakken ganzenlever met espuma van palmsuiker, gelei van miso, gedroogde brioche en gel van ketjap. Een perfect gebakken stukje ganzenlever kregen we, waarbij de espuma van de palmsuiker en de gel van de ketjap perfect pasten. De gedroogde brioche was er gewoon lekker bij. Alweer diepe tevredenheid bij ons.
    De volgende wijn is een oude bekende. Een McManis, River Junction, California 2010. Een lekkere chardonnay, hoewel op den duur toch wat vlak. Het gerecht erbij was weer fantastisch. Gebakken coquille, ossenstaart, doperwten. Een - uiteraard, want wordt hier uitstekend gekookt zeg - perfect gebakken coquille kregen met erbij een mooi torentje van botermalse ossenstaart met erop wat crème van doperwten en shotjes van bevroren kokos en sepia. Verder een prachtige dooier van doperwten en ras el hanout, nog wat losse heerlijke tuinboontjes, wat bundelzwammetjes, wat gefrituurde erwtjes en het geheel werd samengebracht door een prachtige nage van kokos, gember en sereh. Mooie, aparte, perfect bij elkaar passende smaken!

    De chef kwam regelmatig even een praatje maken en ik moet zeggen dat ik maar weinig zo’n enorm begeesterde chef meemaak. Zeer interessant om te horen over zijn achtergrond en zijn inspiratie, zijn keuken werd hierdoor voor mij ook zeer toegankelijk, heel prettig om zo eens mee te maken.
    De rode wijn vandaag was een Chateau Bellevue, Medoc Cru Bourgeois 2006. Een fijne Medoc, die wat mij betreft goed samenging met het hoofdgerecht. Lam (bout, kotelet en filet) met bara, aromaten, chutney van tomaat en een saus van medina. Geweldig mooie stukken vlees kregen we. Stoofvlees, geweldig zacht en heerlijk op smaak, een mooie kotelet, een mooi stuk haasfilet. Erbij jus van vadouvan. Toefjes kikkererwtencrème met erop een compote van tomaat, courgette en aubergine, nog wat couscous, flink op smaak gemaakt met koriander. Indringende smaken, allemaal alweer ontzettend lekker. Bara overigens is een Surinaamse snack, van oorsprong Hindoestaans.
    Bij het eerste dessert kwam een Tschida Angerhof, Spätlese Sämling 2010. Een vrij bekende edelzoete wijn. Erbij IJs van Chartreuse (de gele, want die is minder kruidig), crumble van groene thee, taartje van limoen en segmenten van citrus. Op een zwart bordje een heerlijk ijsje van de gele Chartreuse, lekkere crumble van de groene thee, een leuk klein taartje van limoen - heerlijk fris - en het geheel werd afgemaakt door een krokantje van honing. Een heerlijk dessert, lekker fris.
    In het volgende glas kwam een Moscatel Rottlan Torra, een frisse Spaanse dessertwijn in een aparte fles. Erbij het tweede dessert. Marbré van ananas (gelei), amandelbisquit en crème anglaise met specerijen; karamel van pinda en spongecake van sambal, ijs van pinda. Een hele mond vol dus. Een heerlijke ‘tompouce’ van gelei van ananas met amandelbisquit en crème anglaise met specerijen kregen we. Erbij lekkere toefjes karamel van pinda en erop spongecake van sambal. Voor op het bord nog heerlijk ijs van pinda met eronder nog wat crunch van pinda. Een anders, maar wel bijzonder lekker dessert.

    Voor we aan de espresso toe waren kwamen er twee lolly’s. Gemaakt van ganache van gezouten karamel met chocolade en witte chocolade. Fantastisch lekker. Ik ben al zo dol op gezouten karamel en zo met de beide chocolades vond ik het dus geweldig lekker.
    De espresso was ook prima in orde en erbij kwamen nog heerlijk friandises.
    En nog waren we niet klaar op deze absolute verwenmiddag. Terwijl we wachtten op de rekening kregen we nog een glaasje met erin witte chocolademousse, champagne en segmenten van framboos en pistache. Een waarlijk perfecte afsluiter van een perfecte maaltijd. Verbazingwekkend wat mij betreft dat De Lindehof ‘slechts 1* heeft. Ik vond het absoluut **kwaliteit hier. Ik grossier niet in favorieten, maar De Lindehof staat na slechts 1 bezoek hoog op mijn lijstje van favorieten. Laat ik niet vergeten de prijs te noemen. Ik was gewoon ontroerd toen ik de rekening zag. Ik heb nog nooit zo fantastisch en genereus gegeten voor zo weinig geld. Of, nee, dat is niet waar. Ooit eind jaren ’80 van de vorige eeuw ergens op een berg in Umbrië. Toen was ik ook ontroerd. Nu weer dus.

    • Essen & Trinken 9
    • Atmosphäre 8
    • Bedienung 8
    • Preis/Qualität 10
    9,2
    Die neueste Rezension
    0 positive Stimmen0 negative Stimmen