Welp in Eindhoven

Vorige week zijn mijn man en ik bij Welp wezen eten. Nou, dat was eens maar nooit weer. Toch was het eten niet slecht. Maar de bediening was niet alleen bedroevend traag en onhartelijk, de meisjes deden -ongetwijfeld in opdracht- hun uiterste best je op kosten te jagen.

Meteen bij binnenkomst, we werden niet bepaald verwelkomd, kregen we de wijnkaart en de uitgezochte fles werd ook meteen gebracht. Daarna kregen we een half uur lang niet eens de menukaart te zien, terwijl het niet druk was en de bediening met elkaar stond te kletsen (in de hoop dat we de fles alvast zouden leegdrinken?). Er werd in de tussentijd ook geen enkel borrelhapje gebracht, zelfs geen brood, laat staan een amuse. Toen uiteindelijk de kaart werd overhandigd, vroeg het bedienmeisje meteen: 'Zal ik ook maar meteen wat brood met truffelcreme brengen?' Mijn man stond op het punt bevestigend te antwoorden maar ik had de kaart al ingekeken en gezien dat het onder borrelhappen stond vermeld voor 5! euro. Dat ging dus niet door.

Bij het voorgerecht, dat na drie kwartier kwam maar wel best lekker was, bestelden we uiteindelijk toch het brood maar, want aan gratis brood deden ze niet. Bij het hoofdgerecht probeerde dezelfde juffrouw het weer. Of we niet ook wat frietjes en salade erbij wilden? Ik reageerde verbaasd: 'ik dacht dat er groente en aardappelpuree bij de vis werd geserveerd?' Dat moest ze beamen. Ook koffie bestellen zonder zoete lekkernijen bleek niet mogelijk.

Bij het tafeltje naast ons ging het al net zo. Die mensen namen net hun laatste hap van het hoofdgerecht toen het meisje kwam vragen of ze nog een fles wijn wilden. Ze reageerden zeer verbaasd, want hun fles was nog niet leeg en ging niet leeg komen ook, ze moesten nog rijden.

Uiteten gaan is een avondje uit, niet alleen een bord warm eten dat door een ander is klaargemaakt en dan is de sfeer van de eetgelegenheid van groot belang.