De Financiën in Loon op Zand

Nadat wij (omdat wij niet hadden gereserveerd) met een tafeltje midden in het looppad waren gezet, werd vrijwel meteen na het openslaan van de menukaart gevraagd wat wij wilden drinken. Ik wilde eerst nog even kijken wat er te drinken was en kon daarna nog ruim een kwartier na het wegleggen van de menukaart wachten tot ober nummer 3 bij ons tafeltje kwam.

Toen ik vroeg welke thee ze hadden moest ik opnoemen wat ik zou lusten aan thee. Na mijn eerste optie munt te hebben opgenoemd en mijn tweede optie Earl grey overkwekt werd met de mededeling dat het dan munt werd, kon ik niet mijn 3de optie opnoemen. De verse muntthee zonder bakje honing maar met een zakje suiker kreeg ik op het heel kleine tafeltje waarvan de helft al volstond met decoratie. Ober nummer 4 gaf ons de pannenkoeken, door ruimtetekort half op de tafel, half boven mijn schoot.Ik had een Franse pannenkoek met brie, appel, honing, walnoten en een sla-garnering met zand. Te weinig honing op de pannenkoek, de brie was niet echt lekker en het beslag zelf was een beetje zuur, de appel en walnoten waren wel lekker.

Na ons kwamen nog meer mensen binnen zonder reservering die allen een betere plek kregen dan waar wij zaten. In totaal hebben een stuk of 20 gasten rond onze tafel gestaan om af te rekenen of te vragen of er nog plek was. En dat op een gemiddelde afstand van zo'n 20 cm. Daarvan hebben 5 mensen met hun handen geleund op mijn stoel waar mijn lichtkleurige vlekgevoelige jas op hing.

Conclusie; we hadden moeten vertrekken na dat mijn vriend zijn colaatje op had en hadden er niet moeten eten. Geen plek om terug te komen dus. Gemiddeld ga ik 2 maal per maand uit eten in altijd een ander restaurant, zeldzaam in zo'n een slecht restaurant gegeten.