Café d'Ouwe Tak in Blaricum

d' Ouwe Tak is een begrip hier in het Gooi. Na een uitzonderlijk mooie novemberdag te hebben benut voor een fietstochtje kunnen we de verleiding niet weerstaan als de tocht ons door Blaricum huiswaarts dreigt te voeren.

Parkeren met de auto gaat wat moeizaam in dit rustieke dorp en 'd Ouwe Tak maakt hier onlosmakelijk deel van uit. En dat uit zich ook in de inrichting. Het rustieke pand is ingericht als de authentieke dorpskroeg die het in feite nog steeds is: donker bruin, gezellig en als je een euro zou krijgen voor ieder schilderijtje, bordje, ornamentje dat men er aan de wanden heeft gespijkerd, dan kan je bijna stil gaan leven. Ook worden er (grotendeels uit het zicht van de etenden) op een groot scherm voetbalwedstrijden getoond.

Hoewel we redelijk vroeg zijn op deze zaterdagavond en de tafeltjes merendeels nog onbezet zijn, is toch ieder tafeltje al gereserveerd. Met enig puzzelen pikt de gerant er een tafeltje uit dat als laatste die avond gereserveerd is, hetgeen ons tijd genoeg geeft om aan te schuiven.

De kaart is ruim voorzien van heerlijkheden, maar buiten de kaart om heeft d' Ouwe Tak ook nog het nodige te bieden. Ik vrees dat u qua eten niet veel aan deze recensie zult hebben, want onze keuze valt volledig buiten de kaart: soep van wilde paddenstoelen, hertenbiefstuk met kastantjes en spruitjes en een bombe na, met een keurig flesje rode huiswijn.

De soep is meer dan voortreffelijk: goed voorzien van diverse soorten paddenstoelen en eigenlijk is de rest van de maaltijd al min of meer garnering voor deze heerlijkheid.

Dan volgt de hertenbiefstuk. Gegarneerd met een meer dan voortreffelijke saus, kastanjes, aardappelpuree en spruitjes. Normaliter ben ik geen liefhebber van spruitjes, maar deze smaken prima! Hoewel er netjes een schaaltje mayonaise wordt opgediend, ontbreken de frietjes. Geen idee of het schaaltje mayo nou een vergissing was of dat men de frietjes gewoon vergeten was, in ieder geval kwamen we pas na de maaltijd tot deze ontdekken en aangezien we goed gevuld waren, hebben we hier maar niets meer van gezegd.

De bombe is ook een feest en uitermate voldaan bestijgen wij onze fietsen weer voor het laatste restje thuisreis.