Catharinahoeve in Den Burg

Vanwege het 50-jarig huwelijksfeest van mijn ouders hebben we bij uitzondering kunnen reserveren bij de Catharinahoeve en een menu afgesproken. Vanwege de omvang van de groep (23 personen) geen overbodige luxe. Eénmaal aangekomen bleek het een prachtige dag. Was dat de reden dat Catharinahoeve zich niet meer aan de gewenste afspraak wilde houden? Het afgesproken menu bestellen kon niet meer. Alleen á la carte eten (voor een veel hogere totaal prijs). Veiligheidshalve sturen ze een achttienjarig meisje op ons af met dit bericht. Geen bedrijfsleider te zien/ te spreken. Laffe actie.
Affijn, gezien de omvang van de groep en de drukte op het eiland en het feest, besloten we toch te blijven eten. En toen begon de soap pas echt...

De jongeman die ons bediende had géén idee wat er op de kaart staat, noch hoe een menu uitgeserveerd wordt. Géén idee ook van de bijgerechten. Tot drie keer toe hoorden we: 'eh ja, dat eh, wordt geserveerd met, eh, even denken... aardappelen en eh, frietjes geloof ik. O, en... garnituur!' Nou, dan moet je met een paar pubers op stap zijn, u begrijpt,die lagen na de derde keer hetzelfde antwoord dubbel over tafel van het lachen. De jongeman had ook geen idee dat spareribs met sausjes geserveerd worden. Nadat we om de sausjes moesten vragen ('eh, saus??') kregen we eerst een schaaltje witlof ('is dit het??) en daarna doekjes voor handreiniging ('bedoelt u dit soms?') maar nog steeds géén saus. Dan toch maar aan de spareribs begonnen. De saus kwam toen de spareribs al half opgegeten waren. Het bestelde speciaalbiertje 'Franciskaner Weissbier' werd zonder uitleg vervangen door een heel ander witbier: Erdinger. De obers' commentaar: 'o, dat doen we hier altijd!' Wij rolden ondertussen allemaal van de stoel van het lachen anders hadden we er om gehuild.

En dan de tijd: de eerste kregen hun gerecht na een uur wachten. De laatste tafel (onze groep werd vanwege de omvang verdeeld over 3 tafels) kreeg hun gerecht een half uur later. U begrijpt: tafel 1 was allang uitgegeten voordat de laatste tafel bediend werd. Over de kwaliteit van het eten zelf willen we verder niet teveel zeggen. Hier en daar verbrande appel in de pannenkoek maar verder niet bijzonder slecht. U begrijpt wel: van een toetje hebben we afgezien.

Toen kwam de uitsmijter: Hoewel de bestelling per tafel was opgenomen (onze groep werd verdeeld over 3 tafels) zou er 1 rekening komen. Dat bleek helaas ook te moeilijk: er kwamen 3 rekeningen die we met de hand zelf opgeteld hebben om het totaal bedrag te berekenen.
Eén pluspunt was er wel: de jongeman in kwestie bleef gedurende de hele expeditie even vriendelijk en opgewekt. Gelukkig maar want dat ijzeren humeur zal hij daar nog hard nodig hebben.

Kortom: een hilarische maaltijd maar ons zullen ze er nooit meer terugzien.