de Piri Piri in Rouveen

Vanmiddag even gebeld om kip te gaan eten bij de piri piri.
Word de telefoon opgenomen door een vriendelijke man.
Hij is de kok. Ik heb gevraagd of we een plekje kunnen reserveren tegen half 6. Hij zegt geen probleem. Ik heb gevraagd of we op ons favoriete plekje kunnen zitten. Geen probleem.
Ik neem kleine hondjes mee. Geen probleem. Ik neem voor de hondjes kleedjes mee. Geen probleem.
Dus wij zijn vanmiddag gegaan.
Wij komen hier al een jaar of tien .

Na een uur in de auto komen we heel enthousiast binnen. Gesproken met een dame al daar.
Wij denken de nieuwe manager. Nou nou wat een tamtam.
Ik heb gevraagd om ons favoriete gereserveerde plaats.( was vrij) Dat ging zo maar niet. We moesten op een hoekje met de honden. na dat we zeiden dat we toch graag op ons plekje wilden zitten dat we daar altijd zaten met onze hondjes. Nu deze dame kreeg een arrogante blik in haar ogen, we kregen de mededeling dat we niet altijd kunnen krijgen wat we willen .wat wij wel niet meende wie wij zijn.
Ik heb verteld dat we gebeld hebben vanmiddag en dat ik heb gesproken met de kok. Ze zegt tegen me met een woord van het is maar de kok. Met andere woorden hoe durf je.
Ik heb haar maar gezegd dat ik maar weg ga.
Wat meent ze met haar manier van praten.

Wij komen hier nooit meer.
Haar voorganger was beter als deze dame die haren op haar tanden heeft.
Bah.