Anemos in Huizen

Nadat het als Akropolis een zieltogend bestaan heeft geleden, is het restaurant nu omgedoopt tot Anemos. Maar niet alleen qua naam is er het een en ander veranderd: het hele interieur is verfrissend op de schop gegaan.

Ook de keuken kent zo zijn veranderingen. De Tzatziki (nu wat al te rijkelijk besprenkeld met olijfolie) wordt niet meer met dat luchtige Turkse brood geserveerd, maar met een doorsnee petit-pain in plakjes. Wel een lekkere tzatziki, overigens, maar niet speciaal.

De wijn is wel hetzelfde gebleven: de schrale supermarktwijn die veel knoflook nodig heeft om tot enige wasdom te komen. Dit geserveerd in zo'n rood blikken kannetje met een handvat waar je aan de scherpe randen zo ongeveer je handen open haalt.

Als hoofdgerecht bestelt mijn vrouw twee voorgerechten. Ze zijn prima. Niets op aan te merken. Jammer alleen dat men er niet voor koos om het tot één hoofdgerecht te combineren: ze krijgt nu gewoon twee bordjes met voorgerecht. Beetje jammer.

Ik kies voor de Psaronefri € 17,50 (Varkenshaas met paprikasaus). En dat is ook letterlijk wat ik krijg: een gegrild stuk vlees en een kommetje goedkope paprikasaus. Een beetje een teleurstelling aangezien ik het gerecht ken als een ovengerecht waarbij de smaak van de saus veel beter tot zijn recht komt. Ook de garnituur is magertjes: een bolletje groene rijst en that's it.

De bediening is vlot en vriendelijk. Men is ons bij voorbaat al ter wille door voor te stellen dat we de voorgerechten ook allemaal zouden kunnen proeven als een soort tapas. De verbouwde herentoilet heeft nog geen houder voor de handdoekjes (die overigens op waren, maar keurig werden aangevuld) en ook het weggooien moet via een afvalbak waar je eerst de deksel met de hand moet optillen. Niet echt hygiënisch. Maar wellicht is dat de nieuwigheid.

Wat ook niet is veranderd is het onverzorgde terras. Weliswaar is er beter meubilair gekomen en is die mallotige kunstgrasloper verdwenen (inclusief de kitcherige fontein), maar het onkruid schiet nog weelderig op tussen de stenen en de regen heeft vette modderstrepen op de onderkanten van de witte terrasafscheidingen achtergelaten. Ook de ramen op het terras kunnen wel een sopje gebruiken. Alles bij elkaar zet je daar bij opening iemand een half uurtje op aan het werk en dan is het 'schoon' en verzorgd. Een gemiste kans die echter wel een gebrek aan oog voor detail verraadt.

Jammer.

Al met al zullen we dit restaurant zeker nog een tweede kans gaan geven. Alle begin is immers moeilijk en het is toch wel lekker dicht in de buurt...