De Pan in Arnhem

Mijn ervaring:

Stel, stel, stel: Je gaat op een terrasje zitten, want je hebt zin in koffie en een croissantje. Jij: 'Oudere mevrouw (de bediende), heeft u ook een croissantje? Zij: 'Nee, we hebben geen croissantje want we zijn een restaurant.' Of ze zei: 'Nee, we hebben geen croissantje want we zijn géén restaurant.' Beide antwoorden zijn vreemd. Dan zie je aan de overkant een bakker en je denkt: 'Nou, dan haal ik daar toch een croissantje, voor bij de koffie die we wél besteld hebben?'

Wat doe je dan als je ziet dat een van je klanten elders een croissantje heeft gehaald?

A: Je vindt het wel een beetje vreemd, maar denkt: 'Ach, als die hele leuke jongen met dat oorbelletje, vlotte designbril en imponerende baard per se een croissantje wil bij zijn koffie, dan doet hij dat toch lekker?'
B: Je flipt compleet in bijzijn van het hele terras, waardoor die jongen (met zijn even verbouwereerde vrouw) na een felle, doch correcte woordenwisseling beiden het terras verlaten, waardoor je alsnog de bestelde dubbele espresso en latte macchiato moet weggooien. Dubbel verlies.

Wat doe je? Ik zal je verklappen, er is slechts één commercieel en imagovriendelijk antwoord goed. Maar wat goed is en goed zou moeten zijn, ligt bij de horeca in Nederland blijkbaar mijlenver uiteen.