De Leuf in Ubachsberg

Na de uitstekende ervaring einde zomer, nu gereserveerd voor in het begin van de lente. Na een heel fijn ontvangst door Sandra van de Bunt kregen we het plaatsje waar we bij ons eerste bezoek ook zaten. Aan het raam van de patio met mooi uitzicht over het restaurant, fijn.
Als aperitief een mousserende Fromberg Rustique gemaakt van de Müller-Thurgau van de wijnmaker uit het dorp, elegant fruitig met een ronde afdronk, lekker. De menukaart stond al op tafel, die zag er goed uit. We startten met een krokantje van tapioca met een gel van fruitige miso waarover fijngemalen hazelnoot, wat een aangenaam aroma gaf, erg lekker.
Het tweede hapje was een hartige bouillon van ham met erin een op 63 graden gegaarde eidooier, afgewerkt met een olie van prei. De dooier was lekker smeuïg, de bouillon was voor mij ietsje te hartig waardoor ik de prei niet echt kon proeven.
Het laatste hapje was een leuke presentatie op de schelpen van de Gillardeau oester. Een zalf van oester met een fijne brunoise van koolrabi en zeste van citroen. Dit moest je van de schelp likken, erg smaakvol.

Bas Rietrae de vaste sommelier die inmiddels al 16 jaar bij de Leuf werkzaam is presenteerde keurig een Sauvignon blanc 2015 uit de Touraine van het huis Gibault. Aangenaam fris en een beetje grassig. Uit de keuken een prachtige presentatie op een heel mooi bord. Een keurige schijf van witte tonijn met ernaast stucturen van venkel met ertussen ziltige groentjes en toefjes crème van dragon. Verder nog een quenelle ijs van bergamot. Apart uitgeserveerd nog een cracker met tonijn tartaar waarop ziltige groentjes en toefjes crème van dragon en bergamot. Delicate smaken met subtiele kruidigheid en een mooie zuurbalans. De wijn sloot naadloos aan. (9.4)

Voor bij het topgerecht van deze middag was ook een topwijn geschonken die tevens één van de favorieten is van Sandra van de Bunt. En zeldzame rosé 2015 uit Auxey Duresses van het huis Dupont-Fahn, een hele elegante Pinot noir met een vleugje hout. Op het bord een perfect gegaarde dikke langoustine staart in een saus van citrus, tamarinde en kokos. Ernaast structuren van pompoen, om de koppeling naar de wijn te optimaliseren nog wat gemalen hazelnoot. De langoustine was heerlijk, deze werd nog lekkerder door de saus. De heerlijke wijn was in balans, genieten! (9.8)

Uit Portugal een Alvarinho 2015 van het huis Soalheiro, heerlijk aroma, aangenaam fris en mineralig. Uit de keuken een keurige presentatie op een van mijn favoriete borden van Pieter Stockmans. Gepekelde en gerookte sprotjes met dotjes van karnemelkstampers met ertussen olie van bieslook en toefjes gel van citrus. De sprotjes waren uitbundig van smaak, dit werd gedempt door de karnemelkstampers, de bieslook combineerde prima, de wijn vulde het gerecht met zijn zuren aan en hij maakte het geheel ietsje lichter. (9.2)

Over naar een dikke Chardonnay 2014 uit de Nappa Valley van het huis Panamera, aangenaam fruitig met bescheiden houttonen. Op een zwart bord de bouillabaisse met drie keurig gegaarde stukken van de inktvis tentakels waarop toefjes saffraan mayonaise en zeste van sinaasappel. De bouillabaisse was hoog op smaak met een romige toets, de inktvis had een fijne bite en zorgde voor voldoende afwisseling. De zuren van de wijn maakte het gerecht compleet. (9.2)

Voor bij het pièce een Valpolicella Classico 2015 van het gerenommeerde huis Allegrini, mooi aroma met tonen van kers en subtiele kruidigheid, fruitig en sappig in de mond met een fluweel zachte afdronk. Op het bord een mooi stuk zacht gegaarde kalfszwezerik in een dun licht krokant jasje, met chips en crème van pastinaak aan tafel afgewerkt met een hartige saus van ossenstaart. Cuisson was top, de smaak was delicaat en met de krachtige saus kon je de zwezerik naar wens op smaak brengen. De wijn maakte het gerecht compleet. (9.4)

Tijd voor de kaaswagen. Een groot platvorm op een trolley dat afgedicht was met een grote gevlochten kap. Eronder een uitgebreid assortiment kazen die werden toegelicht door de jongeman van de zwarte brigade. Alle geaffineerde kazen van Michel van Tricht. Ik ging safe voor mijn favorieten. Ernaast, in tegenstelling tot wat ik thuis erbij drink (fris wit), een PX sherry van het huis Romate, super zoet met een toets van rozijnen. Dat ging natuurlijk erg goed maar de pure smaken van de mooie kazen kwamen hierdoor wel ietsje in de verdrukking.

De dessertwijn was een St. Croix-du-Mont 2014 van het huis Haut Mayne iets lichter en fruitiger dan de bekendere broer uit de Sauternes. Een mooie presentatie op een groot wit bord met kobalt blauwe spiegel. Als basis griesmeelpudding waarop plakjes gemarineerde witte druif, plakjes aardpeer en een quenelle verjus sorbetijs. Ernaast nog een krokant gebakken korst van aardpeer gevuld met crème van aardpeer en stukjes oude Goudse kaas voor een hartige toets en een bite. De wijn was duidelijk gekozen voor bij het bordgedeelte waarnaast hij naadloos aansloot. (9.4)

Als afsluiter een krachtige Buscaglione espresso met een viertal prima friandises. De perfecte canelé de Bordeaux had ditmaal een toets van anijs, erg lekker.

Bediening was top, ondanks dat we de enige gasten waren deze middag was er non stop gezelligheid met alle leden van de zwarte brigade. Ook chef Bas van Kranen kwam regelmatig in het restaurant, leuk!

Samengevat was het weer een hele fijne middag vol gezelligheid en culinair genot. De gerechten ditmaal met de winterse smaken op de voorgrond, ietsje hoger op smaak, hartiger en rijker. De lichte zomervariant is overigens meer mijn ding, dat is puur persoonlijk natuurlijk. Ik voeg de Leuf graag toe aan mijn favorieten.

Eind dit jaar zal zoon Robin van der Bunt na zijn tour door Azië en Australië, om inspiratie op te doen, terugkomen. Hij zal na een periode van ongeveer drie maanden samenwerking met Bas van Kranen de functie chef-kok van hem overnemen. De signature zal dan wederom veranderen, spannend. Chef Bas gaat begin 2018 in Brabant een eigen zaak starten, een veelbelovend vooruitzicht.