De Karpendonkse Hoeve in Eindhoven

Het vinden van een passende chef-kok ter vervanging van Peter Koehn, die na zijn 50 jarige loopbaan met een welverdiend pensioen gaat, kende nog een onverwachte hindernis. De serie “De nieuwe garde” op npo 3 legt het verhaal erachter bloot. Leuk te vernemen dat een van onze favoriete chefs, Rob van der Veeken, deze uitdaging op zich heeft genomen. Hij sluit naar mij gevoel naadloos aan bij de stijl van Peter Koehn. Dus meteen maar gereserveerd voor een lunch op de vrijdag middag.

Het was mooi zomer weer, het terras was keurig ingedekt. We namen plaats onder het luifel met uitzicht over de plas, fijn in de schaduw terwijl een briesje voor verkoeling zorgde, toppie. Als aperitief een mousserende Duitse Riesling van het huis Siener (speciaal gebotteld voor het restaurant) die erg goed beviel. Jaap Krabbendam presenteerde de hapjes, een drieluik. We starten met een makaron van zoethout, erop een toefje crème van foie en een krokantje van drop. Een fijne beleving met verschillende smaak overgangen, mooi. Verder met een sandwich geïnspireerd op de caprese. Krokantjes van tomaat, ertussen mozzarella en crumble van zwarte olijf, afgewerkt met een toefje basilicumcrème, verrassend lekker. Als laatste een kroketje gevuld met panchetta, erop drie toefjes gel van nootmuskaat en laurier, mooi krokant en lekker hartig.

De amuse ronde bestond uit een tweeluik. Gepresenteerd op eigen schelp, sashimi van coquille besprenkeld met een sinaasappel olie op een crème van wortel. Heel delicaat met mooie smaak balans en prima combinerend met de Riesling. Op het witte bord gepofte amarant met quenelle ijs van piccalilly, aan tafel afgewerkt met een groene kruiden saus. Zomerse smaakjes, dit lepelde we met veel plezier weg.

De eerste begeleider werd uitgebreid met een goed verhaal gepresenteerd door Jasper Rijkers, sommelier in opleiding. Pinot Grigio 2014 uit Uruguay van het huis Garzon, mooie lichte kleur, heerlijk aroma, in de mond strak droog met tonen van steenfruit en mineraliteit. Uit de keuken drie bereidingen met Noordzeekrab. Op een wit bord een cilinder krabsalade, heel puur, erop een schuim van appel, ernaast rolletjes komkommer en chipjes van meloeskes gekruid met vadouvan , heel verfijnd.
In het donker schaaltje een marshmallow van kingkrab op een bedje van Noordzeekrab die in een krabben bisque lag, lekker hoog op smaak.
Als laatste nog een krokant gebakken wonton gevuld met Noordzeekrab, genieten. De wijn sloot bij de laatste twee bereidingen naadloos aan mede omdat deze hoger op smaak waren. Doordat ik de salade als laatste at was de wijn al ietsje te warm en hierdoor net wat te krachtig geworden. Voor ons beide de topper van de middag. (9.7)

Ook de tweede wijn was bijzonder. Een Oostenrijkse Gumpoldskirchner Tradition 2015 van Johanneshof Reinisch gemaakt van de inheemse Rotgipfler en Zierfandler. Mooie goud gele kleur, in de mond tonen van peer, honingmeloen en een wat ronde afdronk. Uit de keuken een tentakel van octopus op een bedje van zwarte lintpasta in een hartige bouillon gekruid met vadouvan met zilte groentjes (lamsoor, zeekraal) en mosselen. De tentakel was zacht van textuur en delicaat van smaak. De zilte tonen en de bite van de zeekraal kwamen naast de pasta op de voorgrond, erg lekker. De wijn was een alleman vriend en sloot keurig aan. (9,4)

Over naar rood met een Rosso di Montalcino van het huis Luciani, verrassend lichte kleur, heerlijk aroma, een mond vol met kersensap en een fluweel zachte afdronk, heerlijk. Eigenaresse Ingrid van Eeghem presenteerde zelf het eerste gedeelte van het hoofdgerecht. Zacht gegaarde, in appelstroop gelakte duivenborstfilet, ernaast een cilinder van quinoa, gebakken cantharellen, quenelle crème van kikkererwt, partjes gemarineerde meiknol en bekende bolletje van snijboon, aan tafel afgewerkt met een heerlijke sjalottensaus (kannetje helaas weer terug naar de keuken). De cuisson van de borst was top en door het huidje hoog op smaak. Chef Rob kwam met extra bijlagen. Lepeltje van foiemousse, quenelle semifreddo van foie op een bedje van gemalen hazelnoot, een gekonfijt pootje van de Bresse duif en de pommes paolo die eigenlijk op het eerste bord had moeten liggen. Beide foie bereidingen waren een delicatesse. Het boutje was ietsje stevig van textuur, dit werd lekker kluiven. De heerlijke wijn sloot naadloos aan. (9.6)

De dessertwijn was een licht mousserende Brachetto van Gatti Piero, transparante rode kleur met in het aroma tonen van framboos en rozenblaadjes, in de mond soepel en fruitig met een ronde afdronk. Op het bord een mooie presentatie. Als basis heerlijk gemarineerde aardbeien met ernaast een bombe van aardbei, erop krokantjes en makarons van aardbei. Ernaast een madeleine gemaakt van stracciatella in een dun jasje van chocolade op een bedje van crumble van chocolade met ernaast een toef ganache van chocolade. Mooie pure smaken en goede texturen die prima combineren met de frisse tonen van de wijn. (9.4)

Als afsluiter nog een prima espresso en viertal smakelijke friandises.

Bediening was uitstekend verzorgd. Weliswaar veel verschillende gezichten aan tafel, alle met passie voor het vak en een flinke dosis gezelligheid, prima. We voelden ons weer helemaal in de watten gelegd.

Prijs-kwaliteitverhouding was zeer goed tot uitstekend.

Dit was weer een hele fijne beleving. We zijn erachter gekomen dat de ambities inmiddels duidelijk naar beneden zijn bijgesteld. Deze waren sky high, dat was overigens wel een aardige publiciteitsstunt. Nu is het behoud van de ster de eerste uitdaging, iets wat mijn inziens niet zo’n probleem zal zijn. De stijl van koken was ditmaal nog een combinatie van drie chefs (Peter Koehn, Rob van der Veeken en Jaap Krabbendam). Dit zal op relatief korte termijn de signature van chef Rob worden. Een klassieke basis met keurige bereidingen en goede smaken. Wij komen terug en De Karpendonkse Hoeve blijft favoriet.