De Cuylhoeve in Geel

Na een tip van een bourgondische klant geboekt voor een lunch op vrijdag. Keurig op tijd kwamen we de Hollandsebaan opgereden, wat van onze zijde niet meer was dan een onverhard bospad. Parkeren op de eigen parkeerplaats, fijn. We werden bij de ingang door de maître opgewacht en de chef wacht je op bij de keukeningang om je te verwelkomen, leuk. De kleine hoeve is chique klassiek ingericht, tinten beige, mokka en een glanzende zwart marmeren vloer. Aan de muur veel schilderijen met brede vergulde lijsten. De tafels zijn met rok, fijn linnen, zilverwerk en mooi boeket ingedekt, de armstoelen zaten comfortabel. Op de achtergrond klassieke muziek, gezellig.

Als aperitief een Zuid Afrikaanse Busy Bee van Babykons Peak, die goed beviel. Waarna snel de hapjes verschenen. Een kaasvlinder met een crème van wortel afgewerkt met stukjes ansjovis, lekker.
Kroepoekje van scampi met dipje van hummus, tikje zout.
Een kerstomaatje gevuld met een garnalensalade, erg lekker.
En een schijfje rammenas met een quenelle tartaar van tonijn, verfijnd.

De amuse kwam op een mooi bordje, een flan van gerookte forel met dotjes crème van bieslook, gepekelde groentjes en een krokantje van prei. Dat lepelde lekker weg.

We mochten kiezen uit het warme broodjes assortiment. Ik koos voor die met spek en kaas, ik had moeite om er vanaf te blijven, wow.

De wijn werd doorgezet. Op een wit bord reepjes licht gepekelde schotse zalm waarop toefjes crème van bloemkool, dotjes gel van tomaat, stukjes gerookte rivierpaling. Ernaast olie van groene kruiden om te dippen. De zalm was delicaat, de paling mooi hoog op smaak, dat vulde elkaar prima aan. De wijn was keurig in balans. (8)

Wederom werd de wijn doorgezet, dat is hier tijdens lunch gebruikelijk. Op een mooi wit bord goud geel gebakken scholfilet met partjes geblancheerde aardpeer, kleine quenelles mousseline van aardpeer, Zeeuwse mosselen en beukenzwammen. De schol was lekker sappig, de mosselen ietsje droog. Hele pure smaken die prima combineerden. (7,75)

Over naar Spaans rood, Ermita de san Lorenzo 2012 Gran Reserva, sappig met mooie zuren, vleugje hout en elegante afdronk. Uit de keuken een stuk borstfilet van de Franse hoevekip ernaast een halve stronk gekarameliseerde witlof, blokjes raap, spruit, quenelle crème van pompoen en schijfjes aardappel, aan tafel afgewerkt met een eigen saus. De kip had een goede cuisson en was mooi op smaak, de garnituren waren prima bereid met pure smaken. De wijn vulde het gerecht aan met zijn fijne zuren. (7,75)

De dessertwijn was een Muscat de Rivesaltes 2016 van Domaine des Chenes, mooie lichte kleur en de typische Muscat toets. Uit de keuken twee dikke quenelles vanille roomijs in licht geslagen room met stukjes chocolade, aan tafel overgoten met een warme chocoladesaus. Een een top uitvoering van “Dame Blanche”. De wijn vulde het gerecht aan met zijn zuren en aroma. (8,25)

Als afsluiter een relatief slappe espresso met een zestal klassieke friandises waarvan ik de crème brûlée het lekkerst vond.

Bediening was zeer goed verzorgd, zeer correct met duidelijke uitleg bij de gerechten en goede wijn presentaties, jammer dat niet iedere gang zijn eigen begeleider krijgt tijdens de lunch.

Samengevat was het een hele smakelijke lunch in een hele fijne ambiance, een bourgondiër voelt zich hier helemaal thuis.