De Groene Lantaarn in Zuidwolde

Ze stonde al even op onze verlanglijst, vanwege de afstand heeft ons eerste bezoek wat langer geduurd dan anders. De rit ging goed maar de navigatie bracht ons naar de Hoogeveense weg waardoor we nog even naar de ingang moesten zoeken. Er was een fijne ronde tafel gereserveerd maar we wilde tocht liever aan het raam zitten, dat was geen probleem.
Als aperitief een Sauvignon van Danielle de l'Ansée die aardig was. De tafel werd gevuld met een vijftal hapjes die we op de juiste volgorde moesten eten.
Om te starten een makaron van rode biet gevuld met makreel, lekkere fris tonen met prima texturen.
Koekje van kaas met een mousse van ham waarop een kwarteleitje, erg lekker.
Tarteletje met blokjes tonijn en tom yam afgewerkt met dotjes gel van ponzu, verfijnd.
Gepofte varkenshuid met blokje varkensvlees afgewerkt met een schijfje zoetzure komkommer, aardig.
Om af te sluiten een bolletje op een lepel, een bereiding van gerookte paling in remoulade die heerlijk was.

De amuse was een soepje van ree gekruid met kaneel, een mooie combinatie.

De eerste begeleider werd beknopt toegelicht, uit Hongarije de inheemse Juhfark 2016 van Tornai waarin tonen van rijp fruit met mineraliteit. Op een wit bord een fleurige presentatie, sashimi van hamachi met kleine tomaatjes, dunne plakjes, rettich, mini radijsjes, paaltjes van koolrabi, krokantje met stukjes avocado en groene blaadjes afgeweekt met een licht pikante zoetzure dressing. De de delicate smaakjes van de hamachi vielen weg naast die van de groentjes, waardoor het voor mij een verfijnde salade werd. De wijn was in balans. (7)

verder met een klassiek gemaakte Duitse Riesling auslese 2017 van Huff, mooie zoetzuur balans. Uit de keuken de topper van de middag. Terrine van ganzenlever in een spiegel van mandarijn, afgedekt met een dunne gelei van drop. Afgewerkt met dotjes mandarijnengel en luchtige krokantjes van drop. Een verrassende smakencombinatie die keurig in balans was, wow. De delicate drop toets haalde wel de verfijning uit de wijn. (9,25)

verder met een oaky Chardonnay van Mascart. Ernaast een zeer verfijnd gerecht gepresenteerd in een schaaltje met de vorm van de provincie Drenthe, grappig. In een Japarlo saus zacht gegaarde kabeljauwfilet waarop lokaal gerookt spek en een krokantje van zeewier, waarnaast een delicate mousse van rode biet. De krachtige wijn ging zelfs met kleine slokjes over de delicate smaakjes van het gerecht waardoor allen de smaken van het gerookte spek en krokantje goed te proeven was, jammer. (7,25)

over naar rood met een Puydeval 2016 van Jeff Carrel, gemaakt van Cabernet Franc van hele oude stokken, verrassend krachtig en complex. Op tafel kwam een zilveren ei van Christofle waarin een assortiment bestek om zelf te kiezen, leuk. Uit de keuken keurig getrancheerde reefilet ernaast een ravioli gevuld met Parmezaanse kaas, rolletje van spitskool, groene asperge en een eigen jus waarin wat pompoenpittenolie. Prima cuisson en mooi hoog op smaak, genieten. (8,75)

het predessert was een specialiteit van de chef. Als basis een platte cilinder crème fraise in een zoetzure saus, waarop een quenelle ijs van veldzuring, gemalen amandelen en plakjes rauwe snijboon. Een hele mooie smakencombinatie, heerlijk.

De dessertwijn was een klassieker, Sauternes 2010 van Chateau Violet, vol en rijk met een ronde afdronk. Op een mooi wit bord een yuzu taartje met vers tropisch fruit (ananas, passievrucht, kumquat), makarons met roze peper en een quenelle ijs van lavas. Mooie zuren en heerlijke smaken, de wijn werd er wat logger van. (8,75)

bediening was goed tot zeer goed verzorgd, goede presentaties van de gerechten, beknopte presenties van de wijnen die ik duidelijk onder de maat vond.

Samengevat waren we met wat te hooggespannen verwachtingen gestart, neemt niet weg dat we lekker gegeten hebben. De verassing was de foie met drop en mandarijn.