Hajé de Lepelaar in Lelystad

We kwamen per fiets, toerend door de fraaie (voor velen onbekende) Flevolandse natuur, om een kopje koffie met 'iets erbij' te nuttigen. Vanaf het terras van De Lepelaar hadden we mooi uitzicht op het bosrijke en ook waterrijke achterland. Een ooievaar staarde ons hautain aan. Tot zover het positieve.
Het was redelijk druk - eindelijk mooi weer - dus logisch dat je niet meteen geholpen werd. Geduld is een schone zaak, toch? Maar wij werden compleet genegeerd, althans voor de duur van een halfuur. Tja, de service bleek helaas als vanouds (!) ondermaats. Onze tafel oogde bijzonder smerig, het personeel keek 'dwars door ons heen', er zat geen enkel logica in hun werkzaamheden (een stel naast ons zat nauwelijks of werd reeds ‘geholpen’, terwijl wij al pakweg 30 minuten aandacht probeerden te vangen.) En toen we uiteindelijk werden bediend, werd onze bestelling (koffie met saucijzenbroodjes) met zodanig grote tussenpozen gebracht dat de koffie al koud was toen eindelijk de saucijzenbroodjes verschenen. Het (jeugdige) personeel liep rond als de spreekwoordelijke kippen zonder kop, was inefficiënt, traag, ongeïnteresseerd en niet al te vriendelijk (maar dat waren wij inmiddels ook niet meer).
Eigenlijk was dit alles geen verrassing, want we keren hier ieder jaar (dom!) wel even aan tijdens een leuk fietstochtje. De locatie is immers uitnodigend en het uitzicht vanaf het terras zeer fraai. Echter, de bediening (wellicht tijdelijke krachten) is en blijft alhier dieptreurig. Zo jammer voor een wegrestaurant dat qua uitzicht en rust/oase-gevoel misschien wel het mooiste van Nederland is. Gemiste kans.