kopman

Lange tijd weggebleven bij het Wantijpaviljoen, maar enthousiast gemaakt door kennissen die goede ervaringen hadden na de nieuwe start, (ze hadden geluncht op het terras), toch vol verwachting de zaak weer bezocht. In een ver verleden kwamen we hier bijna elke zondag, en troffen dan meestal een gezellige, volle 'tent'. Bij binnenkomst correct aangesproken door ober, die ons een tafel aanwees. Na plaats genomen te hebben, was onze eerste gedachte: (enigszins verbijsterd) "wat is hier gebeurd? ".
Het leek wel of er een verbouwing bezig was, gezien de armetierige invulling van de ruimte. Tafels en stoelen die je verwacht in de kantine van een voetbalclub, maar niet in een restaurant. De terrasmeubels zagen er nog beter uit. Een soort "laminaatvloer" haalde de boel ook niet bepaald naar een hoger niveau. Het enige sfeervolle in de zaak waren de kroonluchters. Verder veel donkere détails in een somber ogend geheel. De ober deed zijn werk, en daar was alles mee gezegd. Enig enthousiasme konden wij niet bespeuren, en dat kan toch zo belangrijk zijn! We bestelden een glas Sauvignon Blanc, waaruit we de druif niet konden herkennen, en die (volgens onze maatstaven) niet koud genoeg werd geserveerd. Droge witte wijn moet kouder worden gepresenteerd dan de aanbevolen drinktemperatuur, want eenmaal op tafel loopt die temperatuur snel op. Ook kwam er een tappils op tafel, tot mijn schrik in het "Vaasglas" van Heineken. De bevoegde man bij Heineken die dit glas in roulatie heeft gebracht, moet worden gekielhaald. Een goed getapt glas pils, in een dun glas, kan heerlijk zijn, maar dit "Vaasmodel", uitgevoerd in dik glas is een eerste klas afknapper. IN DE GLASBAK ERMEE! Hoewel onze ergste trek al over was, bestelden we wat te eten. Wat opviel, was het ontbreken van één- of meer vegetarische hoofd- gerechten. Dat mag tegenwoordig niet meer op de kaart ontbreken! Het geitenkaasje was verpakt in een "toren" groenvoer buiten alle proporties. Een kinderboerderij zou er blij mee zijn geweest. De gepocheerde zalm bracht mijn smaakpupillen zeker niet in vervoering. De frites en het brood waren prima, maar om peper en zout moest worden gevraagd. Best mogelijk, dat je op het fraaie terras met de prima stoelen, en het bijgeleverde panorama van het park, goed kunt lunchen, maar voor echt sfeervol "uit eten gaan", moet je binnen in het restaurant niet zijn. Zonde, zonde, zonde, een prachtige locatie waar veel meer potentie in zit.