Tom

Nieuwsgierig geworden na de verkiezing tot beste cafetaria van Nederland, togen wij naar Roden.

Qua uitstraling en locatie een snackbar zoals je ze wel meer ziet, al valt wel snel op dat het meer verzorgd en meer 'wervend' oogt dan je in eerste instantie verwacht. De borden met specialiteiten bijvoorbeeld zijn onderscheidend en uitnodigend.

Bij binnenkomst een hartelijke begroeting, gevolgd door overhandiging van een heuse menukaart (krant), hier word je (deels) bediend aan tafel. We nemen allebei niet de geijkte snacks, maar kiezen voor een afgeleide hiervan, zoals de 'Blakervelder Burger'. De drankjes worden snel en op correcte wijze gebracht en ingeschonken. Alles oogt schoon, netjes en het loopt als een geoliede machine. Deze recensie is geen advertorial, maar deze ondernemers verdienen gewoon een grote pluim! Lokale leveranciers voor topklasse burgers en hotdogs, perfecte milkshakes met originele smaakcombinaties, hele goede koffie, zelf gesneden verse frites (ook weer lokaal). Bij de verse frites zijn verschillende, deels zelfgemaakte, sauzen te bestellen.

Het mooie vind ik ook dat de klant keuze heeft: de 'normale snacks' zijn ook verkrijgbaar, je kan ook gewoon fabrieksfrites krijgen, en dat tegen marktconforme prijs. Voor iets meer krijg je echter iets bijzonders, en dat is wellicht ook de reden dat deze zaak regelmatig in de prijzen valt?

Menig horecaondernemer kan een voorbeeld nemen aan deze zaak!

Heb al vele negatieve berichten gelezen, maar wilde het zelf eens ondervinden. De zaak is nu langer open en de aanloopproblemen vast aangepakt.

Ik heb zelden zoiets meegemaakt. Van de originele kaart is niets meer over. Voor de lunch is nu de keuze vereenvoudigd tot ‘cafétaria plus’. Echter wel met behoud van hoger segment restaurantprijzen. Dranken staan niet op de kaart. Tosti, soep, gehaktbal uit de jus.. dat is het nu. Maar dan wel alles net een paar euro duurder dan elders.

Bij aankomst viel me op dat dit een groot, duur project moet zijn. Over alles is nagedacht: boot, strandje, grote parking, oplaadpunten voor de elektrische fiets, fraai en zeer groot terras, enorme zonwering, fraai en degelijk meubilair. Je kan er zelfs aanleggen met een (forse) boot aan één van de steigers, en in het bijgebouwtje kan men zich opfrissen. Kortom: hier is aan alles en vooral aan ieder type gast gedacht. Er is niet zomaar iets neergeplempt. Ok, op naar het etablissement. De kleur: champagne, richting beige. Een beetje wat je ook bij de entree van bejaardenhuizen zag in de jaren ’90. Maar dat is wellicht een kwestie van smaak.
Geen begroeting, ongeveer zes tafeltjes bezet op een doordeweekse middag om 13.30u. Toch lopen de serveersters alsof er brand is; het hele terras schudt op de grondvesten door de haastige tred. Na ca. 10 minuten worden we opgemerkt en bestellen we koffie en een asbak (één van de tafelgasten heeft de sigaret al bijna op). Die komt nooit, de sigaret is noodgedwongen uitgedrukt aan de zijkant van de tafel. Het valt op dat mensen die later kwamen dan wij, eerder worden geholpen, terwijl er ook tafeltjes zijn die 30 minuten na ons een bestelling krijgen die er eerder waren dan wij. Eén van de serveersters bitst op luide toon ‘ik heb maar twee handen mensen!’ tegen een groep dagjesmensen die beleefd vragen naar de status van het door hen bestelde. De toon is gezet. Wij krijgen na ongeveer een kwartier (!) lauwe koffie, die heet vermoedelijk van een prima kwaliteit was geweest.
Aan het servies zie je dat er andere aspiraties waren met deze uitspanning. Chique, design en een goed koekje. Het glas water bij de espresso is ronduit smerig.
Intussen werkt het schouwspel dat zich voltrekt, zowel bij onze als de ons omringende tafels, op de lachspieren. Zoveel gestuntel en niet eens een bejegening die in de buurt kan komen van ‘geforceerd correct’. Het is een lompe, boerse onhandigheid zonder een sprankje enthousiasme.
Maar we hebben de kaart! We besluiten meerdere gerechtjes te bestellen, om de keuken goed te kunnen testen. Tosti, gehaktbal en soep. Er wordt niet gevraagd of we ook iets willen drinken, het lukt me nog net om dat voor elkaar te krijgen als de serveerster aanstalten maakt om weer over de vlonders te marcheren. Mijn tafelgenoot wordt opnieuw niets gevraagd. Dit is behalve bedrijfseconomisch een misser, ook gewoon ontzettend onbeleefd en lomp.
Na ca. 20 minuten komt er van alles op tafel, maar niet wat we besteld hebben; verkeerde soep, niet het gewenste brood, en geen tosti. Opnieuw is haast geboden om dit nog te kunnen mededelen! De lege koffiekopjes staan nog steeds op tafel, zonder de beloofde asbak. De verkeerde gerechten worden bruusk meegenomen, de vergeten dekseltjes van de soepkommen trillen nog na op de tafel. ‘Binnen 2 minuten krijgt u de juiste bestelling’. Dat is wel snel voor horeca..
Zo’n 10 minuten later komt de tosti en de mosterdsoep, tafelgenoot heeft de bal uit de jus intussen gelaten voor wat het is (fabrieksbal voor 8€). Opvallend is dat er nog wel ‘sporen’ zijn van een keuken met aspiraties: fraai servies en zeer smakelijk, goed gebakken brood. Enfin, het bestelde is gearriveerd. De teleurstelling wordt alleen nog maar groter. De tosti, die is echt te slecht om ook maar een euro voor te vragen: klein, taai, geplet brood, smakeloze kaas en goedkope ham. De beloofde ‘tostisaus’ blijkt veel te zoete, B-merk ketchup. De mosterdsoep moet het nu gaan doen. En dat deed ‘ie. Als in een ‘genadeklap’. Als je een tosti kan vernachelen, dan is iets relatief eenvoudigs als mosterdsoep ook zeker mogelijk. Een zurige drap, onregelmatig gesneden onfrisse bosui en een minuscuul bakje slecht gebakken spekjes. Ook hier was het brood wederom de positieve uitschieter. Dat de soep belabberd was, en veel te duur (6,50 voor een bescheiden kommetje soep en een plakje brood), is nog tot daar aan toe. Dat zowel mijn tafelgenoot als ik er de hele middag beroerd van waren is erger. Vermoedelijk was iets niet goed met de gebruikte room in de zurige opgewarmde brij.
Nimmer werd ons gevraagd of we wellicht nog (of überhaupt iets, tafelgenoot) iets wilden drinken. In het voorbijgalopperen werd ons nog wel ‘het is lekker?!’ toegeroepen, voor we konden antwoorden was de serveerster alweer verwikkeld in excuses bij één van de andere tafeltjes. We besluiten de martelgang maar te staken en de rekening te laten komen. De koffiekopjes staan er nog steeds. Zonder asbak.

Ik had al zoveel negatiefs gelezen.. ik kon haast niet geloven dat zo een groot horecaproject na zo’n opstarttijd echt nog verder is afgegleden. Je kan het bedienend personeel eigenlijk amper iets kwalijk nemen. Boven hen is iemand of zijn mensen actief die diepe zakken (gebouw, faciliteiten en inrichting zijn werkelijk top, zeker voor de regio) hebben maar een totaal gevoel ontberen als het gaat om gastvrijheid en visie. De locatie en de omgeving bieden fantastische en talrijke mogelijkheden. Als je het publiek op het terras ziet, kan zelfs een leek de doelgroep schetsen. Jammer, heel jammer, maar dit is op deze manier geen lang leven (meer) beschoren.