Bord'Eau in Amsterdam

Een compleet nieuw team, begin dit jaar is gestart met de uitdaging om het restaurant in glorie te herstellen, dat leek mij nog niet zo makkelijk. We zijn inmiddels een half jaar verder en ik kan vast verklappen dat ik aardig onder de indruk ben. Ditmaal geboekt voor een lunch op woensdag.

Ik werd bij de receptie opgewacht en begeleid naar een fijne tafel aan het raam. Interieur was ongewijzigd. Als aperitief een witte Bourgogne 2015 uit Savigny les Beaune van Château de la Charrière die uitstekend beviel. De eerste amuse was strak gepresenteerd op een mooi wit bord. Een stukje licht gepekelde makreel met een vleugje rook in een vinaigrette van bergamot en basilicumolie met een toef crème van basilicum. Delicaat met mooie textuur en heerlijke zuren.

Een brioche broodje verscheen met maar liefst drie verschillende kubussen van boter. Een klassieke Guernsey, een geitenboter aangemaakt met schaafsel van clementines (mijn favoriet) en een roomboter met kippenvet en kippenhuid die lekker hartig was.

Bas van Kranen presenteerde zelf het amuse duo. Op een wit bord bereidingen van octopus met een saus van limoen met mierikswortel, afgedekt met krokantjes van plankton. Mooie smaken en verrassend pittig. In een mooie schaal gepocheerde staartjes van rivierkreeft in een hele frisse verveine met ananasguave, afgedekt met een lobbig schuim van de koppen gekruid met anijs. Wow, dit lepelde prima weg.

De eerste begeleider werd behoorlijk uitgebreid gepresenteerd door (de voor mij nieuwe) sommelière Kim van den Bosch (ze werkt er inmiddels twee jaar). Een Spaanse natuurwijn van Xarel.lo 2017 van Ulls de Mel, tikje boers met tonen van rijpe appel. Uit de keuken een prachtige presentatie. Drie stukke gepekelde rode mul in een complexe granaatappelsaus met een goudbes een toef crème van koriander. Verfijnd en complex. Wijn spijs was een voltreffer. (9,8)

Verder met een Viognier 2014 uit Azerbaijan van het huis Savalan, verfijnd en geconcentreerd. Uit de keuken structuren van Pertuis asperge, een ring van dungesneden asperge met erin stukjes asperge aangemaakt met noordzeekrab, afgedekt met een schuim van Marcona-amandelen en decadent afgewerkt met een lepel Anna Gold. Mooie zachte smaken, de aspergetoets was keurig aanwezig en de wijn was keurig in balans. (9,7)

Een mooie klassieke Riesling Kabinet van Rotschiefer bodem van het huis Volxem was geselecteerd voor bij het coquille gerecht. Als basis een bruingebakken coquille erop een krokantje van rijst met een salade van mango, papaja en tartaar van coquille. Dit werd aan tafel aangevuld met een Thaise garnalenbouillon en zeste van yuzu. De bouillon had een heerlijk aroma en was hoog op smaak met krachtige umami toets. Met de Riesling kon je dit wat dempen wat nodig was om de delicate smaakjes van het garnituur goed te proeven. Genieten weer. (9,75)

Koen van der Hurk presenteerde een hele grote langoustinestaart in een eigen saus gekruid met tandoori met ernaast een frisse pompoen tortellini gevuld met langoustine gekruid met sinaasappel en gember. De staart was top gegaard en was besprenkeld met limoen voor extra smaakbeleving. De krachtige Rioja van Baron de Ley was keurig geselecteerd, deze bleef naast de kruidigheid keurig overeind en hij vulde het gerecht aan met zijn heerlijke aroma. (9,85)

Over naar rood met een Zuid Afrikaanse Cinsaut 2014 van Neil Ellis, mooi fruitig, subtiel kruidig met zijdezachte afdronk. Op het bord Kamperlam, twee medaillons van de rug en stukje langzaam gegaarde schouder, ernaast een gel van gezouten citroen en een pimientos del piquillo gevuld met een crème van pimientos del piquillo met ansjovis en kappertjes. Aan tafel afgewerkt met een hele pure eigen saus, mooi hoog op smaak. Prima cuissons met pure smaken, voldoende afwisseling met het garnituur en een naadloos aansluitende begeleider. (9,8)

De dessertwijn was een Bugey Cerdon 2015 van Chrisian Bolliet, licht mousserend met tonen van aardbei, verfijnd in de mond met relatief weinig suikers. Uit de keuken een prachtige presentatie van een rode roos die, wat mij betreft, kan concurreren met het inmiddels wereld beroemde appelgerecht. De buitenste blaadjes zijn krokantjes van rode biet, de binnenste blaadjes zijn van rode biet geïnfuseerd met roos, de kern was sorbetijs van lychee met amandel. Onder de roos een crème van geitenkaas met eromheen een vinaigrette van lychee, roos en olijfolie. Een uitgekiende smakencombinatie, verfijnd en niet echt zoet met ernaast een prima begeleider, complimenten! (9,85)

Als afsluiter een krachtige espresso met selectie van speciale friandises in de vorm van zeefruit geplukt van een hele grote chocoladesteen (ruim 20kg).

Bediening was zoals we hier inmiddels gewend zijn, grote klasse, zeer correct en absoluut niet stijf. Leuk dat de chef Bas van Kranen en Koen van den Hurk verschillende gerechten presenteerde. En een extra complimentje voor Sommelière Kim van den Bosch voor de uitstekende wijnkeuzes.

Prijs-kwaliteitsverhouding vond ik uitstekend.

Samengevat kan ik stellen dat ik onder de indruk was van het niveau van het nieuwe team. Gerechten die relatief eenvoudig lijken maar met smaken die vaak complex zijn en gemaakt met luxe ingrediënten. De lichte en verteerbare stijl met een voorkeur voor frisse tonen van Bas is herkenbaar. Een aanrader voor luxe eters, levensgenieters, fijnproevers en wijn liefhebbers, bedankt!

Weer geboekt bij een van onze top favorieten in Amsterdam voor een aantrekkelijk geprijsd lunchmenu. Na een klein probleempje met de tram (we waren in de verkeerde gestapt, o,o) toch nog netjes op tijd bij het restaurant. We kregen weer een fijne tafel aan het raam met uitzicht over de gracht op de munttoren, prima!
Daphne Oudshoorn, inmiddels doorgegroeid naar sommelière, had een heerlijk witte wijn geselecteerd voor het aperitief. Fris Australische wit gemaakt van Sauvignon en Semillon die uitstekend beviel. We starten met een “crème” van zee-egel, eigenlijk meer een bouillon met verfijnde ziltige smaak, heerlijk.

Verder met een amuse kwartet keurig gepresenteerd op wit porselein. Een Zeeuwse mossel gelakt met een jus van citroengras met ernaast een gelei van dille en calamansi, heel verfijnd.
Grijze garnalen gedresseerd op een rolletje remoulade van knolselderie en mierikswortel. De ziltigheid van de garnaal combineerde verrassend mooi met de krachtige toets van de mierikswortel.
Een “sofferito” van scheermes met een vleugje pernod afgedekt met een schuimige saus van mandarijn, heel speciaal.
Als laatste een schuimige jus van kokkels gebonden met “liaison” van oester. Heerlijke ziltigheid die tot het laatste druppeltje werd opgelepeld.

De wijnbijbel mochten we even inkijken. Een indrukwekkend boek met de meest exclusieve wijnen. Verschillende bladzijden vol met exclusieve champagnes van gerenommeerde huizen. Zelfs twee bladzijden vol met de wijnen van slechts een wijnhuis uit de bourgogne. Daar hangen natuurlijk ook serieuze prijskaartjes aan.

De eerste begeleider werd keurig gepresenteerd. Een Oostenrijkse TO 2013 van het huis Velich een blend van Chardonnay, Sauvignon en Welschriesling. Een rijke neus met tonen van geel fruit, in de mond complex en verfijnd met een vleugje hout. Uit de keuken een dikke langoustinestaart in eendenvet gegaard, in een heerlijke saus met vleugje mokka. Aan tafel bedekt met dun geschaafde bonito vlokken die (vanwege de warme opstijgende lucht) een beetje dansten op de langoustine. De langoustine was prima gegaard, wel ging de pure delicate smaak een beetje verloren door de smaak van de vlokken welke hem die hem een bite gaven. De wijn combineerde prima. Niet te min een heerlijk eindresultaat. (9.5)

Voor het pièce was een heerlijke rode geselecteerd van het gerenommeerde domein Gaja. De Sito Moresco 2013 gemaakt van Nebbiolo die door toevoeging van Cabernet en Merlot is geperfectioneerd. Heerlijk rood fruit, verfijnd met een zijde zachte afdronk, toppie. Op het bord een keurige medaillon van lamszadel omwikkeld met een dun laagje vet om hem wat hoger op smaak te brengen (voor liefhebbers). Het garnituur was verrassend licht met de producten uit de leefomgeving van het Texels lam. Zilte groentjes in een daslookjus en kokkels in een gelei van eigen vocht. Aan tafel afgewerkt met een hele pure eigen jus. De cuisson van het lam was zeer goed, zelf eet ik hem het liefst zonder het jasje waardoor de smaak verfijnder is. Hierdoor mooiere aansluiting met de delicate smaakjes van het garnituur. De wijn vulde het gerecht aan met zijn heerlijke zuren en prachtig aroma, genieten! (9,7)

Een wel heel speciale “wijn” (eigenlijk een cider) was geselecteerd voor het foie gerecht. Een Poiré Authentique 2015 van Eric Bordelet (ooit chef in de keuken van L'Arpège Parijs) gemaakt van peren geplukt van bomen van meer dan 200 jaar oud. De toets van peer was herkenbaar in smaak en aroma. De foie werd aan tafel gepresenteerd in de stoommand waarin hij met een melange van zeegroentes was gestoomd. Dit vulde de lucht met het ziltige aroma van de zee, leuk. De foie werd in de keuken aangebakken en gedresseerd in een bouillon van zeegroenten. Erop nog een dunne streep crème van ingelegde pruimen. Hoewel ik al heel vaak foie gegeten heb was dit een combinatie die ik nooit eerder had geproefd. De foie was door het stomen zeer delicaat geworden, de umami toets van de bouillon was hierdoor mooi in balans, evenals de pruim. De wijn was voor de Sommelière een hele moeilijke keuze, ik vond hem zeker geslaagd, complimenten. (9.8)

Als pre dessert het inmiddels wereldberoemde appeltje dat ik nog nooit had gegeten. Het blijft een kunstwerkje om te zien. Als basis een ring van bladerdeeg met hierin bolletjes verse appel en ertussen een toef gezouten karamel. Erop een kroost gemaakt van sorbetijs van granny smith waarin pitjes van pure chocolade. Eromheen een doorzichtig appeltje gemaakt van suiker. Niet alleen mooi maar ook erg lekker. De perencider combineerde hierbij ook goed.

De dessertwijn was een Erbeldinger Huxelrebe spätlese 2015, rijke aroma met tonen van appel en mango en een mooie zuurgraad, in de mond een mooie zoetzuur balans, heerlijk. Uit de keuken een strakke presentatie van berkenblaadjes gedresseerd op bolletjes slagroom met ertussen toefjes gel van berkensap. Aan tafel afgewerkt met een heldere licht gebonden bouillon van berkensap. De blaadjes waren erg verfijnd en mooi luchtig krokant. De bouillon waarin een subtiele rooktoets aanwezig was zorgde voor een mooie smaakbeleving. De wijn maakte het gerecht compleet met zijn heerlijke zuren. Een speciale beleving. (9.7)

Als afsluiter een krachtige espresso met friandise beleving. Ditmaal gepresenteerd van onder een hele grote chocoladeboom die in bloei stond, prachtig.

Bediening was wederom grote klasse absoluut niet stijf en we voelde ons weer volledig in de watten gelegd. Nog een extra complimentje voor Sommelière Daphne Oudshoorn voor haar uitstekende wijnkeuzes.

Prijs-kwaliteitsverhouding vond ik ditmaal weer uitstekend.

Samengevat kan ik stellen dat het weer een speciale beleving was. Gerechten die relatief eenvoudig lijken opgebouwd maar door veel vakmanschap toch in de mond complexiteit bieden. Fijn vond ik de ziltige toets (waar ik van houd) die als rode draad door het gehele menu aanwezig was, de hele mooie begeleiders en de ongedwongen bediening. Dit alles in een fijne en luxe ambiance met mooi uitzicht. Kortom een aanrader voor de fijnproever, wijnliefhebber en luxe eter.

We kregen via de nieuwsbrief een wel hele interessante activiteit binnen, “Bord'eau Goes Green”. Dit hield in dat er samen met wijnspecialist Regina Meij een wijn/spijs middag werd georganiseerd, waarbij de absolute topwijnen van Nikolaihof (het oudste wijnhuis van Oostenrijk) werden gepresenteerd. De wijnmakers Nikolaus & Anna Sahs waren eveneens aanwezig. Nikolaus gaf op deze middag veel achtergrond informatie over de geschiedenis van het wijnhuis en hij presenteerde de wijnen op een uitgebreide wijze.

Natuurlijk verloopt zo'n middag helemaal anders dan een reguliere middag, alle tafels liepen synchroon, wat voor de bediening een hele uitdaging was. Bij ieder gerecht werden twee wijnen geselecteerd die overigens royaal geschonken werden waardoor je bij de gerechten die later op de middag werden geserveerd zelfs vier glazen had om te combineren met de gerechten. De wijnen kwamen grotendeels uit de privé collectie, het waren bijna allemaal dubbele magnums, die je zelden ziet. Er was erg veel tijd gestoken in de keuze van de wijnen en bijpassende gerechten, dat was te proeven, complimenten!

We startten met een sekt gemaakt van riesling, die boven verwachting was. Ernaast een tweetal heerlijke amuses. Onze tafelgenoten die Bord'Eau nog niet kende waren meteen onder de indruk.

Dat je met groentes ook iets speciaals kunt doen, bleek uit het vegetarische gerecht. Een melange van seizoensgroeten met pistache olie en toefjes crème van Pierre Robbert. Vooral de beide wijnen maakte de beleving compleet.

De Noordzeekrab met avocado (die inmiddels in mijn favorietenlijst staat) was wederom groots. Leuk was het dat de ene wijn duidelijk beter combineerde bij de beignet en de andere bij de salade.

Het tarbotgerecht was een primeur. De tarbot was gepocheerd in gerookte olie en lag in soepje van Hokkaido zee-egel waarin enkele lamsoren. De tarbot werd door chef Richard van Oostenbrugge voorzien van een koude gelei gemaakt van de kop van de vis. Ernaast twee topwijnen, die door de mineraliteit in het gerecht helemaal tot hun recht kwamen, wat een genot.

Dat er absoluut niet was bespaard op de wijn bleek dat er de Riesling Vinothek 1997 werd uitgeserveerd. Het parade paartje van het bedrijf. Een wijn die 17 jaar op hout heeft gerijpt, weliswaar in hele grote vaten. Wat een verfijning en complexiteit met een elegante, lange afdronk. Ernaast de Grüner Veltliner Smaragd 1999, die duidelijk ietsje heftiger was met een subtiele petrol toets. Uit de keuken een borstfilet van de Anjou duif in een eigen jus, afgewerkt met paddenstoeltjes, iets wat je niet verwachte naast de witte wijnen. De combinatie was buitengewoon geslaagd en de wijnen waren zeker in balans, waarbij de Grüner Veltliner Smaragd mijn voorkeur genoot.

De kunst van het weglaten werd bij het dessert wel extreem doorgevoerd. Een plak kaas, de Romero van Familie Verweij uit IJsselstein. Dit alles ten dienste van de wijnen die deze middag zeker op de voorgrond stonden. Twee wijnen gemaakt van de Neuburger, een jonge 2014 en een belegen variant uit 1997 die duidelijk voller en rijker was.

De espresso mochten we op het terras nuttigen zodat er voldoende tijd was om het restaurant weer op te frissen voor de avond.

Bediening was zoals altijd, grote klasse. Ondanks de drukte werden de borden toch synchroon (per 2) ingezet. Een oplettend team, alles werd aangevuld alvorens het op was, complimenten. We voelden ons deze middag weer helemaal in de watten gelegd.

Prijs-kwaliteitsverhouding was uitstekend, de all-in prijs voor deze geweldige middag was slechts €125,-. Met complimenten voor de organisatie!

Samengevat kunnen we kort zijn, dit was een memorabele middag.

Na de hele mooie beleving van begin dit jaar, nog eens op herhaling omdat we wat te vieren hadden. Na een fijn ontvangst kregen we een top plaatsje, een tafel aan het raam.
Als aperitief een heerlijke Riesling uit Duitsland, rijp en rijk. De gel van gevogelte bouillon met lavas was mooi hoog op smaak. Grappig dat het kommetje magnetisch was gekoppeld aan het onderbord.

Het voor mij misschien wel lekkerste hapje van de middag was de salade van Noordzeekrab, afgedekt met plakjes gerookte avocado waarop was rode peperkorrels en een warme beignet gevuld met Noordzeekrab. Grote klasse in smaak, textuur en presentatie. Verdiend dan ook een plaatsje in mijn toplijst.

De bereiding van de Zeeuwse platte oester was zalig.

Bekend van vorige keer was de mergpijp van aardappel op een spiegel van ossenstaart gelei, ditmaal gevuld met tartaar van makreel en zure room, erop een krokantje met wat crème van merg, aan tafel afgewerkt, door een kok, met een lepeltje een lepeltje Kaluga kaviaar (van de Steur), luxe!

Bij de heerlijke 'Baguette Epis de Campagne' een absolute top olijfolie van Les Costes en mooie krullen van gezouten boter.

De eerste begeleider werd beknopt maar doeltreffend gepresenteerd door Jasper van den Hoogen. Een witte Graves 2012 van Chateau L' Hospice. Op het bord een strakke presentatie van licht gemarineerde makreelrolletjes gevuld met quinoa Real, ernaast emulsie van dragon en aan tafel aangevuld met een bouillon van ingelegde tomaat en aardbei. Een verrassend lekkere smaak combinatie met de emulsie van dragon in de hoofdrol.

Over op de Spaanse Cérvoles Blanc gemaakt van chardonnay en Macabeo. Individueel vergist in eiken vaten wat de smaak speciaal maakt, rijk en complex met een lange afdronk. De topper van vorig bezoek was wederom groots. Zee anemoon van coquille a la plancha, met zwarte truffel, crumble
van knolselderij en zeste van yuzu, aan tafel afgewerkt met een gefermenteerde ossenstaart jus, genieten.

Dat Jasper een liefhebber is van hout bleek ook weer uit de Zuid Afrikaanse Chardonnay 2014 van Newton Johnson. Op het bord keurig gegaarde zeetong, erop een fijne brunoise van groenten (courgette?), afgedekt met ronde plakjes rauwe champignons de Paris. Ernaast een lemon curd, aan tafel afgewerkt met een flinke portie schaafsel van eendenlever en een romige bouillon van ziltig zeefruit. Mede een hoogtepuntje van de middag.

Voor het pièce was een Chianti Riserva 2010 geselecteerd van Castello de Montastero vol rood en zwart fruit met subtiele kruidigheid en een fluweelzachte afdronk. Op het bord Hollandse hazenrug gevuld met 'eendenlever', waarop wat krokante groenten, aan tafel afgewerkt met een eigen saus. Dit was eigenlijk het enige gerecht wat ietsje tegen viel. De haas had een prima cuisson en een mooie smaak. De eendenlever daarentegen was niet echt terug te proeven en de krokante groenten boden niet echt aanvulling in het smakenpalet. Als saus liefhebber viel deze saus een beetje tegen, terwijl ik hierover vorige keer veel meer te speken was, jammer. Partner was wel erg te spreken over haar pièce van toast rôtie gevuld met rode mul met Artisjokken 'à la barigoule' en ‘jus à Bécasse’. Reken maar dat het veel lekkerder smaakte dan dat het weg leest.

De dessertwijn was een Beerenauslese cuvée van het gerenommeerde huis Kracher geschonken uit een magnum, heerlijk. Het Pré-dessert was een quenelle Manjari chocolade met roquefort. Een geweldige smakencombinatie, top!

Het dessert was een sneeuwbal en zo zag hij er ook uit. Een laag sorbetijs gemaakt van Zilverwater likeur dat tot 1900 bekend was onder de naam "Mille Fleurs " dat een toets heeft van jasmijn. De vulling was een crème van amandel met wat gepofte rijst. Lekker maar niet indrukwekkend. Individuele smaken erg mooi maar in de combinatie niet zo' n goede balans.

Als afsluiter een heerlijke espresso met friandise beleving. Als eerste een boompje met fijne chocolaatjes met eronder een geweldig lekkere chocolade olijf. Gevolgd door een keuze uit een opengewerkte stelling in de vorm van een paddenstoel gemaakt van chocolade. Hele herkenbare vormen die de smaak aangeven, top. Verder nog een bak met een schepje om te graven naar een geweldig lekkere witte truffel, wat een afsluiter, geweldig.

Bediening was wederom grote klasse absoluut niet stijf en we voelde ons weer volledig in de watten gelegd.

Prijs-kwaliteitsverhouding is gemiddeld genomen goed. Het lunchmenu heeft inmiddels al weer twee prijsverhogingen gehad en komt nu voor een vijf gangenmenu op €83,- wat zeker nog zeer goed is. Aperitiefwijn was €12,50 en de begeleidende wijnen kwamen op €13,60 per glas wat ik eigenlijk wel wat te kostbaar vind. Koffiearrangement is met €8,- weer uitstekend geprijsd. Hierdoor met stip mijn meest kostbare eetbeleving ooit.

Een bezoekje aan Bord'eau is zonder meer een bijzondere belevenis. Luxe ambiance, uitstekende bediening en topgerechten gemaakt met de beste ingrediënten. Een aanrader voor speciale gelegenheden.

Na een hele goede tip geboekt voor de “Chefs lunch”. De reis ging ondanks de slechte weerberichten voorspoedig. Het restaurant ligt erg mooi in hartje centrum aan de gracht met uitzicht op de munttoren. Binnenkomen is erg chique, over de rode loper langs een bediende in driedelig rokkostuum met hoge hoed. Je loopt binnen in een grote loungezaal met warme kleuren, grote kroonluchters en aan de wand op grote panelen de edelen uit de gouden eeuw. Aan de kleine bar werd de reservering nagekeken en werden we begeleid naar het eveneens chique, relatief kleine restaurant. Gouden kleuren op wand en plafond, bruine vloerbedekking en wit lederen armstoelen. Keurig met fijn linnen gedekte tafels en super mooie zilveren couverts, van mijn favoriete merk Christofle, met een elegante strakke vorm met aan het eindstuk een cilindertje. Veel daglicht en exclusief uitzicht vanaf onze ronde tafel dicht bij het raam, we voelden ons de koning te rijk.

We startten met een droge witte, we kregen de “eigen” huiswijn, uit het zuiden van Frankrijk met mooie frisse tonen, die prima bevalt.
Ernaast een gelei van kippenbouillon met hierin groentestructuren afgewerkt met lavas. Een mooie lichte start.

De tweede amuse was in zoutkorst “gegaarde” rode biet, gemarineerd in zoet zuur met parels en een kogeltje sorbetijs van wasabi, afgewerkt met gele mosterd bloemetjes. Een verrassende smakencombinatie.

Mijn topper van de amuses was een Zeeuwse platte, warm geserveerd in een heerlijke champagnesaus, ijs parels van champagne en afgewerkt met blauwe bloemetjes, goddelijk!

En er kwam er nog een, erg mooi gepresenteerd in een spiegel van ossenstaart gelei. Een mergpijpje van aardappel gevuld met kalfstartaar en crème fraîche, erop een krokantje met crème van merg en een toefje 'Kaluga' Kaviaar. Hele mooie delicate smaakjes met de merg in de hoofdrol. Wat een verwennerij.

De eerste begeleider is een Spaanse Cérvoles Blanc gemaakt van chardonnay en Macabeo. Individueel vergist in eiken vaten wat de smaak speciaal maakt, rijk en complex met een lange afdronk. Op het bord een strakke compositie. Gegrilde coquille, gesneden in de vorm van een zeeanemoon met tussen de tentakels stukjes zwarte truffel, paddenstoel en bieslook en aan tafel afgewerkt met een geconcentreerde ossenstaart jus. Wat een smaakbeleving, waarin we tijdens het eten nog verrassende yuzu toetsen en een heerlijke mousseline van knolselderie tegen kwamen. De heerlijke wijn sloot naadloos een en maakte er een feestje van. Een ronde voor in mijn toplijst, super.

Een klassieker werd gepresenteerd, op een leuke maar beknopte wijze. Saint Estèphe 2009 van Chateau Lavillotte, minder krachtig en geconcentreerd dan verwacht maar elegant gemaakt met een mooi terroir. Uit de keuken kip 'a la Royale'. Een keurige cilinder van kip met erin verschillende stukjes van bijna alle delen van de kip en centraal het voor mij lekkerste stukje van de eend. Aan tafel aangevuld met de 'a la Royale' saus die was gemaakt van een zeer geconcentreerde kippenbouillon met rode wijn, op de rand nog drie jonge radijsjes in een saus van limoen met erop zeste van limoen, keurig gestrikt. De kip was hoog op smaak en sappig, de tweede keer in mijn leven dat ik dit meemaakte, toppie. Mooie mondbeleving door verschillende structuren. Lekker ook die frisse toetsen die voor voor de afwisseling zorgen. De wijn was een prima ondersteuner van het gerecht met zijn heerlijke aroma en mooie terroir. Een hele mooie ronde weer.

De dessertwijn was er een van Chambers, de Rutherglen Muscat, een versterkte wijn met in het aroma tonen van gedroogde abrikoos en rozijnen, in de mond vol en zacht, erg lekker. Een grote schaal met zwarte truffels werd op de bijzettafel geplaatst. De borden werden uitgeserveerd met een quenelle hartig ijs. Op ieder bord werd een hele truffel geplaatst en werd afgewerkt met geschaafde truffel. De hele “truffel” was gemaakt van pure chocolade gevuld met een melk chocolade mousse, in de kern nog een smeuïge chocolade. Een verrassende presentatie en mooie smaken, vooral het hartige ijs was speciaal. De wijn combineerde erg goed en vulde het gerecht aan met zijn frisse toets.

Als afsluiter een iets minder krachtige espresso met keurig gepresenteerde, heerlijke friandises op een boomschors. Een herfst tafereel.

Bediening was grote klasse en behoort tot de allerbeste die ik heb meegemaakt. Ondanks dat de mannen allemaal in driedelig rokkostuum rondlopen was het absolut niet stijf en werden we volledig in de watten gelegd. Ik proefde zelfs de Brabantse gezelligheid, wellicht door maître Erik van Kampen die nog onder “onze” (knipoog) Cas Spijkers heeft gewerkt.

Prijs-kwaliteitsverhouding is uitstekend, misschien moet ik het niet vertellen want ik hoop echt dat deze prijsstelling voor de lunch blijft. Menu slechts €38,- huiswijn €5,-, wijnarrangement €27,50 en koffiearrangement €8,-.

Onze verwachtingen waren hoog en deze werden royaal overtroffen. Ik mocht de chef nog even bedanken en ik was aangenaam verrast toen ik Thomas Groot (executieve Souschef) mocht de complimenteren. Meerdere hebben deze parel inmiddels ontdekt want het was lekker druk deze middag. Ik kan Bord'eau dan ook van harte aanbevelen. Een bijzondere belevenis, bedankt!