hans sprakel

Alles in verhouding, zeg ik altijd en nu hebben ze er een voortreffelijke biefstukactie. Daar moet je gewoon op ingaan. Broodplankje vooraf, geschikte wijnkeuze en je avondje kan niet meer stuk.
Een volgende dag fiets of loop je het er in de omgeving weer af.

Genoten van de ontvangst en uitstraling van De Sultan. Het was duidelijk vanaf het begin dat de eigenaar blij is met elke gast en deze ook de aandacht wil geven die wordt verdiend. We gaven ons al vrij snel over aan zijn verrassingstapas koud en warm. We hebben maar weinig aanbeveling nodig en zijn dol op verrassingen.
Op de schaal verrassingen koud en warm wonnen de koude gerechten het. Is natuurlijk een kwestie van smaak, maar we waren het beiden eens.
Prima bediening en van harte aan te bevelen.

Vanavond al vrij vroeg naar de Peppermill geweest om een verjaardag te vieren. Was al snel bovenin gezellig druk. Het driegangenmenu besteld en daar tevreden over. Bescheiden en servicegericht personeel met kennis van zaken over de wijnkeuze. Was hier al eens eerder geweest, maar dat lijkt jaren geleden.

'T Feithhuis - Groningen

Tegenwoordig is het een café-restaurant, maar tot 1914 werd 't Feithhuis aan het Martinikerkhof 10 in Groningen nog bewoond. De laatste bewoners waren rijksarchivaris Johan Adriaan Feith, zijn vrouw Henriëtte Pauline Gockinga en hun vier kinderen. Eén van hun dochters, Louise (1890-1961), legde het huis in de periode 1912-1914 zowel van binnen als van buiten zorgvuldig vast voor het nageslacht. Het werd daarna gemeentelijk eigendom, die er de muziekschool in onderbracht en even is het ook nog studentenhuis geweest. De aardige serveerster legde de geschiedenis prima uit. We waren benieuwd wie er nog aan de kroonluchters hebben gehangen. ’t Feithhuis is tegenwoordig de ontmoetingsplaats voor Groningers en haar gasten. Tot die laatsten mag ik me rekenen. We proeven het aangeboden menu met die naam en zijn tevreden over de keuze. Alle voor- en nagerechten op een bord en een zelfstandige keuze voor het hoofdgerecht. Natuurlijk koos ik voor het Drents lam. Een goede keuze. Bij 't Feithhuis proef je betrokkenheid van de kok en de gastvrouw met hun gasten.

Annie's in Leiden. Het mooie van studentensteden is dat je er op de beste plekken van de stad voor een habbekrats kwalitatief kunt eten. Zo ook in Leiden. We pakken een flyer aan - doen we anders nooit - en hebben daarna geen overtuiging meer nodig. We gaan bij Annie's uit eten: Indonesische varkenshaassate en Mexicaanse pajita's. Annie's Goes around this season en we hebben al een kwart van die wereld geproefd. Aanbevolen!

Een pizza Santa lucia en een pasta -zie foto- besteld en vlot gekregen. Het was lekker druk en desondanks was de
bediening erg aardig en wel servicegericht. We hadden niet de mooiste plaats, maar hadden wel zicht op de keuken, die heel attent reageerde op de kookbelangstelling van kinderen.

Opnieuw mag De Groene Lantaarn de ster voeren en dat is niet voor niets. Er wordt hier meer dan normaal werk gemaakt van de bediening en van wat er op tafel komt.
De amuses worden terecht met visitekaartje gepresenteerd en we laten ons aan het begin van het nieuwe jaar graag verrassen. Het wordt een paddestoelensoepje, een tonijntartaartje, een risotto van onder meer rode biet en eend. En alles net even verfijnder dan u gewend bent. Dat is de kunst, die maar weinig mensen verstaan. De groene lantaarn staat ook in 2014 weer op groen.

Er is een kleine kaart, maar drie van de vijf personen willen de Wiener schnitzel proberen en zij zijn daar erg tevreden over. De gekruide panga-tong (?) en de harder als vis van de dag zijn ook prima. Gewoon lekker gegeten. Gebakken aardappelen, stoofpeertje, een terrine, een salade en een extraatje erbij. Aardige bediening.

Tweemaal de maaltijdvissalade, de siepelsoep, het broodje tonijn en een broodje geitenkaas met honing geproefd. We zijn onverdeeld tevreden over de geleverde kwaliteit. Wat wil je meer?

Pannenkoek culinair
Bij Haje in Heerenveen gegeten. De tafeldame raadde een pannenkoek culinair aan en gaf zelf de voorkeur aan de kip saté. Uit die culinaire reeks kon gekozen worden en omdat ik net uren in de regen en bij harde windstoten op een natte zitplek in een stadion had doorgebracht leek mij de new yorker pannenkoek wel een aanrader. En het klopte. Je moet er vooraf wel het een en ander voor hebben doorstaan, maar dan gaat hij er beslist in, de pannenkoek met een runderhamburger, spek, ui, champignons, sla, gebakken ei, parmezaanse kaas en saus.

Als afsluiting van het jaar hebben we in het team besloten hier te gaan eten. Het wordt al bijna een stameetgelegenheid. Omdat ik met kerst het tussengerecht moet maken heb ik hier alvast wat inspiratie opgedaan. Het lijkt zo simpel : komkommer, tomaat, veldsla, bieslook, rode uit, kers(t)tomaten, balsamicodressing en olijven. Een tussengerecht. Misschien wordt het dat, maar misschien wordt het ook wel champignons met tapende en gesmolten kaas of gewoon kip in knoflooksaus. Ideeën genoeg opgedaan en een leuke afsluiter gehad. La Tasca is al eerder door mij besproken, maar het is ook aardig om een eerste oordeel ook als het juiste te kunnen bevestigen.

Haje in Joure levert boter bij de vis en met de service is het al eveneens goed gesteld. We hebben er afgelopen zaterdagavond gegeten. Het was er volle bak, zoals dat heet. Alle tafels waren bezet en er werd hard gewerkt om het de clientèle naar de zin te maken. We hadden een port vooraf en konden daarna genieten van de Indische nasi rames. Het is een smaakvolle rijstschotel met babi ketjap, daging rendang, sambal goreng teloor, sajoer loden, kipsate met satesaus, kroepoek, sambal, goreng kentang, seroendeng en zoetzure komkommersalade. Gewoon goed, zoals je mag verwachten.

Stamppotbuffet. Je moet natuurlijk wel van stamppot houden als je deelneemt aan een stamppottenbuffet. Bij Wielens in Noordsleen kun je daarvoor soms terecht. Naast de zuurkool, wortelen en boerenkool kon de minder ervaren stamppotgebruiker ook terecht voor de bietenstamppot en de jachtschotel. Het is echt geschikt voor de ouderwets, stevige eter, die niet wegloopt voor bakworst, spekjes, biefstukjes en worst.

Vanaf november is het bij Lucy al kerst en dat is even wennen. Tot de kerst is er in Eesergroen een echte kerstsfeer en je kunt het als een vorst beleven. De Evening diner is een driegangendiner. Het is een proeven van echt Engelse pubgerechten. Voor verfijning moet je misschien in een andere keuken zijn, maar zeg eens eerlijk de Engelse keuken gaat daar ook niet prat op. Maar let nu op. Als amuse kregen we de Stiltonkaas. In het voorgerecht kozen we voor Game Paté en Prawn Cocktail. De skone met verse wildpate met cranberrysaus en mini-mini-appels kan ik gerust aanbevelen. Dat geldt eveneens voor het hoofdgerecht. Mijn partner koos het bekende fish and chips en zelf kon ik genieten van schorseneren, wortels, gebakken aardappelen, een oliebol zonder vulling, een gehaktballetjes en grote repen kalkoen. Zoals gezegd, niet verfijnd, maar wel lekker. En dat laatste onder de noemer Turkey Christmas Diner. Van mij mag de kerstmis wel eerder beginnen. Bij Lucy's Inn is een goede voorzet gegeven. Als toetje heb ik nog gekozen voor het favoriete dessert van de serveerster. Zij heeft smaak, dat is zeker, maar het is ook een zware Engelse taste.

Van de plaats Taarlo had ik nog nooit gehord. Dat er een van de betere restaurants van Drenthe zou zitten had ik niet verwacht, maar het is van harte welkom . Vanavond een viergangenmenu voor vier personen met een wijnarrangement genoten in een restaurant dat morgen van mij wel een ster mag hebben, maar ik mag hierover - nog - niet oordelen. We openden met rosbief van het hert met schorseneer en krenten. Gingen voort met schol met venkel en kappertjes. De hoofdmaaltijd was zuurkool met fazant en het toetje verraad ik niet. U moet zelf maar proeven. Heerlijk!

Proef de veelzijdigheid van kip in dit restaurant. Vleugel, bout, filet, balletjes, spiesje en de poot. Je wordt niet bij de poot genomen. Je pakt hem zelf op. En lekker.

Hebben een gezellige avond bij La Tasca beleefd afgelopen donderdag. Geen verfijnd tapasrestaurant, maar wel een die precies aanvoelt wat de klanten wensen. Prijs/ kwaliteit-verhouding dik in orde en aardige bediening.

Gisteren met een aantal gasten uit de bloemenbranche geweest. Normale kaart met een bijzonderheid. Kozen voor de Schnitzel Oasis, omdat een product, waarin je eigen naam verwerkt is wel in orde moet zijn. De schnitzel met spek, uitjes, champignons en kaas was goed. Aardappeltjes, frietjes, worteltjes en salade erbij. Hier kun je prima naar toe.

Een mens wil ook wel eens internationaler en daarom gaan we voor de variatie gaan we naar de Mexicaan in Noordwijk met de fraaie naam Chicoleo. Daarachter staat Schnitzelparadijs, maar daar komen we niet voor. We willen genieten van de Chicoleo en van de Don Juanito. Het eten is beslist goed, daar ligt het niet aan, maar het duurde wel even voor we het op tafel kregen. De bestelling werd op de tafel achter ons geserveerd en deze gasten hadden niet eens in de gaten dat ze niet kregen wat ze besteld hadden. Over gasten kun je dan net zo goed klagen. Vervolgens kwam een verkeerde bestelling op onze tafel en dat werd snel opgemerkt door de correcte bediening. Bij de derde poging lukte het volgens plan, maar pas nadat we hoofdmaaltijd geheel hadden verorberd kwam er een aanvullend bakje frieten, waarvan we niet meer gediend waren. Ook niet berekend. Echt wel een plaats om heen te gaan als het logistiek beter in elkaar zit. Als je uit eten gaat moet je ook UIT zijn en niet te veel teleurgesteld worden. Nogmaals, aan de bediening en aan het eten heeft het niet gelegen.

Nog nagenietend van de strandwandeling en het fraaie weekend besluiten we op bezoek te gaan bij Malegijs in Noordwijk op zondagmiddag laat. Een geweldig goed idee. Vis zonder graatjes eten we bijna nooit, maar nu wel. Twee grote scholfilets op het bord en genoeg frieten en groente voor nog geen tientje.

Het Veerhuys dateert uit de zeventiende eeuw.
Het diende als woonhuis voor de veerman en ook als herberg. Ten tijde van Napoleon lag het Veerhuijs in de postroute Keulen - Amsterdam en tot 1866 diende de schuur bij 't Veerhuys als wissel - of rustplaats voor de paarden van de postkoets. De geschiedenis van Van Gend & Loos, waarover ik in de tachtiger jaren nog een lange lessenreeks heb gemaakt voor Pedagogische Academiestudenten uit Groningen stad speelt hierin een rol van enige importantie.
Van 1945 tot 1996 heeft 't Veerhuys dienst gedaan als jeugdherberg, daarna is het een restaurant geworden. Het zit er stampvol en we zijn blij gereserveerd te hebben. Een mooi plekje bij het raam en zicht op iedereen die het veer op moet. Vandaag eten in het Veerhuys lasagne en mosselen, want het is mosselentijd in het land. Een goeie Chardonay erbij. De lasagne is goed. Bij de grote,volle pan met mosselen worden brood, sauzen en friet in puntzak gepresenteerd. Gelukkig krijg je hier wel een citroendoekje om je handen schoon te maken. Dat wordt steeds vaker vergeten, maar hier niet. Snel en erg aardig personeel.

Met enige regelmaat komen we in Ootmarsum, het oudste stadje in Twenthe. Het plaatsje onderscheidt zich van andere steden door een kleine, extra concentratie op lifestyle, kunst & design en mode. Wil je je thuis onderscheiden, dan moet je een bezoekje brengen aan Ootmarsum. Wel een portemonnee meenemen. Nu is daar een rondje culinair bij gekomen, een verrukkelijke wandeling in Ootmarsum. De VVV- bureaumedewerkers stelden de kaart gratis ter beschikking. Toch aardig. We bleven al steken bij het eerste station, hotel- restaurant De La Poste, waar we genoten van de tapas vooraf. Op de championverrassing na was het goed. Als hoofdgerecht heb ik voor de rode mulfilet gekozen en dat was een schot in de roos. Nu nog terugkomen voor de andere restaurants.

Balmoral
We hebben deze avond buiten bij het water onbeperkt mosselen naturel en in witte wijn met roomsaus gegeten bij restaurant Balmoral. We kregen er frieten bij en lieten ons de wijn goed smaken. Dat is ook het gemak van de fietsen. Vlotte, afwisselende bediening en verschrikkelijk mooi weer. De zon ging langzaam onder. Filmscene. Tip voor de bediening. Lever maar dubbele servetten bij de mosselen met roomsaus. Je moet er anders te vaak je roomvingers bij af likken.

Een pizza Al Capone en een pizza Regina hebben we besteld en die waren voortreffelijk. Als toetje de huisgemaakte tiramisu. Veel slagroom, cake en chocolade, maar onze tiramisu moet doordrenkten zijn. Oftewel meer doordrenkt van de alcohol. Kwestie van smaak. Snelle service en de eigenaren beseffen dat ze zelf ook actief in hun zaak moeten zijn. Dat zie je niet altijd, maar houdt het het jonge personeel wel toegewijd. Ben niet zo dol op de inrichting, maar dat is ook verschil van maak.

Afgelopen dinsdag gegeten in een gezellige De Beurs. Kwam er nog een oude zakenkennis tegen, die nog een mooie opdracht zou sturen, hetgeen inmiddels is gebeurd. Heb genoten van de entrecote, die ik iedereen kan aanbevelen. Het personeel is snel, accuraat en de service dik in orde. Een hogere rating is zeker op z'n plaats.

Vanavond in de zon buiten bij Lekker in Zutphen gegeten. De naam van de zaak is treffend gekozen, want het was gewoon erg lekker. Wanneer krijg je nou echt op tafel wat je als wens verwoordt? Hier is dat wel het geval. We kozen voor visgerechten en het begon gelijk goed. Een bonbon van rivierkreeft met een geleilaag van peterselie. Lekker spannend als voorafje. Heel bijzonder was de op de huid gebakken kabeljauw met zelfgemaakte chips. Een absolute aanrader.

Siepelsoep, twee grote sandwiches kip en Elzasser pizza's. Het kon vanmiddag niet op, maar dat lag niet aan de bediening. Die is reuze in een etablissement dat sterk doet denken aan de wereld van mijn oma. Daar moet je dus gewoon echt van houden. Tot slot koffie met een Deldense mop. En dat allemaal in het kunstzinnigste dorpje van Nederland. In Ootmarsum komen we terug. Vast en zeker.met of zonder de Poaskerels. We hebben er drie aan het werk gezien.

We moesten nog even wachten op de laatste gast en mochten daarom alvast opgewarmd worden met de amuses. Heerlijke beginners, die de disgenoten laten raden wat ze eten. Inktvis, ei, witlof, spiering. Net alsof je smaakpapillen even moeten trainen vooraf om vervolgens het menu beter te kunnen waarderen.als voorgerecht kregen we kreeftensoep. Daarna ganzenleverpastei en als hoofdgerecht duif. Ook het dessert was als de film chocolat. Om te zwijmelen.

Wie de LED-screens met de brandende open haarden heeft bedacht heeft in Dokkum echt eer van zijn werk. Liever bekijk ik de geschilderde, temperamentvolle flamenco-danseressen in de aangrenzende ruimte. Wisselen is mijn advies. Gewoon een kwestie van smaak. Het dagmenu vermeldde zalm met pesto, maar dat krijgen we thuis ook. Daarom gekozen voor het Frysk Menu:
Fryske mostersop met spek. Misschien ben ik te sterk gericht op de Franse mosterd, maar er zat genoeg spek in de kom.
Bargehazze mei Beerenburgjus opmakke mei prumen. Voor die varkenshaas komen we vast nog eens rug. Malser kun je de haas niet maken. Een aanrader om voor om te rijden in heel Friesland.
Sukerboleiis mei Boerejongens. Het suikerbrood is echt aanwezig en erg lekker.
Vlotte bediening en ook erg aardig.

Je moetwel bij de les blijven als je reserveert. We hadden voor vijf personen gereserveerd en kwamen met z'n zessen. Het was even herstructureren voor het personeel, maar we kregen boven een mooie plaats in het Goudkantoor. We zijn er al weer voor de derde keer en nemen het uitdagende mandement. We willen na de discussies van de laatste tijd ook wel eens de malse paardenbiefstuk proeven. Die is beslist een aanrader. Het voorgerecht is onder meer tartaar en paling en we sluiten af met Groninger koekjesijs op stroopwafeltjes met karamel.

Laten we het eens niet over het eten hebben. Dat is altijd wel naar onze smaak. Vrijdagavond was meer een wijnproefavond. In de grote Hamersma uit 2011 kon ik ze niet vinden, maar we gingen door de Montepulcianowijnen Fontegrande en San Claudio II naar de Purth . De jaren vlogen voorbij en ik was blij op de fiets te zijn gekomen. Topavond!

Op maandagavond zit er nog geen vijfgangenmenu in. We volstaan met eenvoudige hoofdgerechten; kipsateh, garnalen en eendenborst. Vooral de eendenborst met gecarameliseerde stroop is geweldig. De patatjes zijn ook bij te bestellen en de groente is normaal goed. Iedereen vindt het gebodene goed. De ambiance is gewoon in orde. Het is wel een sfeervol restaurant, maar er is gewoon even te weinig aandacht voor de tafel. Doekjes om je handen schoon te maken komen er pas als de garnaaltjes op zijn en aan een flesje wijn hadden we wel genoeg. Er is geen navraag gedaan. Misschien was het tijdstip nog te vroeg - het leek wel happy hour aan de bar. Misschien gaven we zelf wel te snel aan dat we de toetjes thuis wilden genieten. Daar wachtten drie taarten. Het was feest.

Eatcetera kwamen we na geweldige ervaringen in Wageningen nu ook tegen in Ede en het concept is hetzelfde. Vergelijken lijkt me niet echt eerlijk, omdat het PTC-restaurant en het PTC hotel zich nog moeten bewijzen. Daarvoor moeten er vooral in het weekend mensen komen en die komen er steeds meer. Afgelopen zaterdag was het restaurant voor de helft gevuld en alle tafels kregen genoeg aandacht. Een driegangendiner voor 25 euro is spotgoedkoop. De geitenkaassalade en de rollade van hertenschouder kunnen aanbevolen worden. Als hoofdgerecht kiezen we voor hertenrugfilet en ook hierbij, hoewel niet aangegeven op de kaart heerlijke gestoofde peertjes. Crêpe Suzette aan tafel bereid toe. De glazen rode wijn werden goed vol geschonken. We hadden niks te klagen. Ga er gewoon eens heen voor het eten. het is er prima.

Waarom gaan jullie toch zo vaak naar Wageningen? Dat vroeg mijn dochter en ik antwoordde: Voor Eatcetera etcetera . Er is weer een nieuwe kaart en laten we eerlijk wezen. Wie krijgt er thuis nu een duo van hert rilette van hertenbout met hazelnoten en gemarineerde rauwe hertenrugfilet met een frisse salade op zijn bord als voorgerecht. Misschien de jagers die we later op de dag tussen Wolfheze en Renkum zijn tegengekomen. Maar wij? Wij jagen niet,maar vinden het hert wel lekker.

De aangeraden wijn is soepel en van Spaanse origine. Een goede taxatie van de serveerster, die uiterst accuraat haar restaurant presenteerde. Het voorgerecht slaan we over en gaan voor sliptong - 3 stuks op het bord ! - en voor hazebout. De hazebout heeft een jachtsaus, een cranberriesaus en er wordt in een wekpotje rabarber gepresenteerd. Bij de hazebout ook nog een goede bol puree. Het eten is gewoon goed en het is erg sfeervol in een uiverkocht Veerhuys op de eerste etage. Geen tafel is onbezet. Het ijsje Gerrit - wat een naam - is toch een lekker toetje.

Waarom heb ik hier niet eerder gegeten ? DE nieuwe aanwinst voor de beste binnenstad van Nederland.
We nemen het aanbevolen menu met een kreeftsalade als voorgerecht en als hoofdgerecht de tarbot en de eendenborst. Zou die borst nou net zo lekker zijn als de canard a orange die twee dagen geleden in de Franse hoofdstad is genoten bij Le Marathon ? Net zo lekker is mijn oordeel en dan kun je je meten met Franse cuisine. De service met op ALLE gezichten een voorkomende lach en een stoofperenijspallet als uitsmijters. Hier kun je met je vrienden komen!

Het Dickens festijn is in volle gang, maar voor we aansluiten bij de lange, lange wachtrij willen we eerst op krachten komen in de beste lunchplaats van Deventer. Met focaccia forte, een lekkere koffie en een jus d'orange achter de kiezen is dat wachten even later nog maar een koud kunstje. Wat is dat Dickens festijn geweldig, maar ga ook bij deze Italiaan langs.

Terwijl de marktplaats na de drukke zaterdag weer grondig wordt schoongemaakt genieten we van dit uitzicht en van de twee pizza's, waarom we hebben gevraagd. De bediening is vlot en aardig. De pizza's Frutti di mare Speciale en Santa Lucia Speciale kunnen we echt aanbevelen. Ook de keuze van het toetje was uitstekend: Walnotenijs met caramelsaus. Aanbevolen met slagroom.

Gisteravond weer eens in De Herberg geweest. Het was al lang geleden. We hebben vooraf een zes gangen diner besteld en noteerden een paar bijzondere vondsten: rode kool ijs als entree. Lef, moet je geproefd hebben. Schelvis op een zuurkoolbedje, gedurfd en scherp van smaak. Diamanthaasje uit de kunst en de kok weet wat een toetje is. De avond duurde iets te lang, maar voor het eten kun je best wat geduld opbrengen. Puree van zoete aardappelen vind ik ook een nieuwkomer.

Gistermiddag de orchideeenroute gelopen en op een derde van de wandeling al in Oudemolen terechtgekomen. Een prachtige tocht, ook wel in november als je genoegen neemt met de Schotse hooglanders in de Gasterse duinen. Nog beter is de zelf gemaakte appeltaart van Herberg de Fazant in Oudemolen. Die geeft net genoeg smaak en brandstof om weer vol 7 kilometers tegenaan te gaan.

Na een week het zuidelijk deel van Sardinie te hebben bezocht, heeft onze dochter ons verrast met de keuze voor het afstudeerfeest. Het is Da Luca geworden, omdat zij in Sardinie stage heeft gelopen in het ziekenhuis van Sassari en met veertig personen- bijna allen twintigers - heeft ze afgelopen donderdagavond een spetterend feest gekregen. Een feest op z'n Sardijns met geweldige pasta traditionali I Malloreddus , heerlijke hapjes , platte pane , liquori Il Mirto en lekkere wijnen. Het personeel en Stefano begrijpen wat een hecht en echt feest moet zijn.

Het is het beste restaurant in de omgeving van Nij Beets en ook de dichtsbij zijnde van naam in de omgeving van de jarige. Daarom hebben we afgelopen donderdagavond gekozen voor het Spijshuys in Boornbergum. Voor velen een hele tocht om er te komen en dan is het afwachten. De "opkamer" in het restaurant bood plaats aan 12 personen, die hebben genoten van de avond. Dat kwam door het ophalen van herinneringen, door sterke en minder sterke verhalen en door de kwaliteit van het huis. Als hoofdgerecht heb ik zelf genoten van het hert en aardappel in tweevoud, waaronder een bedje van puree, en een door mij niet na te maken saus van gebrande hazelnootjes. Het toetje was tiramisu van suikerbrood met berenburgijs en suikerbroodcrouton. Het was een heerlijke avond.

In eigentijdse en oude universiteitssteden moet je naar de pizzeria. Zo hebben we in Franeker gekozen. Na een dagje bezoek aan Workums Jopie Huismanmuseum en een beste wandeling in het Fryske Gea bij Makkum was er een stevige trek . De Montanara heeft aan de randen de verwachte luchtige "bergjes", de Frutti di Mare heeft voldoende zeevruchten om niet zelf uit vissen te gaan. Je ziet in Toscanini de pizzamakers vlot werken met verse en dus eerlijke produkten. De service is aardig, attent en precies op snelheid. De Tiramizu als toetje is onze eigen beloning. Probeert u ook eens het Italiaanse bier. Het smaakte mij goed.

De waardering voor dit pannenkoekenhuis doet geen recht aan de belevenis die we met z'n vieren gisteravond deelden.
De waardering is gewoon te laag.
Het pannenkoekenhuis is gezellig ingericht in een ambiance, waarin op speelse wijze aandacht voor de melkveehouderij wordt gevraagd. De ouderwetse voorstelling van een pannekoekenhuis is hier verdwenen. Tot mijn volle tevredenheid. Daarnaast krijgen de bezoekende kinderen de aandacht die ze verdienen. Ze kunnen spelen, zingen, huilen en lachen. Geen gast die daarom maalt. Bij binnenkomst voelen kinderen zich gelijk thuis. Ten derde is de bediening, in tegenstelling tot wat ik elders lees, wel heel vlot, vriendelijk en voorkomend. Dan de pannenkoeken. We genoten appel-kaneel-rozijnen, salami-tomaat-kaas en spek-uit-champions en alle vier hebben we genoten.
Voor de specialiteit van het huis was geen ruimte meer, maar daarvoor komen we graag terug.

Een half jaar later bezoeken we dit restaurant opnieuw. De omgeving van Wageningen is een bezoek altijd waardvoor fietstochten en wanelingenen daarna tijd nemen voor lekker eten. Duo van zalm en een verwarmde geitenkaas als voorgerecht. Het hoofdgerecht was de verse zalmforel ende moot was groot genoeg. Goed gestoomd naar mijn eigen inzicht. Aardappeltjes in roomsaus .M'n tafelgenote had andere aardappelen. Een puree, waarvan ze het recept graag zou willen hebben. Haar keuze was geconfijte lamsschouder en ook zij vond het smullen. Een taartje met Betuwse appeltjes als dessertmaakte het menu helemaal af. Zo'nmenu vind je nergens voor die prijs en aan tafelkrijg je echt de aandacht die jij wilt.

Met een tamelijk groot gezelschap (25 personen ) genoten van een uitgebreid buffet. Door onze gastheer Jos zeer aanbevolen en daarom waren we er 's ochtends ook al begonnen met koffie en vlaai. Mooie open keuken en er was volop keuze voor iedereen. Dat gold voor zowel de vlees- als vismogelijkheden. Aan te bevelen. Makreel, paling, garnalen en zalm. Liefhebbers komen wel aan hun trekken.
De aspergesoep was romig en voorzien van ei en ham en daar moet je van houden.

Kinderen die je het genoegen geven culinair te gaan genieten bij Kaatje bij de Sluis zijn goddelijk en onvervangbaar. Zulke kinderen hebben we en daarom hebben we gisteren het restaurant bezocht. Ik had er stil bij moeten staan dat je daar ook een hotelreservering aan kunt vastknopen, want nu moest ik en laat naar huis en bijzonder karig zijn met de alcohol. Het werd een prosecco en een rode Mas de Brassades, de huiswijn. Ja, en dan het eten. Wat een verwennerij in verfijnde bereiding. Een eigerecht, een sinasappelhapje, een gestoofd lapje Black Angus met linzen, een transparante tomatenbouillon met kwartelei, ganzenlever, paddestoelbroodjes, zalmhapjes en een heerlijk onbenoembaar toetje met appel, ijs en chocolade. Koffie met friandises tot slot.
Het was een avond om een buitenterras te hebben, maar we werden ook wel warm van binnen.

Uitzicht op het water en de plaats van de eigenaren, wat wil je nog meer. Attente bediening en goed eten en drinken natuurlijk. De amuse verrast. Couscous en roodbaarsstukjes. Kleine broodvariatie vooraf en ook hier veel variatie om te smeren. Echt niet zuinig hoor! Het hoofdgerecht wordt een tongscharfilet in roomboter gebakken en een goed bereide lamsbout. De wijn is een Grande reserve Merlot. We nemen niet eens de moeite om voor te proeven, omdat we wel op de zaak durven te vertrouwen. Hebben daarin gelijk gehad.
Van het toetje blijft de in zoete alcohol gedrenkte lange vinger je nog lang bij.

Telkens als we wat te vieren hebben - en daar is bij ons bijna elke aanleiding goed genoeg - kiezen we voor restaurantbezoek en Da Luca blijkt niet voor niets favoriet.
Auberginetaart, toast met zalmmoes, lasagne, rundvlees met walnoot, gegratineerde coquilles en dan zijn we nog maar net begonnen. De huiswijn was een Fontedoccia 2009. Da Luca moet je tijd voor hebben en tijd voor nemen, zodat je het eten weer als een beleving ervaart. Alle vijf kozen we het eten en niet voor de Champions League-finale. Dat zegt genoeg.